سهم خواهی ترامپ به بهانه مبارزه باداعش/راهزنی نفتی آمریکادر سوریه
به گزارش خبرگزاری صبح اقتصاد، بررسی سخنان اخیر رئیس جمهور آمریکا مبنی بر اعزام نظامیان جدید به سوریه برای محافظت از میادین نفتی حومه دیر الزور، نشان از قصد واشنگتن برای راهزنی نفتی در این کشور دارد.
دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا که به دنبال بهره برداری انتخاباتی و مانور تبلیغاتی بر عملیات قتل ابوبکر البغدادی سرکرده تشکیلات داعش در سوریه بود در جریان یک کنفرانس خبری از قصد و نیت خود برای به غارت بردن منابع نفتی سوریه و مشخصا منابع نفتی و گازی در شرق دیر الزور پرده برداشت.
دونالد ترامپ در یک کنفرانس خبری در مورد عملیات نیروهای ویژه آمریکا و مرگ رهبر داعش، گفت: کاری که من قصد دارم انجام دهم شاید بستن قرارداد با اکسون موبیل یا هر شرکت بزرگ دیگر آمریکایی باشد تا به سوریه برود و این کار را درست انجام دهد و این ثروت را گسترش دهد.
در همین حال مارک اسپر وزیر دفاع آمریکا، بدون اشاره به نقش آشکار کشورش در خلق گروهک تکفیری تروریستی داعش در ادعائی مضحک مدعی شد: ماموریت ما درباره داعش هنوز پایان نیافته است. ما هنوز در کشورهای منطقه نیرو داریم تا به عملیات ضد تروریسم ادامه دهند. حضور ما (در سوریه) به دلیل محافظت از میادین نفتی است! نمی‌خواهیم این منبع مالی دوباره در اختیار داعش قرار بگیرد.
این سخنان مقام های آمریکایی نشان از آن دارد که واشنگتن این بار به بهانه آنکه مانع تسلط داعشی ها بر میادین نفتی سوریه شود وارد عمل شده و برای محافظت از این میادین نفتی در سوریه باقی خواهد ماند.
هنوز خبر قصد آمریکا برای خارج کردن نظامیان خود از سوریه و انتقال آنها به عراق از ذهن ها پاک نشده که به یکباره خبر ورود نظامیان ویژه این کشور به سوریه برای محافظت از میادین نفتی سرخط اخبار جهان قرار می گیرد.
در همان زمان نیز بسیاری از تحلیل گران، این اقدام ترامپ را تنها یک حرکت نمایشی و تبلیغاتی توصیف کرده و در حسن نیت رئیس جمهور آمریکا در خارج کردن نظامیان از سوریه شک و تردید کردند.
ورود مجدد نظامیان آمریکایی به سوریه به بهانه محافظت از چاه های نفتی باعث شده تا موجی از واکنش های منفی در جهان ایجاد شود. مقام های روسی بارها اعلام کردند که آمریکا برای غارت دارایی‌های مردم سوریه نظامیان خود را به این کشور باز می‌گرداند.
وزارت دفاع روسیه هم تصاویر ماهواره‌ای از برخی مناطق سوریه منتشر کرده است که نشان می‌دهد نیروهای آمریکایی چتر امنیتی برای قاچاق نفت سوریه ایجاد کرده‌اند و با وجود تحریم نفت این کشور از سوی آمریکا، با راهزنی بین‌المللی، ماهانه حدود ۳۰ میلیون دلار به جیب می‌زنند.
ادعای آمریکا در خصوص ممانعت از تسلط عناصر داعش بر چاههای نفتی سوریه در حالی صحت خواهد داشت که کنترل این میادین به شرکت های سوری و نظامیان سوریه اعطا شود نه آنکه شرکتهای آمریکایی برای چپاول ثروت نفتی سوریه وارد عمل شده و در سایه حمایت امنیتی نظامیان این کشور اقدام کنند.
نفسِ حضور نظامیان آمریکایی در سوریه اقدامی اشغالگرانه علیه حاکمیت و تمامیت ارضی یک کشور مستقل به شمار می رود اما واشنگتن به این حد اکتفا نکرده و در اقدامی که نقض آشکار قوانین و عرفهای بین المللی محسوب می شود، رؤیای تسلط بر چاههای نفت سوریه را در سر می پروراند.
