چرا سگ نجس است ؟ برخی می گویند بررسی تاریخ و آثار هنری گذشته ایران نشان می دهد که همه ایرانیان برای نگهبانی خود در مناز لشان از سگ استفاده می کردند .  سگ در فرهنگ ایران و در دین زرتشت بسیار مورد احترام بود .  در زمان حمله اَعراب به ایران  وجود این سگ ها کار آنها را برای تصرف شهر ها و روستاها سخت کرده بود.

اعراب سخت از سگ می ترسیدند و آنها با فرهنگ موجودی به نام سگ به طور کلی بیگانه بودند لذا با اختراع حدیث نجس بودن سگ را مطرح کردند و آن را در فرهنگ ایران و اسلام جا انداختند.

اما در فقه ما این یک حکم قطعی است و باید دید که چرا خداوند سگ را نجس آفریده است ؟

آیا دین اسلام کامل است؟ اگر کامل است پس چرا حکم نجاست سگ در قرآن نیامده است ؟

پاسخ به این سئوال هم سهل است و هم ممتنع چرا که علاوه بر آنچه که در خصوص سگ در برخورد با نیاز ایرانیان و ترس اعراب گفته می شود سگ در سرزمین های عربی از جمله عربستان  چه قبل از اسلام و چه بعد از اسلام وجود داشته  و در بین عرب ها سگ به عنوان حیوانی با وفا شناخته می شده است و سگ بازی بین برخی عرب ها نیز مرسوم بوده است پس اینکه گفته شود اَعراب از سگ بیگانه بودند دروغ محض است.

باید بدانیم که منابع فقهی ما عبارتند از کتاب الله (قرآن کریم) و سنت (اَخبار و روایات) و اجماع و عقل است که عمده و اساس استنباط احکام شرعی کتاب الله و سنت است و بعد از آن اجماع فقهاء ست و حکم نجاست سگ  اگرچه در قرآن کریم نیامده است  ولی  اجماع و روایات فراوان بر نجاست سگ منتشر و پا بر جاست که جای هیچ شک و شبهه ای  در نجاست سگ باقی نمی گذارد.

همه فقهاء شیعه و سنی  (غیر از مالِکی ها) حکم بر نجاست سگ می کنند و ادله نجاست سگ در باب مخصوص به خود  در فقه شیعه و اهل سنت آمده است.

بعضی ها با تمسک به برخی مطالب واهی و سست ، حکم مسلَّم نجاست سگ ها را زیر سؤال می برند ولی باید توجه داشت کسی که در رشته ای  و علمی تخصص ندارد  نباید اظهار نظر کارشناسانه داشته باشد.

کسی که متخصص در علم شیمی و فیزیک و پزشکی و…  نیست  چطور می تواند به خود جرأت دهد که اظهار نظر نماید مگر آنکه با این کار بخواهد  آبروی خود را ببرد.

مسایل شرعی و دینی  نیز نیاز به تَخصُّص و مُتخصِّص دارد  و کار هرکسی نیست که  دراین باره اظهار نظر نماید ..

همه اقسام سگ ها نجس می باشند و در باره خصوص سگ شکاری اگرچه نجس است ولی تحت عنوان(کِلاب مُعَلَّمَه) احکامی دارد.

در سوره مائده آیه ۴ در باره کِلاب مُعَلَّمَه یا سگ های شکاری چنین آمده است :

یَسْئَلُونَکَ ما ذا أُحِلَّ لَهُمْ قُلْ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّباتُ وَ ما عَلَّمْتُمْ مِنَ الْجَوارِحِ مُکَلِّبینَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمّا عَلَّمَکُمُ اللّهُ فَکُلُوا مِمّا أَمْسَکْنَ عَلَیْکُمْ وَ اذْکُرُوا اسْمَ اللّهِ عَلَیْهِ وَ اتَّقُوا اللّهَ إِنَّ اللّهَ سَریعُ الْحِسابِ .

