با سفر هیئت اروپایی به سرپرستی لیدی موگرینی به امریکا و نتایج افشاء نشده بعد از سفر طبعا هر اتفاق له یا علیه جمهوری اسلامی توسط شرکتها و بانکها و سخنگویان  و خبر گزاریها اعم از اروپایی یا امریکایی میتواند منتج از نشست های هیئت اروپایی در امریکا بوده و واکنش های مرتبطی را نشان دهد.

درست همزمان با سفر هیئت اروپایی به آمریکا خبرگزاری رویترز اعلام میکند که  پاتریک پویان مدیرعامل شرکت توتال ،تصمیم کنگره آمریکا مبنی بر وضع مجدد تحریم ها علیه ایران را خطری برای پروژه توسعه بخش فراساحلی فاز ١١ پارس جنوبی دانسته و گفته اگر توتال بر اساس قانون ملزم به خروج از ایران شود، از این کشور خارج خواهد شد.

این بار اولی نیست که زمزمه هایی از بدعهدی شرکت نفتی توتال فرانسه در ارتباط با قرار دادهای با صنعتِ نفتِ کشورمان، بگوش میرسد.

اینکه معاملات پشت پرده و پنهان بین شرکت نفتی توتال فرانسه با شرکت سی ان پی سی چین  موکول به چه سیاست و مرتبط با کدام سناریو انجام میپذیرد، بسیار قابل تامل است. خبر جایگزینی توتال با شرکت سی ان پی سی چین  خبر ریشه داری در بستر معاملات پشت پرده دارد.

١٢ تیرماه امسال بر اساس تبلیغات مقامات نقتی در ایران ، بزرگترین سرمایه گزاری تاریخ صنعت نفت ایران بعد از انقلاب اسلامی به ارزش ۴/٨ میلیارد دلار، با کنسرسیومی متشکل از شرکت فرانسوی توتال با سهم ۵٠/١ درصد، شرکت سی ان پی سی چین با سهم ٣٠ درصد و شرکت پتروپارس ایرانی با سهم ١٩/٩ درصد ؛برای توسعه بخش فراساحلی فاز ١١ میدان مشترک پارس جنوبی به امضا رسید.

در همان ایام هم برخی صاحب نظران این قرار داد را نوعی چماق که توسط اروپا علیه منافع امریکا در خلیج فارس علم گردیده، قلمداد مینمودند.

چهار ماهی از امضا این تفاهم نامه نگذشته که خط و نشان کشیدن های رئیس جمهور ترامپ برای برجام آغاز و زمزمه هایی از شرکت  نفتی توتال فرانسوی  از طریق اعلان خبر گزاریها به گوش میرسد؛ این خبر از انجا وسعت گرفت که بیژن نامدار زنگنه وزیر نفت جمهوری اسلامی ایران  در تشریح شرایط فسخ قرارداد توتال فرانسه در پارس جنوبی، اعلام کرد که توتال اعلام کرده که اگر شورای امنیت سازمان ملل با مصوبه ای ایران را تحریم کند قراردادش را در پارس جنوبی لغو خواهد نمود که البته خود زنگنه بعد از این مصاحبه نظر توتال را در خصوص باقی ماندن بر تعهدات و عدم نگرانی از جابجایی ارز مربوط به سرمایه گزاری بین بانکهای فرانسوی و ایرانی ، اعلام نمود.

این امر در شرایطی بین وزارت نفت و توتال به پینگ پنگ خبری تبدیل شده است که صنعت نفت ایران  در سال‌های اخیر، وضعیتی بی‌سابقه را به خود دیده است. تحریم‌ها باعث خروج شرکت‌های بزرگ نفتی از ایران و کاهش تولید و صادرات نفت ایران شده و مسئولان  صنعت نفت ایران در سال‌های اخیر برای جبران کاهش سرمایه‌گزاری، به راه‌هایی متوسل شده‌اند که نمی‌توان آن را چندان ملی و بسود منافع دراز مدت ایران و ایرانی دانست.

چرا که هدایت اله خادمی نایب رییس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی در مصاحبه و حتی نطق پیش از دستور اینگونه اعلام میکند که :

قبل از ورود توتال به ایران به منظور سرمایه گزاری در صنعت نفت، اعلام کردیم که متن قرارداد طرح ریزی شده جدید به نام IPC اشکالات بسیار زیادی دارد، باگذشت یکسال از اعتراض ما که در نهایت به جایی نرسید، مسوولان امر تنها به رفع ایرادات جزئی بسنده کرده و مشکلات اساسی همچنان پابرجا ماند.

حال با صرف نظر از محتوای غیر قابل قبول این نوع قرار دادها، باید هفته ای یکبار ناز و کرشمه شرکتهای امثال توتال را نیز بجان خریده و دم به ساعت گوش به خبر گزاریهای معاند داشت تا نکند در داد وستدی سیاسی ، اقتصادی، اختیاری از مدیری سلب و یا به مصالحی غیر قابل افشا ء دست یافته و روزمان را الزاما از نو شروع کنیم؟

آنچه را که میتوان حدس زد این است که سفر هیئت اروپایی ترامپ را بر سر دوراهی گذاشته که فشار بر ایران منافع اقتصادی ندارد و حاصل تغییر رژیم را به تطویل میکشد و همه با هم ضرر میکنیم اما اگر شما بر این محور بروید ماهم روی موشکی ایران فشار میاوریم و با شماهستیم . اما اگر شما مبنای سیاست را ورود اقتصادی و فعال شدن در ساخت و ساز بگذارید همه سود می بریم و در کوتاه مدت حتی با همین دولت رژیم را استحاله می کنیم و رابطه سیاسی هم ایجاد میشود و طبعا این دو راهی نیاز به نظر کنگره و سنا و احزاب در امریکا دارد و سکوت این دو روزه نشانگر دوران مشورت و شاید دگردیسی امریکا بدین سوست که البته رژیم صهیونیستی جز این می اندیشد.

والسلام