معروف است که می گویند آمریکا اگر چه نتوانست ویتنام را در جنگ شکست دهد ، اما با کوکاکولا ، ویتنام را فتح کرد . این واقعیت را یم توان در سخن تام استندج، نویسنده کتاب “تاریخ جهان در شش لیوان”  هم یافت می گوید که کوکاکولا در هر کشوری وارد می شود به نمادی قدرتمند تبدیل می شود.او می گوید: “از زمانی که اولین محموله کوکاکولا وارد کشوری می شود، همه چیز در آن کشور تغییر می کند.

در واقع سالها است کوکاکولا به عنوان نماد فرهنگ مصرفی آمریکایی ، نه تنها در ویتنام ، بلکه در همه جای دنیا ، وظیفه ای را بر عهده گرفته که قبلا بخشی از وظایف ارتشهای استعماری بود . این وظیفه اما تنها بر دوش کوکاکولا باقی نماند و امروزه برندهای دیگری همچون مک دونالد نیز این وظیفه را بر عهده گرفته اند.

آنچه بهانه این یادداشت شد ، دو خبری است که طی چند روز گذشته منتشر شد و نشان داد که داستان این برندهای استعماری چطور امروز از مرزهای روسیه و چین ، که خود داعیه دار ابرقدرت بودن در برابر آمریکا هستند ، نیز گذشته است . اولین خبر این بود که  شرکت مک‌دونالد اعلام کرد تا سال ۲۰۲۲ تعداد فروشگاه‌های خود در چین را تقریباً دو برابر می‌کند (افزایش از ۲۵۰۰ فروشگاه به ۴۵۰۰ فروشگاه )که این از آن‌چه قبلاً انتظار می‌رفت بیشتر است. «استیو استر بروک»، مدیر اجرایی ارشد مک‌دونالد گفته است : به‌زودی چین به بزرگترین بازار ما در خارج ایالات متحده تبدیل خواهد شد.

از سوی دیگر «سرگی میرونوف» نماینده پارلمان روسیه در واکنش به تحریمهای جدید آ»ریکا علیه این کشور گفته است : روسیه باید مجموعه‌ای از اقدام‌های متقابل را در برابر تحریم‌های جدید آمریکا علیه روسیه وضع کند؛ مسکو می‌تواند کالاهای روزمره برندهای بزرگ آمریکایی را با کالاهای ساخت روسیه جایگزین کند. قفسه‌های فروشگاه‌های ما از کالاهای غربی پر شده است. اینجا در روسیه ما چه نیازی به محصولات کارخانه‌های پپسی، کوکاکولا، و مارس داریم که خدا می‌داند از چه چیزهایی ساخته شده‌اند.

در واقع می توان گفت که آنچه این نماینده مجلس روسیه به آن رسیده است ، چیزی است که اکنون از نظر مقامات چین مورد غفلت واقع شده و شاید روز و روزگاری دیگرآن را درک کنند . همه اینها اما درسی بزرگ برای ما دارد ؛ کشور ما که سالها است در خط مقدم مبارزه با استعمار جهانی به رهبری آمریکا است ، خوشبختانه تا اندازه بسیاری از نفوذ برندهای مطرح آمریکایی در امان مانده است ؛ اما این موقعیت یقینا پایدار نمی ماند مگر اینکه برای آینده هم از امروز به فکر باشیم و نفوذ را برای همیشه غیر ممکن کنیم . خوشبختانه راهکاری که برای تحقق این مهم وجود دارد سالها است که مورد تاکید رهبر انقلاب بوده و بر آن پافشاری شده است : اقتصاد مقاومتی ! آیا جز این است که تحقق این استراتژی انقلابی ، می تواند برای همیشه ایران را بی نیاز و بی اعتنا به این برندهای استعماری کند و جایگزینی های داخلی آن نه تنها می تواند بازار ایران ، که حتی بازار کشورهای منطقه بخصوص کشورهای اسلامی را هم به دست بگیرد ؟! به این ترتیب باید گفت از این دیدگاه نیز ما نیازمند توجه جدی تر و اجرای سریعتر مفاد این فرمان اقتصادی هستیم و هر نوع کوتاهی در اجرای آن می تواند عواقبی غیر قابل جبران برای کشورمان داشته باشد .