به گزارش گروه سیاسی صبح اقتصاد، علی اردشیر لاریجانی در دولت سازندگی وارد کابینه شد و از مجلس به عنوان وزیر پیشنهادی فرهنگ و ارشاد اسلامی رای اعتماد کسب کرد؛ او پس از خروج از “ارشاد”، با حکم رهبر معظم انقلاب به مدت ۱۰ سال بر صندلی ریاست جام جم جلوس کرد. وی در دورهای […]
به گزارش گروه سیاسی صبح اقتصاد، علی اردشیر لاریجانی در دولت سازندگی وارد کابینه شد و از مجلس به عنوان وزیر پیشنهادی فرهنگ و ارشاد اسلامی رای اعتماد کسب کرد؛ او پس از خروج از “ارشاد”، با حکم رهبر معظم انقلاب به مدت ۱۰ سال بر صندلی ریاست جام جم جلوس کرد.
وی در دورهای که ساکن خیابان جام جم بود مدیریت قابل توجه ای از خود نسبت به روئسای سابق نشان داد، البته مهمترین چالش او با مجلس ششم بود. مجلس اصلاحات با انجام تحقیق و تفحص از رسانه ملی گزارش جهت دار در صحن علنی مجلس قرائت کرد که این گزارش بی پاسخ نماند و رئیس اسبق صداوسیما در جمع مدیران صداوسیما نسبت به گزارش تحقیق و تفحص، اعلام موضع و آن را سیاسی و برای زیر سوال بردن عملکرد صداوسیما عنوان کرد.
ریاست لاریجانی روبه پایان بود، او ترجیح داد از جام جم راهی پاستور شود بنابراین در انتخابات سال ۸۴ با شعار “هوای تازه” وارد عرصه رقابت شد. لاریجانی در آن مقطع به عنوان نامزد شورای هماهنگی نیروهای انقلاب که علی اکبر ناطق نوری در راس آن مجموعه قرار داشت معرفی شد. منوچهر متکی هم رئیس ستاد انتخاباتی لاریجانی بود.
انتخابات سال ۸۴ در دومرحله برگزار شد، اما رئیس سابق سازمان صداوسیما در همان مرحله نخست از گردونه رقابت کنار گذاشته شد و پس از پیروزی محمود احمدی نژاد در سوم تیر سال ۸۴ با حکم رئیس جمهور، دبیر شورای عالی امنیت ملی و مسئول مذاکره کننده هسته ای شد. این بار نیز نام “لاریجانی” به سر زبان ها افتاد. او در مقام دبیر شورای عالی امنیت ملی با طرف مقابل مذاکره می کرد و یار او(منوچهر متکی) در کرسی وزارت امور خارجه جلوس کرده بود.
مواضع رئیس دولت نهم در روند مذاکرات هسته ای با نحوه مدیریت لاریجانی هماهنگ نبود از این رو او عطای” دبیری شورای عالی امنیت ملی” را به لقایش بخشید و از جایگاه دبیر شورای عالی امنیت ملی کناره گیری کرد.
کناره گیری هدف دار!!
لاریجانی با برنامه از پیش تعیین شده کناره گیری خود را اعلام کرد چرا که بعد از مراسم تودیع و معارفه دبیر شورای عالی امنیت ملی، برای آوردگاه انتخابات مجلس هشتم آماده شد. انتظار میرفت علی لاریجانی از حوزه تهران ثبت نام کند اما او از قم داوطلب انتخابات مجلس شد.
نتایج انتخابات مشخص و علی اردشیر لاریجانی منتخب اول شهر قم در انتخابات مجلس هشتم شد. بعد از پیروزی او گمانه زنیهایی مبنی بر رقابت او با غلامعلی حدادعادل رئیس مجلس هفتم برای کرسی ریاست پارلمان ایران مطرح شد.گمانه زنی ها تائید و سرانجام لاریجانی تمایل خود را برای ریاست مجلس اعلام کرد.
