بانوی ملی پوش بدمینتون کشورمان میگوید یک کادوی تولد باعث ورودش به این رشته شد و حالا هم به قدری مصمم و باانگیزه تمرین میکند که بتواند سهمیه المپیک توکیو را بگیرد. به دعوت اخیر کمیته توسعه بدمینتون آسیا، ثریا آقایی همراه با امیر جباری به کمپ پیشرفته آسیا (AOP) در سال جاری میلادی دعوت شد. این کمپ […]
به دعوت اخیر کمیته توسعه بدمینتون آسیا، ثریا آقایی همراه با امیر جباری به کمپ پیشرفته آسیا (AOP) در سال جاری میلادی دعوت شد. این کمپ پیشرفته که ویژه نخبگان بدمینتون آسیا است فروردین ماه سال آینده و پیش از مسابقات بین المللی مالزی برگزار می شود.
این برای چهارمین سال متوالی است که ثریا آقایی به کمپ پیشرفته بدمنیتون آسیا دعوت می شود. وی یک ماه پیش هم در رقابت های بین المللی سریز نپال به عنوان نایب قهرمانی دست یافت.
ثریا آقایی اولین و تنها بانوی بدمینتون ایران که موفق به حضور در فهرست ۱۰۰ بدمینتون باز برتر جهان شد و به عنوان بازیکن رزرو در آستانه کسب سهمیه المپیک هم قرار گرفت. این در حالی است که یک کادوی تولد باعث گرایش وی به بدمینتون شد.
این ملی پوش بدمینون باز کشورمان ضمن اشاره به این موضوع گفت که می خواهد به عنوان اولین نفر در بخش بانوان این رشته صاحب سهمیه المپیک شود و خود را خیلی دور از این موفقیت هم نمی بیند.
بی ربط نیست اگر بگوییم بدمینتون بانوان ایران با ثریا آقایی خیلی بیشتر شناخته شد. این بازیکن که طی سال های گذشته خیلی زیاد از او شنیدیم، بدمینتون را از چه سالی آغاز کرد؟
در مجموع ۱۳ سال است که بدمینتون بازی می کنم و از ۹ سال پیش هم عضو تیم های ملی در رده های سنی مختلف هستم. در حال حاضر هم عضو تیم ملی بزرگسالان هستم.
* چه شد که فعالیت در رشته بدمینتون را انتخاب کردید؟
– ۷ یا ۶ ساله بودم که پدر و مادرم برای جشن تولدم یک جفت راکت بدمینتون گرفتند. همان موقع شروع به بازی بدمینتون کردم و کم کم هم به این رشته علاقمند شدم. اینگونه شد که خیلی جدی همین رشته را دنبال کردم در حالیکه رشته فعالیت دیگر اعضای خانواده ام فوتبال و بسکتبال بود.
* بعدها از این انتخاب پشیمان نشدید؟
– نه؛ اتفاقا خیلی بیشتر علاقمند شدم و هر چه می گذرد انگیزه هایم برای ادامه راه و موفقیت های بیشتر هم تقویت می شود. به خصوص که حمایت خانواده ام را هم داشتم. بدمینتون رشته ای سخت اما خیلی جذاب است.
* بدمنیتون ایران را چگونه می بینید؟ به خصوص در بخش بانوان؟
– بدمینتون جزو رشته هایی است که شاید خیلی ها نسبت به آن اطلاعات زیادی نداشته باشند. خیلی ها فکر می کنند که رشته ای آسان است در صورتیکه اصلا اینطور نیست. بدمینتون رشته ای بسیار سخت و نفس گیر است. به آمادگی بدنی و روانی زیادی نیاز دارد. بدمنیتون ایران هم نسبت به سال های گذشته پیشرفت هایی داشته اما با توجه به اینکه قاره آسیا مهد بدمینتون آسیا است و قدرت های جهان در شرق قاره متمرکز هستند، باید خیلی بیشتر از اینها کار کنیم. البته مسئولان فدراسیون تلاش می کنند تا باتوجه به بودجه و امکاناتات، برنامه ریزی کاملتری برای به خصوص برای تیم های ملی داشته باشند.
