امانوئل مکرون رییس جمهوری فرانسه خواستار آغاز گفت و گوهای بین المللی با ما بر سر برنامه موشکی  شده است.

او قبل از سفربه ایران پیش زمینه ایجاد انتظار در همپالکی های خود را در یک مصاحبه بیان نموده تا از ضرب حضور خود در مطبوعات غربی بکاهد و بطور ضمنی تاکید کرده در صورت نیاز باید برای پیش بردن مذاکرات به اعمال تحریم های بیشتر علیه ایران متوسل شد.

تا آنجا که اخبار منتشره حاکیست احدی پاسخ مناسب به اراجیف جناب مکرون نداده است و درعوض با تیتر هیجان بر انگیز کیهان شورای امنیت ملی دست بکار شده و یک قدم بسیار راهبردی در جهت مماشات با جریان ارتجاع غرب و عرب بعقب پا نهاده است.

این تصمیم که واکنش مدیر مسئول کیهان را بدنبال داشت  این گونه بیان شد که کیهان را فقط به این جرم توقیف کرده اند که خبر تهدید انصارالله علیه آل سعود و امارات را پوشش داده است و سئوال ما این است که این اقدام مشترک وزارت ارشاد، شورای عالی امنیت ملی و دادستانی تهران، غیر از ارسال پیام حمایت برای رژیم های جنایتکار آل سعود و امارات چه مفهوم دیگری می تواند داشته باشد ؟!

تیتر کیهان بعد از اصابت موشک انصارالله یمن به فرودگاه ریاض نوعی القاء میکرد که همین روزها نوبت امارات هم فرا رسیده و یک گوشمالی درخور تحسین هم نسیب دوبی بعنوان یکی از هفت امارت در امارات خواهد شد.

براستی در خصوص واکنش شورای امنیت ملی در تحمیل تعطیلی به روزنامه کیهان چند سئوال راهبردی مطرح میشود که چشم هر مشاهده کننده ای را بخود جلب و در راهبرد آزادی مطبوعات و جهت گیری نظام مقاومت تردید ایجاد میکند.

سئوال اول اینکه آیا این تیتر میتواند امنیت ملی را بخطر بیاندازد؟

سئوال دوم اینکه اعضای شورای امنیت ملی از اصابت موشک انصارالله خوشحال نشدند؟

سئوال سوم اینکه اگر خوشحال شدند چرا وارونه عمل فرمودند؟

سئوال چهارم اینکه اگر خوشحال نشدند پس اصابت روزمره موشکهای آل سعود به اقصی نقاط یمن و کشتن کودکان و غیر نظامی ها برایشان توجیه داشته است؟

سئوال پنجم این که ما با امارات عقد اخوت بسته و بر رفتار مزورانه حکام جور آن منطقه چشم اغماض می بندیم و آنها هم آشکار و نهان با همدستی سعودی علیه ما توطئه میکنند و باید ساکت بوده تحمل کنیم؟

سئوال ششم اینکه چرا به خواسته مدیر مسئول کیهان پاسخی داده نشد که درخواست نموده بود از دادستان تهران و دبیر شورای عالی امنیت و وزیر ارشاد دعوت می کنم که اگر اقدام خود را قانونی و به نفع مصالح ملی کشور می دانند در یک مناظره تلویزیونی شرکت کنند و از اقدامی که انجام داده اند دفاع کنند.

فی الواقع این یک درخواست منطقی است و نباید از پذیرش آن شانه خالی می کردند.

حسین شریتمداری گفته بود کیهان برای اثبات قانونی بودن در انتخاب و انتشار تیتر خود اسناد و دلایل مستحکم و غیر قابل انکاری دارد که به وضوح نشان می دهد اقدام آنها دقیقا در جهت مصالح و امنیت ملی بوده است و توقیف کیهان در نقطه مقابل آن بوده است.

سئوال مقدر هفتم بقول جناب محمدی میتواند این باشد که اگر واقعا امنیت ملی ملاک بوده باشد، تکلیف آنها که روز روشن از اسقاط هواپیمای مسافربری ایران توسط امریکا دفاع می کنند، یا آنها که مصوبات شورای عالی امنیت ملی درباره حصر را به هیچ می گیرند، یا آنها که ابلاغیه دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی درباره خاتمی را “کاغذ پاره” حساب می کنند، یا جماعتی که گرای تحریم به دشمن می دهند، یا آنها که به سپاه و حاج قاسم و برنامه موشکی می تازند، یا موجوداتی که عملا و رسما همکار آمدنیوزند چه می شود؟

سئوال هشتم این است که چرا شورای امنیت ملی بیانات نماینده مجلس جناب صفاری که  فرمودند نمی‌دانیم انصارالله چه هدفی در سر دارد و هدف بعدی آنها چیست. طراحی برنامه‌های انصارالله برعهده ما نیست و بعید می‌دانیم این تحلیل درست باشد البته این نکته را نباید فراموش کرد که امارات هم شریک عربستان سعودی در حمله به یمن هست و اگر این اتفاق رخ دهد هم خیلی خارج از ذهن نیست، را حکم به ارتداد و تعطیلی ندادند؟ مگر ایشان احتمال حمله به دوبی را ندادند؟ و نفرمودند که ما می‌توانیم تحلیل داشته باشیم که چون امارات در ائتلاف جنگ علیه عربستان حضور داشت این انتظار را باید داشته باشد که شاید هدف حملات موشکی انصارالله نیز قرار بگیرد؟

از شورای امنیت ملی توقع نبود که بجای رعایت جامع در موضع مقاومت سخن آلوده به مماشات با ارتجاع عرب را که از دهان سخن گوی دولت بیرون می آید مبنای تصمیم خود نمایند؟ بسیار طبیعی بود که محمد باقر نوبخت از ترس اینکه به سعودی بر بخورد اینگونه موضع بگیرند که

بفرمایند ، نباید بگذاریم رفتارها منافع ملی ما را مورد تهدید قرار دهد و اگر چنین اتفاقی بیفتد برخورد خواهد شد.

آخر کجای تیتر کیهان منافع ملی را زیر سئوال برده است؟

اتفاقا منافع ملی ما کاملا با تیتر کیهان منطبق است که آرزو شود تیر غیبی هم بدامن کشور مزور و دو دوزه باز که بخش اعظم منافعش از ایران تامین میشود و دایم با هماهنگی باسعودیها در توطئه علیه ایران است؟ منافع ملی ما نزدیک سه سال است جنایات سعودی در یمن را مشاهده میکند و صبوری کرده حال یک تیتر که از کنه وجود ملت بر امده میشودضد منافع ملی؟

این رفتار را چز با دکترین مماشات با ارتجاع غرب و عرب میتوان تطبیق داد؟ لابد فردا که ماکرون به تهران بیاید همه باید ساکت شوند که او هر خواسته نامشروعی را متقاضی شود و چون منافع ملی خدشه دار میشود سکوت در برابر او واجب میشود؟

واقعا به این متد میتوان دل بست؟ خدا بخیر کند که منافعی با فرانسه مذاکراتی در مبحث موشکی نیافریند.

حمیدرضا نقاشیان

والسلام