◊انتخابات در هر دوره ای با توجه به مقتضیات زمانی و شرایط حاکم بر کشور اعم از اقتصادی، سیاسی و اجتماعی حال و هوای خاص خود را دارد.
عملکرد دولت نهم در عرصه اقتصادی با توجه به افزایش بی سابقه قیمت نفت و همچنین سیاستهای خارجی، موافقان و مخالفان سرسختی را به عرصه نقادی اوضاع آن روزهای کشور کشاند.
اختلافات در نحوه اداره کشور بین نخبگان هر دو جریان سیاسی حاکم، سبب شد تا فضای انتخابات در سال ۸۸ به گونه ای شود تا شاهد اتفاقاتی عجیب و بی سابقه پس از انقلاب در کشور باشیم.
البته بیشتر سیاسیون هر دو طیف اصولگرا و اصلاح طلب، ریشه اتفاقات بعد از انتخابات ۸۸ را در مناظرات انتخاباتی می دانستند. بدون شک هیچ کس نفس مناظره را رد نمی کند و پر واضح است که هر بحث و مناظره ای قواعد و قوانینی ولو نانوشته دارد.
فارغ از اینکه اتفاقات بعد از انتخابات دهم چه بود؟ و جریان فتنه از کجا و چه کسانی شروع شد؟
روشی بود که در ذهن برخی سیاسیون و نخبگان کشور همانند ویروس نفوذ کرد و آنان را به بیماری عوام گرایی دچار نمود. ویروسی که ظاهرا در انتخابات ۹۶ هم در حال رشد و نمو است.
شور و نشاط های کاذب سیاسی که به واسطه عوام گرایی در جامعه تزریق می شود مانند پشته خاری است که زود شعله ور شده و صد البته زود نیز خاموش می شود اما شعله ای که زبانهای این ورطه به آسمان میرود می تواند مانند گذشته ضربات مهلکی شود و به نظام و پیکر اعتماد مردم برگردد.
هنوز تبلیغات و مناظرات انتخاباتی ۹۶ شروع نشده بود که نظاره گر یک رینگ منازعاتی شدیم. رینگی که به جای شنیدن برهان و عدله نامزدها در تایید و یا رد عملکرد خود و یا آن دیگری به خلط کردن راست و دروغ و با انگ های که در صورت اثبات و یا عدم اثبات در هر دو حالت نیاز به پیگرد قانونی دارد، برای از میان برداشتن رقیب تبدیل شد.
به هر حال این روش کسب رای نه تنها در ایران بلکه در تمام دنیا مرسوم بوده و شاید تا آینده بشریت مرسوم باقی بماند!
قطعا آسیب شناسی این سبک انتخابات با توجه به ظرفیت های کشور حائز اهمیت می باشد.
تزویر، عوام فریبی و عوام گرایی آفتی است که ظاهرا خشک نمی شود وقتی عملکرد گذشته و کلام امروز برخی نامزدها را کنار هم می گزاریم، ناخداگاه به یاد ماکیاولی می افتیم که در بخشی از کتاب “شهریار” خود می نویسد:
[quote]”داشتن صفات خوب چندان مهم نیست. مهم این است که پادشاه فن تظاهر به داشتن این صفات را خوب بلد باشد. حتی از این هم فراتر می‌روم و می‌گویم که اگر او حقیقتاً دارای صفات نیک باشد و به آنها عمل کند به ضررش تمام خواهد شد در حالی که تظاهر به داشتن این گونه صفات نیک برایش سودآور است. مثلاً خیلی خوب است که انسان دلسوز، وفادار، باعاطفه، معتقد به مذهب و درستکار جلوه کند و باطناً هم چنین باشد. اما فکر انسان همیشه باید طوری معقول و مخیر بماند که اگر روزی بکار بردن عکس این صفات لازم شد به راحتی بتواند از خوی انسانی به خوی حیوانی برگردد و بی‌رحم و بی‌عاطفه و بی‌وفا و بی‌عقیده و نادرست باشد.”[/quote]
در دنیای امروز انتخاب کار سخت و پیچده ای شده است، یکی از روش های موثر در انتخاب حذف گزینه های اضافی است. اگر فقط ذره ای به جان کلام کاندیداها دقت کنیم متوجه می شویم که این دایره انتخاب تا چه اندازه باید تنگتر شود.

جواد منتظری