مطالعات نشان می دهد نشستن طولانی مدت منجر به مرگ می شود حتی اگر فرد به طور منظم ورزش کند.ّّّ طبق اعلام انجمن سرطان آمریکا افرادی که ۶ ساعت یا بیشتر در روز می نشینند در مقایسه با کسانی که کمتر از ۳ ساعت می نشینند، ۱۹ درصد بیشتر در معرض مرگ زودهنگام قرار دارند. […]
مطالعات نشان می دهد نشستن طولانی مدت منجر به مرگ می شود حتی اگر فرد به طور منظم ورزش کند.ّّّ
طبق اعلام انجمن سرطان آمریکا افرادی که ۶ ساعت یا بیشتر در روز می نشینند در مقایسه با کسانی که کمتر از ۳ ساعت می نشینند، ۱۹ درصد بیشتر در معرض مرگ زودهنگام قرار دارند.
محققان عنوان می کنند نشستن طولانی مدت از طریق ۱۴ نوع بیماری منجر به مرگ می شود: سرطان؛ بیماری قلبی؛ سکته؛ دیابت؛ بیماری کلیوی؛ خودکشی؛ بیماری مزمن انسداد ریه؛ بیماری ریوی؛ بیماری کبد؛ زخم معده و سایر بیماری های گوارشی؛ پارکینسون؛ آلزایمر؛ اختلالات عصبی؛ و اختلالات عضلانی اسکلتی.
«آلپا پاتل»، پژوهشگر ارشد و مدیر استراتژیک انجمن سرطان آمریکا، در این باره می گوید: «پیام ساده این مطالعه این است که همه ما باید تحرک بیشتری داشته باشیم.»
وی در ادامه می افزاید: «هرچقدر کمتر بنشینید، برای سلامت تان بهتر خواهد بود. بعد از هر یک ساعت نشستن، ۲ دقیقه ایستادن، تحرک داشتن یا انجام حرکات کششی می تواند موجب بهبود کلسترول، قندخون و فشارخون شود.»
مطالعات قبلی توسط محققان استرالیایی نشان می دهد ۹۰ درصد زمان غیرکاری با بی تحرکی می گذرد که بیش از نیمی از آن صرف تماشای تلویزیون یا نشستن پشت کامپیوتر می شود.
به گفته پاتل هنوز مشخص نیست که چرا نشستن طولانی مدت شرایطی ناسالم است. یک احتمال این است افرادی که زمان بیشتری را در کاناپه سپری می کنند دارای سایر رفتارهای ناسالم نظیر مصرف میان وعده های بیشتر هستند.
بعلاوه، نشستن طولانی مدت با میزان بالاتر تری گلیسیریدها، قندخون، فشارخون و انسولین مرتبط است. نشستن همچنین با التهاب ناشی از چاقی هم مرتبط است.
این پیامدها شاید بتواند دلیل نشستن را با مرگ ناشی از بیماری های قلبی، کبدی و کلیوی و همچنین سرطان، دیابت و بیماری انسداد ریه توضیح دهد.
همچنین هنوز دلیل ارتباط مرگ به خاطر خودکشی، پارکینسون و آلزایمر و همچنین اختلالات عصبی و عضلانی-اسکلتی با نشستن طولانی مدت مشخص نیست. این احتمال وجود دارد که خود این مشکلات منجر به نشستن طولانی مدت می شوند.
افزایش ریسک مرگ ناشی از نشستن طولانی مدت در بین بیماری ها متفاوت است و شامل ۱۰ درصد برای سرطان تا ۶۰ درصد برای بیماری های اسکلتی-عضلانی می شود.
در این مطالعه، تیم تحقیق داده های حدود ۱۲۸ هزار زن و مرد را جمع آوری کرد. در شروع مطالعه، همه افراد فاقد هرگونه بیماری مزمن حاد بودند. در طول ۲۱ سال پیگیری وضعیت این افراد، حدود ۴۹ هزار نفر جان شان را از دست دادند.
