حسن روحانی رئیس جمهور اسلامی ایران که بیش از هر رئیس جمهور دیگری در تاریخ ٣٩ ساله نظام جمهوری اسلامی ایران ، سنگ رابطه با غرب را به سینه میزد و در طول نزدیک به ۵ سال اغلب تخم مرغهای خود را در سبد اروپا با حمایت مستقیم انگلیس گذاشت ، اکنون با فشار دولت […]
حسن روحانی رئیس جمهور اسلامی ایران که بیش از هر رئیس جمهور دیگری در تاریخ ٣٩ ساله نظام جمهوری اسلامی ایران ، سنگ رابطه با غرب را به سینه میزد و در طول نزدیک به ۵ سال اغلب تخم مرغهای خود را در سبد اروپا با حمایت مستقیم انگلیس گذاشت ، اکنون با فشار دولت ترامپ بر زیاده طلبی در برجام میزان حمایت اروپا از او چند برابر شده است و بسیار بعید است سکان کشتی به گل نشسته ای را هدایت نماید.
این که هیچ یک از سیاستها و برنامه هایش رخت تحقق بخود نپوشیده اند بحث ناتوانی تیم روحانی است و الا حمایت های از روحانی شرایط برجامی او را در غالب کشورها به محل ثبت و تایید رسانده است. البته برخی در داخل کشور معتقدند که روحانی و تیم و حتی کابینه او بدلیل استفاده از سیاستهای غلط و جریان باندی و ناتوانی و حتی سیاست حمایت از ۴ درصدی ها از خدا رانده و از شیطان مانده در تدارک یافتن مفری است که شاید برخی از شعارهای انتخابتیش را تا حد میسور عملی کند.
اینکه برجام از ابتدا هم بفرجام نبود و روحانی بضرب تریبون و رسانه های همسو قصد به خورد ملت دادنش را داشت البته تا حد زیادی صحیح است.
اینکه که برجام درحال و با این اوضاع مناقشاتی بین اروپا و امریکا در ساختار عملی قابلیت اجرا و تاثیر گذاری نخواهد داشت نیز صحیح است.
اینکه میلیارد ها دلار از جیب ملت ایران در جریان هزینه برای مذاکرات رفت و نتیجه ای عملی گیر ملت ایران نیامد هم البته و متاسفانه صحیح است.
اینکه پنج سال وقت ملت ایران در جریان اصل مذاکره و تبلیغات پوچ برجام تلف شد و نتیجه ای درفرایند عبور از رکود اقتصادی حاصل نشد نیز صحیح است.
اینکه بیش از یک دوره کامل از تاریخ سیاسی ملت ایران در جریان انتخاب دولت یازدهم و دوازدهم در رکود و بیکاری و شعار گذشت ، نیز صحیح است.
اینکه پاپیچ های روحانی در این نزدیک به نیم دهه امثال حسین موسویان ها و سیروس ناصری ها و دری اصفهانی ها و حسین فریدونها شدند و روحانی پی به مسیر اشتباه خود نبرد و یک کلمه از مردم ایران پوزش نخواسته است نیز صحیح است.
اینکه متاسفانه این‌گونه همه ارزشهای ناشی از علوم هسته‌ای به باد رفت و تحریم‌ها گریبانگیر ملت ایران باقی ماند، نیز البته صحیح است.
اینکه چقدر منتقدان دلسوز در سخن رانی و میتینگ و مکاتبه و تحلیل‌های کارشناسی همواره تاکید داشتند که قواعدی همچون «توازن تعهدات»، «همزمانی اجرای تعهدات»، «اخذ تضمین از طرف مقابل» و «پیش‌بینی برگشت‌پذیری امتیازات واگذار شده در صورت نقض عهد» که قاعده عقلی هر قرارداد حقوقی است، در برجام رعایت نشده و همین امر بسترهای لازم را برای عهدشکنی آمریکا در توافق هسته‌ای ایجاد خواهد کرده نیز صحیح است.
اما و البته صد اما اینکه روحانی هیچگاه این انتقادها را نپذیرفت و و بر سر دیدگاه خود در مقابل همه انتقادها ایستاد و با همین موازین توانست نگاه غرب را بخود مستحکم تر نگهدارد نیز صحیح است.
او در زمانی با شانه خالی کردن از پاسخگویی به مخالفان رویه و نگاه او به برجام، منتقدان را به جهنم حواله داد!
او در زمانی در مواجهه با انتقادات به رسانه کشیده ی مخالفان ، منتقدان را بی سواد نامید!
او در مقطعی علنی و تلویحی دلواپسان را همسو با اسرائیل قلمداد نمود!
او از محمد جواد ظریف مجسمه درست کرد تا اینکه با هوچیگری اهداف و ارقام طراحی شده در دیکته اخیرا لو رفته انگلیسی را بخورد ملت بدهد!
او به به عبدالرسول دری اصفهانی نشان لیاقت درجه سه ملی داد، در حالی که مضاف بر عبدالرسول دری اصفهانی و بنا به اظهارات نماینده مجلس دو عنصر خارج مقیم دخیل در مذاکرات، جاسوسیشان لو رفت!
شاید با سیاست روحانی و شاید با ابتکار ظریف و البته با مدد دستمال ابریشمی به استقبال وزیر خارجه آل سعود رفتند، پاسخش توهین به ملت ایران شد. اما با همه آنچه گفته شد و صد البته موضوعاتی بسیار کلان تر که گفته نشد، کشتی روحانی به گل نخواهد نشست زیرا اولاً روحانی یک روحانی است و زبان روحانیت را خوب میداند.
و ثانیاً روحانی روحیه ضد امریکایی خود را حفظ کرده و گاهاً از آن به عنوان عبور از تنگناهای تصمیم گیری استفاده میکند.
و ثالثا روحانی از حمایت علی لاریجانی و اغلب نمایندگان مجلس برخوردار است، اینکه این برخورداری از کجا ناشی میشود محل بحث دیگری دارد لاکن نتیجتا امروز این برخورداری هم راه و حامی روحانی است.
و رابعا اینکه روحانی در فراز و نشیبها قادر است همرنگ جماعت انقلابی شده موضع ملی اتخاذ کند نیز کمک کار مقطعی اوست.
و خامساً مهمترین موضوع که کشتی روحانی را ولو با سرعتی میلیمتری به پیش میراند و اجازه زمینگیر شدن او را نخواهد داد شرایط ما با امریکاست که تا حدی موجب نمایش وحدت ولو بشکل صوری شده و اهمیت سیاستهای اتحاد بر انگیز را برجسته میکند، میباشد.
انقلاب اسلامی در شرف چهل سالگی است و برای عبور دادنش از صخره ها و آبراههای تنگ و صعب العبور مقاومت و صبوری و درایت و اندیشه و توازن عقل و احساس نیازمند است و لذا روحانی در این شرایط موفق به اتمام دوره دوم خود خواهد شد لاکن از همین امروز باید بفکر سیاستی عقلانی و حلال معضلات برای کشور در شرایط پسا روحانی بوده باشیم.
والسلام
حمید رضا نقاشیان