یعنی از تو سؤال مى کنند چه چیزهایى براى آنها حلال شده است؟ بگو «آنچه پاکیزه است، براى شما حلال گردیده و (نیز) صید حیوانات شکارى و سگ هاى تربیت یافته (کِلاب مُعَلَّمَه) که از آنچه خداوند به شما تعلیم داده به آنها یاد داده اید، پس از آنچه این حیوانات براى شما (صید مى کنند و) نگاه مى دارند (بعد از شستن و…  ) بخورید  و نام خدا را بر آن ببرید و از (معصیت) خدا بپرهیزید که خداوند سَریعُ الحِساب است» .

اگر سگ شکاری صیدی را با شرایط ذکر شده در کتب فقهی و رساله های عملیه بگیرد حلال است و بعد از شستن محل مورد نظر می توان به صورت کباب و یا خورشت و … استفاده نمود . در فقه  برخی اشیاء نجس محسوب می شوند مثل سگ و خوک که نجس العین هستند و مثل خون و بول و غایط و مردار(مَیته) و… که همه شان نجس هستند.

در رساله های عَمَلِیّه آمده است که  نجاسات یازده چیز است:

اول: بول . دوم: غائط. سوم منی. چهارم: مردار. پنجم: خون. ششم و هفتم: سگ و خوک(مگر سگ و خوک دریایی که پاک هستند) هشتم: کافر. نهم: شراب. دهم: فُقّاع.(آبجو) . یازدهم : عرق شتر نجاست خوار.

خداوند که خالق هستی است از طریق شرع مقدس به انسان ها فرموده است که این قبیل اشیاء نجس می باشند و باید از آنها اجتناب گردد  و نیز خداوند در آیه ۳ سوره مائده برخی چیزها را حرام و ممنوع اعلام فرمود :حُرِّمَتْ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَهُ وَالدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْزِیرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَیْرِ اللَّهِ بِهِ وَالْمُنْخَنِقَهُ وَالْمَوْقُوذَهُ وَالْمُتَرَدِّیَهُ وَالنَّطِیحَهُ وَمَا أَکَلَ السَّبُعُ إِلَّا مَا ذَکَّیْتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَ أَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلَامِ ذَلِکُمْ فِسْقٌ الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ دِینِکُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلَامَ دِینًا فَمَنِ اضْطُرَّ فِی مَخْمَصَهٍ غَیْرَ مُتَجَانِفٍ لِإِثْمٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ .

یعنی بر شما حرام شد ( خوردن ) مردار و خون و گوشت خوک و آنچه ( در وقت کشتن ) نام غیر خدا بر آن برده شده و حیوان خفه شده و به وسیله زدن مرده ، و از بلندی پرت شده و مرده و به شاخ حیوان دیگری مرده و آنچه درنده آن را کشته و از آن خورده ، مگر آنچه را ( از موارد فوق که قابل تذکیه بوده ) تذکیه کرده اید و همچنین آنچه بر روی سنگ مقدّس ( یا برای بت ها ) سر بریده شده ، و ( نیز حرام شد ) قسمت کردن ( گوشت حیوانی ) با تیرهای قمار ، که همه این اعمال فسق است ، – امروز کسانی که کفر ورزیده اند از ( ابطال و ازاله ) دین شما مأیوس گشته اند ، پس از آنها مترسید و از من بترسید. امروز دین شما را برایتان کامل ، و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را برای شما به عنوان آیینی ( استوار و پایدار ) پذیرفتم ، – پس اگر کسی در حال قحطی و گرسنگی شدید بدون تمایل به گناه ( به خوردن بعضی از آن حرام ها ) ناچار شود ، خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است.

امروزه ترویج زندگی با سگ که فرهنگ منحط غربی آنرا به داخل زنگی های پاک ایرانی ها آورده است موجب شده احکام نازنین قران و سنت رسول گرامی اسلام ندیده گرفته شود. من در تعجب هستم که چرا با قانون نسبت به این موضوع مواجهه نمیکنیم .

این برای نمایندگان مجلس بسیار ساده است که اهرمی بدست نیروی انتظامی بدهند که سگ را در ملاء عام دست کسی دیدند جریمه کنند و خود سگ را هم مصادره و به باغ وحش بفرستند.

والسلام

حمید رضا نقاشیان