در خبرها آ مده بود که نخست وزیر ژاپن ۴ سفر بین المللی خود را به دلیل بروز بحران طبیعی و سیل و مشکلات مردمش لغو نموده و در ژاپن مانده است تا رهبری تیم امداد و نجات مردم را به عهده داشته باشد. این خبر مرا به یاد سفر جناب دکتر حسن روحانی به کشورهای سوئیس و اتریش انداخت که همزمان بود با بحران بی سابقه تغییرات نرخ ارز و سقوط ۷۰ درصدی قیمت ریال و درتلویزیون دیدیم که ایشان و تیم همراهی کننده در مسیر رسانیدن ایشان به پرواز نیش های۱۴ سانت باز و دلهای پر از خنده داشتند. و بسیار غصه خوردم از اینکه ما باید تحمل کنیم که این افراد در نظامی که اصل فلسفه ایجادش مردم بوده اند ، باید بر ما حکومت نموده و قاه قاه در دردناکترین ایام و روزگار اقتصادی مردم ، به ریش و بد تر از ریش ، به سبیل ما که زبانم لال علامت مردی ماست ، هم بخندند.اوف بر این روزگارکه باید باشی و این واژگونی ها را نظاره کنی. و در همین شرایط با دوجمله همراهی حضرتشان که نفت ما اگر صادر نشود چرا باید نفت دیگران صادر شود ، که معلوم نیست این شگرد بود یا ترفند و آموزگارش کدام رند خارجی بوده ،  بود یا خندیدن به ریش ملت که  برادر عزیز و بزرگوارمان هم فریب این یک جمله را خوردند و با بستن چشم بر همه نا باید ها فقط به همین بسنده از ایشان تقدیر فرمودند که شما حالا شدی مثل ما!

این جناب رئیس و تیم ایشان که من می شناسم همه هم سلکان خود را علی رغم فضاحتی که در اقتصاد و بیش از یک دوره ریاست بر مردم را با همین ترفند های یکی به نعل یکی به میخ بر اریکه قدرت حفظ خواهند نمود و ککشان هم نخواهد گزید که چه اوضاعی بر این کشور تحمیل نموده اند؟

وقت گذرانی و به فراموشی سپردن موضوعات و بازی با کلمات و گاهی به ادا و گاهی به اصول یک شگرد انگلیسی است که افرادی که با سیاستهای اینگونه اشنا هستند به خوبی میتوانند با رفتار زیگزاگی همه را متحیر و انگشت به دندان نگهدارند.

قرار بود تیم اقتصادی بروند. رفتند؟ قرار بود وزیر اقتصاد استیضاح شود، شد؟ قرار بود ولی الله خان تعویض شوند ، شدند؟ قرار بود عباس آخوندی در جنگ زرگری بارئیس جمهور جایگزین پیدا کند ، کرد؟ قرار بود تیمی زبده از چیز فهمان دل در کنف انقلاب و اسلام نهاده برای این دوسال باقیمانده مسئولیت اقتصاد را به عهده بگیرند ، گرفتند؟ واقعا از این همه چشم بندی و شعبده بازی مبهوت و متحیرم که بعد از چند صد چشمه هنوز معتقدیم این دولت کوچکترین مشکلی از این کشور حل خواهد نمود؟؟  این که یک جمله ایشان در یک جلسه کاملا غیر رسمی و بدون اثر برای سیاستهای جهانی بگویند:  ” آمریکایی ها مدعی شده اند که می خواهند به طور کامل جلوی صادرات نفت ایران را بگیرند. آنها معنی این حرف را نمی فهمند، چرا که این اصلا معنی ندارد که نفت ایران صادر نشود و آن وقت نفت منطقه صادر شود. اگر شما توانستید این کار را بکنید تا نتیجه اش را ببینید.” خط و نشان روحانی برای آمریکایی ها این جملات که به نوعی به رخ کشیدن ابزارهای قدرت ژئوپلیتیک جمهوری اسلامی و طبعا قدرت دفاعی ایران از ارتش وسپاه تا مردم ساکن در جنوب کشور است، امری بدیهی است که اساسا در اختیار او هم نیست و اگر او این بیان را نموده بین ایرانیان مقیم سوئیس بوده و میخواسته قدرت نمایی نماید ولی گفتار ها و رفتارهای بعدی این مصداق را تایید نمینماید که ایشان این موضع را برای عمل کردن گرفته باشند. .اینکه سردار سلیمانی نوشتند ما این موضع شما را میخواسته ایم و میخواهیم و خواهیم خواست کمترین حمایت از روحانی است زیرا اولا رسما نشان میدهد روحانی تا کنون به راه دیگری میرفته و ثانیا تصریح میکند که این حرف روحانی نیست بلکه حرف ما و ارکان اقتدار ملی ماست که حالا روحانی سعی نموده بخش کوچکی از آن را بروز دهد.

بنظر میرسد اطاله زمان بسود کشور نیست و مجلس باید نسبت به تغییر اساسی در عوامل تاثیر گذار در اقتصاد کشور دست نا بلدان و یا نا همرهان را از بازی با ناموس اقتصاد ملی کوتاه نموده و کاری کند که باید در جریان رای اعتماد میکرد و امروز بیش از یکسال به تاخیر افتاده است. والسلام

حمید رضا نقاشیان