جمهوری اسلامی ، نه کم ، نه زیاد
جمهوری اسلامی ، نه کم ، نه زیاد

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ١٣۵٧ و واژگون شدن نظام پادشاهی در کشور عزیزمان ، ایران به پیشنهاد  امام خمینی (ره) و در نتیجه رفراندوم ١٢ فروردین که روز جمهوری اسلامی نام گرفت اکثریت مردم ایران به عنوان نوع حکومت پس از سقوط نظام پهلوی  جمهوری اسلامی را انتخاب نمودند و مشخص گردید […]

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ١٣۵٧

و واژگون شدن نظام پادشاهی در کشور عزیزمان ، ایران

به پیشنهاد  امام خمینی (ره) و در نتیجه رفراندوم ١٢ فروردین که روز جمهوری اسلامی نام گرفت اکثریت مردم ایران به عنوان نوع حکومت پس از سقوط نظام پهلوی  جمهوری اسلامی را انتخاب نمودند و مشخص گردید که مردم تعیین میکنند که چه کسی با چه منویاتی بر ایشان مدیریت کند.

تکیه به آراء ملت در نگاه امام (ره) به میزانی بود که حتی قانون اساسی هم به رفراندوم قبولی آمیخته و فی الواقع اساس و رکن نظام به تبلور بلوغ و حرکت جمهور ملت سپرده شد.

در این خصوص سوالی که قابل طرح است این است که این نوع حکومت چه بازتابی در اجرای  قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران  و حتی چه بازتابی در پیاده سازی  هدف هدایت و تربیت اسلامی داشته است؟

 

واضح و روشن است که منویات و فرایند های مورد نظر پایه گزاران نظام جمهوری اسلامی به عنوان نوع حکومت، در تار و پود قانون اساسی بازتاب یافته است.

 

انتخابی بودن رهبر،

انتخابی بودن رئیس جمهور،

انتخابی بودن اعضای مجلس شورای اسلامی، انتخابی بودن اعضای شوراهای شهر و روستا .

و به رسمیت شناختن حقوق و آزادی های اساسی برای افراد ملت از مهم ترین جلوه های جمهوریت نظام تمهید گردیده است .

 

تاکید قانون و خواست قلبی موسسان نظام  به مبتنی بودن نظام بر پایه اصول دین و مذهب، اعلام رسمیت دین اسلام، لزوم مطابقت همه قوانین و مقررات نظام با موازین اسلامی و قرار گرفتن ولی فقیه در راس حکومت از مهم ترین جلوه های اسلامیت نظام در قانون اساسی است. اما و صد البته در یک نگاه انتخابات موجب اتفاقات عجیبی در این نظام گردیده است.

 

انتخاب بنی صدر و سرنوشت آسیب زای او بر جامعه.

انتخاب رجائی و باهنر و سرنوشت بد فرجام ایشان.

انتخاب میر حسین موسوی و سیاست فراماسونی او.

انتخاب هاشمی رفسنجانی و تغییر مسیر انقلاب.

انتخاب خاتمی و تئوری اسلام زدائی از اصل نظام.

انتخاب احمدی نژاد و توسعه تفکر لومپنیزم اقتصادی.

انتخاب روحانی و معادلات غرب گرا و سرمایه داری.

 

بدون هیچ شک و شبهه ای هیچ یک از انتخابها در نزدیک به چهل سال عمر جمهوری اسلامی موأید رضایت قاطبه مردم در اداره ساختار اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی نبوده اند.

در امر اداره سیاست خارجی هم با اینکه سیاستهای کلی بر اساس نظر رهبری نظام و مبتنی بر قانون اساسی تعیین میشوند ، لاکن فراز و فرودهای ناهنجار از دشمنی با غرب و شرق تا مغازله با مک فارلین ها بچشم میخورد ویک سیاست استوار در اجرا نداشته ایم.

 

به همین نسبت و با ترویج تفکرات سیاسی پاندولی مردم ایران نیز به یک دودستگی جامع در تفکر تن داده اند و همین دو دستگی موجب انتخابهای نصف بعلاوه یک در ساختار جمهوریت گردیده و با توجه به اجرای سخت و پیچیده و نوعاً سلیقه گرا و بد تر از همه منفعل بودن مجلس در کنار دولتها نرخ پایه رضایت روز بروز در حال کاهش بوده است.

 

تظاهر به اینکه انبوهی از جمعیت رای میدهند ، نباید این ذهنیت را فراهم آورد که رای دهندگان همه در جهت بقای نظام رای میدهند.

 

مهندسی در پردازش اذهان برای کاهش بنیه اسلامیت  در نظام اسلامی از یک اصول جامع و مانعی برخوردار است که گوئی هزاران جامعه شناس سکولار پشت این گونه مهندسی سینه میزنند و ملت ایران دستخوش هدایت آنان سرنوشت خویش را تعریف و تعیین میکنند.

 

در انتخابات ٨٨ واژه ای به نام تقلب در مهندسی انتخابات و در انتخابات ٩٢ واژه ای به نام تدبیر در مقابل جهالت ودر انتخابات ٩۶  مواجه با رای حلال و حرام هستیم.

 

با یک مسامحه گرایی میتوان همه این نوع واژه ها را از ملزومات انتخاباتی و تضارب سلایق فرض نمود اما فی الواقع منحنی حرکت در روند انتخابات به تونل تاریک میرود و تا دیر نشده باید فکری بران سوار تا هدایتی منطقی بدان استوار نمود.

 

باز نگری در ترکیب شورای نگهبان بعنوان ضامنین حفظ   نظام از منظر اسلامیت و جمهوریت.

 

بازنگری در ساختار اجرائی انتخابات از منظر عدم توانمندی دولتها در مهندسی اجرای انتخاب.

 

بازنگری در قانون بمنظور جلوگیری از دخالت اتاقهای فکر خارجی و هدایت تبلیغات وجریان سازی در اذهان.

 

بازنگری در ترکیب تبلیغات انتخاباتی و آسیب شناسی مناظره های عوامفریبانه

 

نباید گذاشت تزویر در ساختار تبلیغ جای تعمیق در انتخاب بنشیند.

 

نباید گذاشت مردم در انتخاب دستخوش مهندسی لجاجت شوند

نباید گذاشت بستر مفارقات سلیقه ای از یکسال قبل از انتخابات با مهندسی سرویسهای دشمن فراهم شوند.

 

ایرانی هوشمند است اما عجول

ایرانی دلیر است اما تاثیر پذیر

ایرانی مقاوم است اما جمعی

ایرانی سخاوتمند است اما لجوج

 

اگر از یکسال بیشتر شگردهای تاثیر دشمن در مهندسی اذهان افشاگری شود و زمینه حضور متکی به منافع ملی تبیین گردد ، اثر انتخاب صحیح و در راستای منافع ملی در همه و از همه بیشتر در شورای نگهبان تبلور می یابد.

انشاالله که

ساختار های فکری در نظام قادر به جلوگیری از راهی که در پیش است نموده و مسیر هدایت از بیراهه به راه منویات اصیل انقلاب اسلامی را رهنمون شوند.

والسلام