ظرف مدت دوماهی که از سخنرانی های نیش و کنایه دار رئیس روحانی نسبت به سپاه در حین و بعد از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری گذشته فرماندهان عالیرتبه سپاه سردار جعفری، سردارسلامی، سردار باقری، سردار سلیمانی، سردار حاجی زاده، سردار عبداللهی، سردار جزایری و برخی دیگر از صاحب منصبان سپاه در سخنرانی ها و […]
ظرف مدت دوماهی که از سخنرانی های نیش و کنایه دار رئیس روحانی نسبت به سپاه در حین و بعد از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری گذشته فرماندهان عالیرتبه سپاه سردار جعفری، سردارسلامی، سردار باقری، سردار سلیمانی، سردار حاجی زاده، سردار عبداللهی، سردار جزایری و برخی دیگر از صاحب منصبان سپاه در سخنرانی ها و همایش ها و گردهمایی ها و مصاحبه های خود سعی نموده اند به نوعی تعریض های حقوقدانانه رئیس جمهور روحانی را با ادبیات متکی به تبیین جایگاه اقتدار و راهبرد دیپلماسی کنار هم نهاده و وزن هریک را تشریح نمایند.
صرف نظر از اینکه بازتاب رسانه ای این نوع تعاریض و در مقابل واکنش ها در جامعه چه صورتی یافته و مردم در فرایند مواجهه با این مقولات چه عکس العمل هایی نشان داده و میدهند لازم است ثقالت هریک از این دو مقوله در کاربرد عملیات میدانی بررسی و ضرورت اتکای مسئولین به مفاهمه جامع از این دو پدیده روشن شود. امروزه بسیار متفاوت از گذشته نظام بین الملل و پررنگ شدن نقش بازیگران غیردولتی و افکار عمومی سبب شده تا اشکال جدیدی از دیپلماسی در کنار دیپلماسی های سنتی مورد استفاده در مدیریت راهبردی قرار گیرد.
در این رابطه تنوعی از تعاریف برای تبیین دیپلماسی نام گزاری شده است. در تشریح قابلیت استفاده از هر یک اتکای دیپلماسی را به بستر اقتدار وابسته و اساساً دیپلماسی ها را مظروف در ظرف قدرت ارزیابی میکنند و به عبارتی دیپلماسی را لباس اقتدار و وسیله برای تشریح اقتدار یک ملت و یا کشور قلمداد میکنند.
در یک اصطلاح جامع دیپلماسی شاگرد مکتب اقتدار و گاها تبیین کننده نرخ اقتدار است. یکی از دیپلماسی های معمول که توسط برخی کشورها به خوبی به کار می رود، دیپلماسی عمومی است. اهمیت دیپلماسی عمومی به ویژه به لحاظ ارتقای وجهه یک کشور مدنظر است و در واقع ساز و کاری برای افزایش قدرت ، و گاها خود نوعی از قدرت نرم به شمار می رود.
با این حال به نظر می رسد دیپلماسی عمومی از جمله مفاهیمی است که در کشور به روشنی تعریف نشده و ابهامات مفهومی زیادی در ارتباط با آن وجود دارد. این مفهوم معمولا به جای مفاهیمی همچون قدرت نرم، تبلیغات، روابط فرهنگی و جنگ نرم به کار می رود.
در حالی که این مفاهیم دارای معانی و کاربرد های متفاوتی هستند که به پدیده های متفاوتی اشاره دارند. در این فرایند ، اهمیت، ابزار، اهداف، مخاطبان، بازیگران، الگوهای ارتباطی، معیار ارزیابی و شرایط و پیش نیازهای موفقیت دیپلماسی عمومی در تعریف جایگاه مورد عنایت قرار گرفته است که تعریف رقابت بین دیپلماسی و اقتدار مفهوم عقلانی نداشته و دیپلماسی در قاموس جهت گیری جایگاهی خود همیشه تابعی از متغیر اقتدار است.
به عبارتی بدون وجود اقتدار دیپلماسی معنی نمی یابد.
والسلام
حمید رضا نقاشیان