جلسهای با حضور منتخبان مجلس هشتم برگزار شد. دستور جلسه انتخاب رئیس مجلس هشتم بود. حجت الاسلام میرتاج الدینی”نماینده مجلس هشتم” اخیرا روایت جدید از جلسه منتخبان مجلس هشتم رسانه ای کرد و گفت که: «در جلسه داخلی انتخاب رئیس مجلس هشتم هر کدام از آقایان (حداد و لاریجانی) نیم ساعت صحبت کردند؛ جلسه خیلی سنگینی بود. یکی از اتهامات آقای حداد این بود که او خیلی طرفدار دولت بود. آقای حداد در آن جلسه پاسخ داد و گفت: «بعضی میگویند من تو مشت دولت هستم، نه تو مشت دولت نیستم پشت دولت هستم».
لاریجانی رئیس مجلس شد و تاکنون بر کرسی ریاست پارلمان ایران تکیه زده است. البته روابط رئیس مجلس هشتم و نهم با محمود احمدی نژاد تیره و تار بود به طوری که بین رئیس دو قوه درگیری لفظی در صحن مجلس بوجود آمد؛ استیضاح عبدالرضا شیخ الاسلامی و مباحثی که محمود احمدی نژاد در آن جلسه مطرح کرد و با پاسخ شدید لاریجانی مواجه شد “یکشنبه سیاه” را پدید آورد.
ماموریت دولت دهم پایان یافت و محمود احمدی نژاد کلید پاستور را به منتخب ملت تحویل داد؛ حسن روحانی که خود سابقه حضور در مجلس دارد رابطه نزدیک با لاریجانی برقرار کرد بنابراین فصل جدید بین روئسای دولت و مجلس حاکم شد.
برجام حاصل نتیجه عملکرد دولت یازدهم بویژه وزارت امور خارجه و محمد جواد ظریف بود، دولتِ یازدهم سبدهای خود را در روی میز مذاکرات هسته ای گذاشت و سرانجام محصول آن «برجام» شد. بعد از توافق هسته ای مجلس وارد عمل شد وکمیسیونی تحت عنوان “کمیسیون ویژه بررسی برجام” به ریاست علی رضا زاکانی تشکیل داد.گفته می شد:« لاریجانی و نیروهای او در خانه ملت نظر مساعدی در قبال شکل گیری این کمیسیون نداشتند به همین جهت چشمک یک نماینده همسو با رئیس مجلس در جلسه کمیسیون برجام به یک عضو تیم مذاکره کننده هسته ای بازتاب گسترده ای پیدا کرد و مُهر تائید بر گفته ها زد».
علی اردشیر لاریجانی که ترجیح می داد در تکمیل پازل«برجام» بازی کند در ۲۰ دقیقه «برجام» را به تصویب رساند.این اقدام رئیس مجلس با اعتراض بهارستان نشینان مواجه شد.
بیژن نوباوه “نماینده مجلس هشتم” با کنایه از نقش لاریجانی در تصویب برجام سخن گفت و تاکید کرد: آقای لاریجانی نقش عمده ای در تصویب ۲۰ دقیقه ای برجام داشت و من فکر می کنم باید پاسخگوی تاریخ باشد.
او، فاصله گرفتن لاریجانی از مواضع گذشته خود در تصویب برجام را مشهود می داند و می گوید: من جز مخالفان برجام بودم و این مسئله را اعلام کردم که در آن بحث هایی که انجام شد قطعا کشور و وزارت خارجه ضعف داشت و در برجام مسائل بسیار مختلفی به کشور تحمیل شد.
همچنین حجتالاسلام والمسلمین حسن نوروزی”نماینده مجلس نهم و دهم”به نقش لاریجانی در تصویب ۲۰ دقیقه ای برجام اشاره و خاطرنشان کرده بود: : متاسفانه در زمان تصویب مجلس اصولاً در حدود ۲۰ دقیقه برجام را تصویب کردند و «لاریجانی» اجازه صحبت کردن را به کسی نداد. به هر حال آن روز جریان اصلاحات و جریان اعتدال با یکدیگر متحد شده بودند که در هر صورتی برجام را تصویب کنند و متاسفانه این اتفاق صورت گرفت.
