روز شنبه گذشته مشغول مرور اخبار و نظرات در پست های واصله بودم که متن کوتاه و جالبی نظرم را جلب کرد که نوشته بود «یه چیزی هم که به لطف این تحریم‌ها فهمیدیم اینه که ما اصولن چیزی به نام تولید ملی نداریم! از مایع ظرفشویی و پوشک بچه بگیر تا مرغ و گوشت […]
روز شنبه گذشته مشغول مرور اخبار و نظرات در پست های واصله بودم که متن کوتاه و جالبی نظرم را جلب کرد که نوشته بود «یه چیزی هم که به لطف این تحریم‌ها فهمیدیم اینه که ما اصولن چیزی به نام تولید ملی نداریم! از مایع ظرفشویی و پوشک بچه بگیر تا مرغ و گوشت و لبنیات و شما بگو هرچی، دست‌کم یه چیزیش گیر وارداته.» با خوندن این متن یک کمی بفکر فرو رفتم ، اولین تراوشها به ذهنم این بود که شاید این تحریم ها خودش اول بیدار باش برای اهل فکر و تدبیر هم باشه
یعنی خدا لطف کنه ، کشور بتواند این وابسته ها را که چهل سال مسئول به بند کشیدن استقلال و آزادی در جمهوری اسلامی بوده اند را از اختیار تصمیم گیری دولت ها ساقط کنه و بجای اونها یک تعدادی آدم غیر وابسته جایگزین کنه تا بتوانیم به خط تولید های غیر وابسته فکر کنیم . به عبارت دیگر از کلاس اول استقلال اقتصادی شروع کنیم تا اولا از سیاستهای پولی که ابزار آنها بانکهای نزول خور و ربا پیشه هستند و مانند اختاپوس بر سرنوشت این ملت خیمه زده و اجازه تولید را از این مردم سلب کرده اند ، فاصله بگیریم و برویم دنبال صنعتی که مایحتاج این کشور را بدون ذره ای وابستگی به ارز و نزول و بدهکاری و گرفتار شدن در بند بانکها تامین کنه. دوما دوزاری ها را بیاندازیم که در چهل سال گذشته جریان اجرایی در کشور بدست نا اهلانی اداره شده که بجز منویات لندن خط مشی غالب و استقلال طلبانه ای در کشور نداشته اند ، یا جهلشان موجب این فرایند شوم گردیده و یا وابستگی آنها زمینه را برای از کارایی انداختن چرخ تولید انداخته است. سوما در انتخابات مجلس آینده ملت ایران را به انتخاب نمایندگانی دعوت کنیم که به علم و آگاهی و تقوا شهرت داشته و حاضر باشند به جرگه متعهدانی بپیوندند که اول نمایندگی آنها و آخر نمایندگیشان در کیسه های در خود و نزدیکانشان تفاوت تمکن مالی بوجود نیاید. چهارم این مصوبه قانونی در مجلس را که حقوق نمایندگی آنها بشرط استخدام دولتی شدن باقی میماند را از ریشه کان لم یکن نمایند تا زمینه های وکیل الدوله بودن به وکیل المله شدن تغییر کند اساسا اگر تراوش عطر پاکدستی از بالا بر سر ملت بریزد و بقول گاندی پاکسازی فساد همانند نظافت پله از بالا شروع شود ، کشور در بستر و مسیر درست خود حرکت خواهد نمود.
از بنی صدر تا روحانی در این کشور حتی یک دوره هم قوه اجرایی منبعث از ضرورتهای انقلاب حاکمیت اقتصادی سیاسی اجتماعی فرهنگی نداشته اند. از ریز و درشت و چپ و راست مردم به حسب اینکه چه نمیخواهند پای صندوق گسیل داده شده اند و چه میخواهند در این کشور مغفول واقع مانده است. ما از روز اول انقلاب باید مردم را در مالکیت در این کشور سهیم میکردیم تا دلبستگی ملی فراهم می آمد . ما از روز اول باید به ایرانی بودن بها میدادیم تا دیگران هم به ملت ما بها بدهند.
از روز اول پیروزی در نهضت ملی نفت ، باید مالکیت نفت به مردم واگذار میشد نه به دولت تا مردم با انتخاب نماینده های عاقل و فهیم و پاکدست سرنوشت اقتصاد و معیشت خود را خود بدست بگیرند و این ابزار بزرگی و آقا منشی را به سفها نسپارند.
حقوق های نجومی را فراموش نکرده ایم که نصیب دست اندرکاران اداره بیت المال این کشور میشد. این جانب با اتکاء به همین فرایند سهام عدالت را طراحی کرده بودم که دولت نابخرد نهم آن طرح نجات بخش را از ارزش واقعی انداخت و خود به چاه بی تدبیری در اداره کشور افتاد این امر را باید جدی بگیریم که نجات آینده کشور بر چهار اصل استوار است و بس
اول – مشارکت دادن مردم در ایجاد حس مالکیت
دوم – واگذاری کار مردم به مردم در همه سطوح
سوم – کوچک کردن سهم دولت در همه امور
چهارم – تغییر اساسی بافت مدیریت در کشور.
واقعا این خیال خامی است اگر فکر کنید با وزیر ثروت اندوز و نماینده های دلال و رئیس جمهور دو تابعیتی میتوان کشور امام زمان عج درست کرد.
البته همه اصول فوق در کشور بدون داشتن دستگاه قضای سالم آب در هاون کوبیدن است و دستگاه قضا با ایجاد فضای عدل و انصاف محقق میشود نه با اینکه افتخار کنیم چند صد میلیون پرونده قضایی داریم
به عبارت ثانی باید اخلاق پول محور به اخلاق عدل محور مبدل شود تا مردم خود حقوق یکدیگر را رعایت کنند و نیاز به قاضی نبوده باشد. و این آغاز نمیشود الا از بالای بالای بالای بالا. والسلام
حمید رضا نقاشیان
