پژوهشگر اندیشکده بلفر: آمریکا باید روسیه را به میز مذاکره بکشاند

به گزارش واحد بین الملل خبرگزاری صبح اقتصاد در این گزارش که در پایگاه خبری هیل منتشر شده، آمده است: دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا، کشورهای اروپایی را در سازمان ملل متحد متهم کرد که در جنگ اوکراین در حال تأمین مالی جنگ علیه خودشان هستند. او گفت: آن‌ها باید به سرعت تمام خریدهای انرژی را از روسیه متوقف کنند، وگرنه همگی وقت‌مان را تلف می‌کنیم.

ساعاتی بعد، ترامپ با ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهوری اوکراین دیدار کرد. زلنسکی این دیدار را «بسیار خوب» توصیف کرد. اندکی بعد، ترامپ در شبکه‌های اجتماعی نوشت: اوکراین در موقعیتی است که می‌تواند بجنگد و سراسر خاک خود را بازپس بگیرد. زلنسکی نیز در پاسخ به پرسش خبرنگاران، ترامپ را تغییردهنده بازی خواند.

این دیدار ۶ هفته پس از اجلاس آلاسکا انجام شد؛ نشستی که به دلیل لحظات غیرمتعارف فراوانش مورد توجه قرار گرفت و نخستین سفر رسمی ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه به آمریکا از سال ۲۰۱۵ به شمار می‌رفت.

ترامپ گفته بود که با پوتین در آلاسکا دیدار می‌کند تا ببیند آیا امکان توافق وجود دارد یا نه. در تلاش برای کشاندن پوتین به میز مذاکره، ترامپ مهلتی ۵۰ روزه برای اعمال تحریم‌های جدید علیه روسیه اعلام کرد، که به سرعت به ۱۰ روز کاهش یافت.

اما این تاکتیک نتیجه معکوس داد. نه‌تنها جنگ در اوکراین ادامه یافت، بلکه کرملین از مذاکرات عقب‌نشینی و گفت‌وگوها را رد کرد. ۱۹ پهپاد روسی در آسمان لهستان شناسایی شدند، چند پهپاد دیگر در رومانی رهگیری شدند، و سه جنگنده روسی برای ۱۲ دقیقه وارد حریم هوایی استونی شدند. برای نخستین بار در ۸۰ سال گذشته، استونی نشست اضطراری شورای امنیت سازمان ملل متحد را درخواست کرد.

در نشست آلاسکا، پوتین خواسته ترامپ برای آتش‌بس فوری در اوکراین را رد کرد و بحث را به موضوع پیمان کنترل تسلیحات هسته‌ای میان آمریکا و روسیه کشاند؛ پیمانی که قرار است در فوریه به پایان برسد.

ترامپ در ادامه به خبرنگاران گفت: فکر می‌کردم به‌خاطر رابطه‌ای که با پوتین داشتم، مسئله ساده‌ای پیش رو داشته باشم اما مشخص شد که او کمی متفاوت است.

این گزارش می افزاید: نشانه‌های دشواری دیپلماسی با مسکو پیش از اجلاس آلاسکا نیز دیده شده بود. روسیه برای دهه‌ها از منابع انرژی خود به‌عنوان سلاح سیاسی استفاده کرده است. پوتین پس از دیدار با ترامپ، گفت که جنگ تا زمانی که ریشه‌های آن حل نشوند ادامه خواهد یافت؛ عبارتی که بازتاب‌دهنده اعتراض دیرینه او نسبت به گسترش سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) و گرایش اوکراین به غرب است. این ریشه‌ها از سال ۲۰۱۴ توجیه اصلی پوتین برای جنگ بوده‌اند، اما پرداختن به آن‌ها بدون تضعیف اوکراین یا ناتو ممکن نیست.

پس از سه سال و نیم جنگ، روسیه همچنان یکی از تحت‌تحریم‌ترین کشورهاست. اما اقتصاد این کشور برخلاف انتظار و با اتکا بر درآمدهای انرژی، مبادله پایاپای، معاملات رمزارزی، نرخ بهره بالا و تدابیر داخلی که تأثیر تحریم‌ها را تا حدی کاهش داده‌اند، مقاوم باقی مانده است.

اگر یک درس از بحران اوکراین گرفته شود، این است که کاهش وابستگی به انرژی روسیه اکنون و در آینده ضروری است. اما برای پایان دادن به جنگ روسیه علیه اوکراین، متحدان باید اقدامات بیشتری انجام دهند.

نخست، آن‌ها باید به تعهدات خود درباره دفاع هوایی اوکراین عمل کنند؛ از جمله وعده‌ی ترامپ درباره ۱۷ سامانه موشکی پاتریوت که پیگیری عمومی چندانی نداشته است. ایالات متحده و اتحادیه اروپا باید واردات انرژی از روسیه را ممنوع و واردکنندگان آن را نیز تحریم کنند. صادرات روسیه به کشورهای ثالث باید با هزینه‌های سنگین همراه باشد.

در ادامه این گزارش آمده است: باید اکثریت ناوگان موسوم به «ناوگان سایه» روسیه هدف قرار گیرد. تا میانه سال ۲۰۲۵، اتحادیه اروپا ۴۴۴ کشتی، بریتانیا ۴۲۳ کشتی و ایالات متحده تنها ۲۱۶ کشتی را تحریم کرده بود، ولی بعد از آن هنوز حتی یک نفتکش جدید را تحت تحریم قرار نداده است.

شرکت‌های غربی باید تحت فشار قرار گیرند تا از فعالیت‌های اقتصادی در روسیه خارج شوند. بسیاری از شرکت‌های بین‌المللی همچنان با روسیه تجارت و از خلأهای نظارتی سوءاستفاده می‌کنند. مسکو سال‌هاست از این روابط برای لابی علیه تحریم‌ها بهره می‌برد.

فهرست‌های تحریمی علیه الیگارش‌های روس باید هماهنگ شوند. بسیاری از آن‌ها در کشورهایی فعالیت می‌کنند که تحت تحریم قرار ندارند. برای مثال، «رومن آبراموویچ» که از سال ۲۰۲۲ در بریتانیا و اتحادیه اروپا تحریم شده، هنوز از سوی آمریکا تحریم نشده است.

عاملان نفوذ روسیه نیز باید تحت پیگرد قضایی قرار گیرند. الیگارش اوکراینی، «دمیترو فیرتاش»، که در سال ۲۰۱۴ توسط ایالات متحده به اتهام رشوه‌خواری و فساد مالی تحت پیگرد قرار گرفت و ارتباطاتی با کرملین دارد، همچنان در اتریش است و از استرداد می‌گریزد.

متحدان غربی باید از خواست اوکراین برای عضویت در اتحادیه اروپا و ناتو حمایت کنند و پیشرفت‌های این کشور در جنگ‌افزارهای بدون سرنشین و نوآوری دفاعی را به رسمیت بشناسند. بازنگری در حق وتوی روسیه در شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز می‌تواند به شکستن بن‌بست طولانی این نهاد کمک کند.

در انتهای این گزارش اینگونه آمده است که مجموع این اقدامات می‌تواند فشار مؤثری بر مسکو وارد و هم‌زمان از حاکمیت و توان دفاعی اوکراین حمایت کند. با تأکید بر سخنرانی ترامپ در سازمان ملل متحد، زمان در حال از دست رفتن است، زمانی که اوکراین در بحبوحه حملات روزانه موشکی و پهپادی و تلفات فزاینده نیروهای نظامی و غیرنظامی، توان تحمل آن را ندارد.