گزارش های منتشر شده حاکی از آن است که درآمد نفتی سوریه به ۳۰ میلیون دلار در ماه می رسد و در صورت کشف چاه های جدید و بازگشت تولید این کشور به میانگین طبیعی خود قبل از جنگ یعنی ۳۸۰ هزار بشکه در روز می تواند به ده برابر نیز افزایش یابد.
در ادامه به مهم ترین چاه های نفتی و میادین گازی سوریه اشاره می کنیم. چاه نفتی العمر، بزرگترین چاه نفتی سوریه از لحاظ مساحت و تولید به شمار می رود که در بخش شرقی رود فرات و در ۱۰ کیلومتری شرق شهر المیادین واقع در استان دیر الزور واقع شده است. میزان تولید این چاه نفت قبل از آغاز بحران سوریه، ۳۰ هزار بشکه در روز بوده است. عناصر داعش در سال ۲۰۱۴ کنترل آن را به دست گرفتند.
چاه التنک نیز یکی از بزرگترین چاه های نفتی سوریه است که در منطقه الشعیطات واقع در حومه شرقی دیر الزور واقع شده است. میزان تولید این چاه نفتی نیز قبل از بحران، به ۱۰ هزار بشکه می رسید.
میدان گازی کنیکو در حومه شمالی دیر الزور، نیز از مهمترین میادین گازی سوریه محسوب می شود که در تولید برق این کشور نقش به سزایی ایفا می کند.
نیروهای ارتش سوریه در شرایط کنونی توانایی محافظت از منابع نفتی و گازی این کشور را دارند و با حل و فصل نسبی پرونده تجاوز ترکیه به مناطق شمال شرق سوریه و مهار داعش در این کشور می توانند توان خود را بر محافظت از این مناطق متمرکز کنند.
مشابه این مسأله در عراق نیز اتفاق افتاده است. نیروهای بسیج مردمی عراق بعد از آنکه در کنار دیگر نیروهای امنیتی این کشور در جبهه های مبارزه با داعش حضور یافتند، برای تأمین امنیت چاه های نفتی کشور وارد عمل شده اند به طوریکه بارها عملیات عناصر باقی مانده داعش برای به دست گرفتن کنترل چاههای نفتی را ناکام گذاشته اند.
بر کسی پوشیده نیست که آمریکا که خود را عنصر اصلی مبارزه با داعش در سوریه و به هلاکت رساندن البغدادی می داند اکنون به دنبال سهم خواهی از منابع نفتی سوریه به عنوان پاداش تمام تلاش هایش در این کشور است!
آمریکا در حالی می گوید که قصد دارد مانع تسلط مجدد داعشی ها بر میادین نفتی حومه دیر الزور شود که خود، روش این تشکیلات تروریستی را در غارت سود حاصل از فروش نفت این منطقه برگزیده و دقیقا پا جای پای داعشی ها گذاشته است.
در هر صورت به نظر میرسد که آمریکایی ها برای به دست آوردن ثروت نفتی سوریه، از هیچ اقدامی حتی اقدام نظامی فروگذار نخواهند کرد و جامعه بین الملل برای مهار سیاست توسعه طلبانه آمریکا و شخص ترامپ در این خصوص باید وارد عمل شود.
