به گزارش صبح اقتصاد و به نقل از نیوز مدیکال نت، دانشمندان “دانشگاه راتگرز”(Rutgers University) با تجزیه و تحلیل سلول‌های بنیادی مغز بیماران مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، شواهدی مبنی بر بی‌نظمی در رشد اولیه مغز پیدا کرده‌اند که ممکن است به بروز این اختلال عصبی-روانی منجر شود.

این یافته‌ها از مفهومی حمایت می‌کنند که دانشمندان مدت‌ها به آن مشکوک بودند. این مفهوم حاکی از آن است که اختلال طیف اوتیسم، در اوایل رشد جنین و در دوره‌ای ایجاد می‌شود که سلول‌های بنیادی مغز تقسیم می‌شوند و عناصر یک مغز کارآمد را تشکیل می‌دهند.

دانشمندان دانشگاه راتگرز، سلول‌های بنیادی مغز را که به عنوان “سلول‌های پیش‌ساز عصبی”(NPCs) در بیماران مبتلا به اختلال طیف اوتیسم شناخته می‌شوند، بررسی کردند. آنها دریافتند سلول‌های پیش‌ساز عصبی که مسئول تولید سه نوع اصلی سلول‌های مغز یعنی نورون‌ها، الیگودندروسیت‌ها و آستروسیت‌ها هستند، سلول‌های دائمی مغز را یا بیش از اندازه یا کمتر از حد معمول تولید می‌کنند.

“امانوئل دیسیکو بلوم”(Emanuel DiCicco-Bloom)، استاد علوم اعصاب و زیست‌شناسی سلولی دانشگاه راتگرز و از پژوهشگران این پروژه گفت: سلول‌های پیش‌ساز عصبی که ما در همه نمونه‌ها بررسی کردیم، تکثیر غیرطبیعی را نشان دادند که خیلی کم یا خیلی زیاد بود و نشان می‌داد که کنترل ضعیف تکثیر سلول‌های مغز، مبنای مهمی برای ایجاد اختلال طیف اوتیسم است. این بررسی صورت‌گرفته در سطح سلولی نشان می‌دهد که تکثیر تغییریافته در واقع یکی از مکانیسم‌های احتمالی این اختلال است و از نتایج به‌ دست‌ آمده از پژوهش‌های پیشین پشتیبانی می‌کند.

این پژوهش روی فعالیت سلول‌های بنیادی پنج فرد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم متمرکز بود؛ از جمله افرادی که مبتلا به “اوتیسم ایدیوپاتیک”(idiopathic autism) بودند که هیچ علت ژنتیکی شناخته‌ شده‌ای ندارد. در سایرین، حذف “۱۶p۱۱.۲” دیده شد. افراد مبتلا به اختلال “بزرگ‌سری” یا “ماکروسِفالی”(Macrocephaly)، گروهی از سلول‌های پیش‌ساز عصبی را داشتند که سلول‌های مغزی زیادی را تولید می‌کرد. دو بیمار باقیمانده که به ماکروسِفالی مبتلا نبودند، سلول‌های پیش‌ساز عصبی را داشتند که سلول‌های مغزی بسیار کمی را تولید می‌کردند.

اختلال طیف اوتیسم، یک اختلال عصبی رشدی است که با بروز مشکلاتی در تعاملات و ارتباطات اجتماعی و وجود رفتارهای تکراری و محدود مشخص می‌شود. اکثر موارد اختلال طیف اوتیسم، ایدیوپاتیک هستند. حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد موارد اختلال طیف اوتیسم، ناشی از جهش‌های ژنتیکی خاص هستند.

بلوم گفت: ما در واقع، تکثیر پیش‌سازهای عصبی انسانی را بررسی کرده‌ایم و درک خود را ارتقا داده‌ایم. در آینده هنگامی که این بررسی‌ها را بازتولید کنیم و گسترش دهیم، ممکن است بتوانیم از این دانش به عنوان نشانگر زیستی استفاده کنیم تا زمان به کارگیری درمان یا شناسایی مسیرهای سیگنال‌دهی را برای هدف قرار دادن داروها به ما نشان دهد.

این پژوهش، در مجله “Stem Cell Reports” به چاپ رسید.