* برای پیشرفت سریعتر و بیشتر به چه فاکتوری بیشتر نیاز است؟ مثلا جذب مربی خارجی توسط فدراسیون می تواند تاثیرگذار باشد؟
– البته زمانی که من عضو تیم نوجوانان بودم، سرمربی تیم یک مربی اندونزیایی بود. چهار سال زیر نظر این مربی کار کردم. در بخش مردان هم برای مدتی مربی خارجی کنار تیم ملی بود. اما در کل با توجه به دوره های آموزشی بین المللی که مربیان ایرانی در آنها شرکت کرده اند، فکر می کنم تمرین در کنار همین مربیان برای مان خوب و نتیجه بخش باشد. آنچه بیشتر از همه به آن نیاز داریم حریف تمرینی است. اینکه بازیکنانی از شرق آسیا به طور ثابت در ایران و کنار ملی پوشان باشند. تمرین کردن کنار چنین بدمینتون بازانی خیلی می تواند برای مان خوب و نتیجه بخش باشد. تاثیر مثبت تمرین در چنین شرایطی به مراتب بیشتر است به خصوص که به قوی تر شدن مچ دست مان هم کمک می کند.
* ثریا آقایی شخصا چه برنامه ای ورزشی را دنبال کرده که به این سطح از موفقیت رسیده است؟ حریف تمرینی که نداشتید؟
– نه؛ تا به امروز حریف تمرینی با این عنوانی که به اشاره کردم نداشتیم اما طی سال های گذشته تلاشم این بوده که در تمام برنامه های اردویی فدراسیون حضور منظم داشته باشم. شخصا هم همیشه پیگیر تمریناتم بوده ام و اینکه آمادگی ام را در هر شرایطی در سطح مناسب نگه دارم. اما هنوز هم راه باقی مانده تا رسیدن به آن سطح از موفقیت هایی که مدنظرم است.
* چه چشم اندازی برای خود در بدمینتون در نظر گرفته اید؟
– اولین چشم اندازم این است که بتوانم سهمیه المپیک بگیرم و تلاشم این است این کار را برای المپیک ۲۰۲۰ انجام دهم. برای المپیک ریو خیلی نزدیک به کسب سهمیه شدم چون ششمین بازیکن رزرو بودم اما همان زمان به خاطر یک آسیب دیدگی مجبور به جراحی شدم و همین مسئله من را چندماه از میادین دور کرد و در نهایت هم نتوانستم سهمیه بگیرم. اینبار اما تلاشم این خواهد بودکه هیچ اتفاقی مانع از المپیکی شدنم، نشود. کاوه محرابی در المپیک پکن حضور داشت و من هم می خواهم اولین بانوی بدمینتون باز ایرانی باشم که سهمیه المپیک می گیرم.
* قبل از المپیک اما بازی های آسیایی برگزار می شود. شما در دوره گذشته این بازی ها حضور داشتید. برای دوره آتی هم برنامه ای دارید؟
– مسلما مصمم به حضور در بازی های آسیایی هستم. همان طور که گفتم بهترین بدمینتون بازان جهان از آسیا و شرق قاره هستند. به همین دلیل با شرایط فعلی بدمینتون ایران و سطح خیلی بالایی که بدمینتون بازان شرق آسیا دارند، مدال آوری در بازی های آسیایی خیلی سخت است اما واقعا همین حضور هم تاثیر خوبی دارد. بعد از بازی های آسیایی اینچئون که من در آن شرکت کردم و به واسطه دیداری که با بدمینتون بازان دیگر کشورها داشتم، سطح کارم خیلی بالا رفت. البته برای حضور در بازی های آسیایی مانند المپیک نیازی به کسب سهمیه نیست اما امیدوارم شرایط به گونه ای باشد که کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش بدمینتون را هم در فهرست رشته های اعزامی قرار دهند چون واقعا همین حضور تجربه خیلی خوبی برای مان است. به هر حال در رشته بدمینتون، سطح بازی های آسیایی از المپیک هم بالاتر است.
* برنامه شما برای بازی های آسیایی چیست؟
– به هر حال دراین مقطع مهمترین هدفم همین بازی های آسیایی است که سال آینده برگزار می شود. برنامه های فدراسیون هم برای این بازی ها و در کل سال آینده هنوز مشخص نشده اما طبعا برنامه های اردویی و تمرینی داریم. تلاشم این خواهد بود به قدری تمرین کنم که در جاکارتا خیلی بهتر و ایده آل تر از بازی های آسیایی دوره قبل باشم.
و صحبت پایانی؟
– تلاشم مانند همیشه کسب بهترین نتایج برای بدمینتون ایران است. امیدوارم از این رشته و تلاش هایی که در آن می شود، حمایت شود.