خبرگزاری مهر، سرویس بین الملل- فاطمه صالحی
- منبع خبر : خبرگزاری مهر
خان اوغلان خدایی دکترای فلسفه تاریخا
تاریخ : 31 - اکتبر - 2019
ارزیابی منافع و آسیب های منطقه امن در شمال سوریه ۱٫برخلاف تندروهای پ.ک.ک برخی چهره های قدیمی این گروه از ابتدا معتقد بودند کردها باید مرز۵۰۰کیلومتری شمال سوریه را موقتا بدون تحمل تلفات بیشتر جنگ با ترکیه در راستای طرح موسوم به منطقه امن ترک نمایند و علیرغم حفظ حضور در برخی مناطق مرزی شمال ادامه تنش و منازعات در بیش از ۳۰۰کیلومتر از منطقه شمال سوریه را به ترکیه و سوریه بسپارند .اینکه توافق تاکتیکی با دولت مرکزی سوریه پس از تهاجم ترکیه درعملیات چشمه صلح در این راستا و بر اساس بخشی از راهبردهای سفارشی بیگانگان به پ.ک.ک صورت گرفته یا مجموعه عوامل متعدد کردها را به این نتیجه رساند موضوع جداگانه ای است. در هر حال حتی اگر نتیجه این توافق تاکتیکی سرگرم سازی سوریه و روسیه در شمال باشد موجب آسودگی چند ساله کردها از درگیری های شمال و تمرکز آنها برای کنترل مرزهای شمال شرق سوریه و عراق و انتفاع از نفت می گردد و برخلاف شمال که منافعی برای آمریکا نداشت شمال شرق سوریه از دونظر برای همکاری راهبردی کردها و آمریکا اهمیت دارد الف)از نظر حساسیت هردو به نحوه عملکرد ایران در مناطق ترانزینی از عراق به سوریه ب)از نظر همکاری امریکا و کردها برای تصرف و اشغال مناطق نفتی سوریه. ۲٫ چهره های افراطی پ.ک.ک حتی بارزانی و حزب دموکرات کردهای عراق را رقیب خود می دانند و افکار اوجالان را در مورد عدم تنش بیشتر با ترکیه فقط به صورت مقطعی و تاکتیکی می پذیرند تا برای دوام و بقای خود ضمن آسودگی از مرز شمال بر نفت و منابع مستقل دیرالزور در شمال شرق مسلط شوند. ۳٫ از اظهار نظر ها چنین بر می اید که جریانی فکری جدید در میان کردهای عراق و سوریه بوجود آمده که معتقدند باید تمرکز اصلی کردها از نظر ژیوپولیتیک بر شمال غرب عراق و شمال شرق سوریه باشد و آنها معتقدند در هر حال از نظر دسترسی کردها به آبهای آزاد آنها بدون چالش و تنش با سوریه و ایران و ترکیه و عراق نخواهند توانست از این امتیاز استفاده کنند. ۴٫ در شرایط فعلی علیرغم تروریست نامیدن پ.ک.ک توسط ترکیه و غرب ترکیب آنها با کردهای سوریه موجب نشد این عنوان پاک شود و ترکیه در شمال عملیات خود را با عنوان جنگ برای مقابله با شکل گیری دالان ترور انجام داد هر چند آمریکا و غرب و برخی کشورهای منطقه با ترکیه همراهی نکردند . ۵٫هر بازی جدیدی که صورت می گیرد اتهام جدیدی برای پ.ک.ک و کردهای سوریه بر حسب ماهیت و مکان زمین بازی مطرح می شود.کردها که در دوره جنگ با داعش و حتی جنگ ترکیه با تروریسم از سوی برخی کشورها به عنوان جنگجو مطرح می شدند این بار در منطقه دیرالزور از سوی سوریه و ایران و حتی روسیه به دلیل انتفاع مشترک آنها با امریکا و اشغال مناطق نفتی سوریه و توسعه سرزمینی در مناطق عرب نشین به عنوان راهزن نفت تلقی می شوند.۶ . زمانی انگلیس کردها را پیاده شطرنج امپراطوری های ایران و عثمانی در رقابت دو قدرت مطرح می کرد .سپس از سوی ترکیه و امریکا و ناتو و… به عنوان تروریست تلقی شدند .سپس بخش از آنها در دوره داعش البته از سوی برخی کشورها جنگجو یاد شدند.در نهایت پس از ۱۱هزار کشته دادن به عنوان نیروی پیاده تحت هدایت پ.ک.ک و پشتیبانی دول بیگانه آنها زمین بازی را به منطقه حاصلخیز و سرشار از نفت انتقال دادند و هنوز ۱۰روز از توافق شان با دولت مرکزی سوریه نگذشته بود که به عنوان راهزن نفت یاد شدند.به نظر می رسد مهم ترین مشکل ملت مظلوم کرد رهبران انها هستند که سوای عناوین تروریستی یا جنگجو و یا راهزن بودن شکل گیری راهبران آنها با حمایت بیگانگان و در راستای منافع بیگانه صورت گرفته است و به همین جهت نیل به اندک آزادی های محتمل مدنی و رفاه و آسایش در شهرهای مختلف کرد نشین برای انها چشم انداز ابهام آمیز و پرتنش دارد.چون به تعبیر الیور استون نقشه راهبردی آمریکا برای نفت همان نقشه جغرافیایی تشکیل داعش است که شامل شمال عراق و سوریه می باشد و ۱۰درصد منبع انرژی جهان است.