پیوند جریان اصلاحات با اعتدال گرایان فقط مختص به«برجام» نبود. سناریوی ائتلاف این دو جریان برای انتخابات مجلس دهم نیز نگاشته شد و براین اساس مُهره ها و یاران رئیس مجلس در فهرست امید حضور یافتند و در میتینگ های انتخاباتی اصلاح طلبان شرکت و سخنرانی کرده بودند اما پس از ورود به بهارستان مسیر خود را از فراکسیون امید جدا و فراکسیون اعتدال که بعد به عنوان “مستقلین” نامگذار شد تشکیل دادند.
فراکسیون مستقلین از سوی لاریجانی مورد حمایت است. در واقع فراکسیون را میتوان محل دریافت نظرات علی لاریجانی ارزیابی کرد که از سوی کاظم جلالی مدیریت و اجرایی میشود. تمام اهمیت حرفی که این فراکسیون میزند نیز در همین بخش خلاصه میشود. اینکه لاریجانی “چه می خواهد و به دنبال چیست؟”
انشعاب مُهره های لاریجانی از فراکسیون امید برای آنها سنگین تمام شد، چرا که نام آنها دیگر در فهرست اصلاح طلبان قرار نخواهد گرفت، این پیام را محمد رضا عارف”رئیس فراکسیون امید و رئیس شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان” به جریان اعتدال گرا و نیروهای همسو با اردشیر لاریجانی منتقل کرد.
یاران لاریجانی در حالی باید خود را برای آوردگاه انتخابات مجلس آینده(۹۸) آماده کنند که این روزها شبکه های مجازی و برخی رسانه ها خبر از احتمال کاندیداتوری علی اردشیر لاریجانی در انتخابات ۱۴۰۰ می دهند و او را گزینه مورد حمایت حسن روحانی معرفی می کنند که می تواند ادامه دهند دولتِ “تدبیر و امید” باشد.
تصویر تامل برانگیز!!
این تحلیل پس از حضور علی لاریجانی در کنار رئیس دولت اصلاحات قوت گرفت. انتشار عکس او در کنار رئیس دولت اصلاحات به صورت گسترده در شبکه های مجازی پخش شد و هریک از فعالان سیاسی و رسانه های تحلیل جداگانه در قبال این عکس ارائه کردند.
دوری از جریان اصولگرایی
عبدالله ناصری”عضو شورای مشورتی رئیس دولت اصلاحات” به تبیین پیام هم نشینی علی لاریجانی با رئیس دولت اصلاحات پرداخت و گفت: لاریجانی گرچه هویت اصولگرایی خود را حفظ کرده، اما نوع تصمیمگیری او برای شرکت در مراسم و عزاداری در حسینیه جماران حکایت از این دارد که درصدد است به جامعه اعلام کند با جریان رادیکالیسم اصولگرایی فاصله دارد و بارها هم این مسئله را به نمایش گذاشته است.
وی می گوید: رئیس مجلس علاوه بر این بحث پیام دیگری را هم گرچه شاید دو دهه گذشته آن را باور نداشت، میخواهد با تمام وجود ارسال کند و آن این است که کشور برای مدیریت، توسعه و پیشرفت به جریان اصیل تاریخی سیاسی نیاز دارد و هیچکدام دیگری را نمیتوانند نادیدهگیرند و حذف کنند.
این فعال سیاسی اصلاح طلب معتقد است: لاریجانی بهعنوان یک چهره سیاسی قدرتمند و پرنفوذ درصورتیکه تصمیم برای ورود به عرصه ریاست جمهوری گیرد بدون تردید مانند هر سیاستمدار دیگری تاکتیکهای خود را اتخاذ خواهد کرد، اما باید این نکته را هم در نظر داشت که او در چند سال اخیر علاوه بر تمام ویژگیهای خوب که باید در جبهه اصولگرایی از آن یادکرد انسان قدرشناسی است و میداند که رقیب سیاسی او یعنی اصلاحطلبان در فرایند پیروزیاش در مجلس فعلی نقش داشتند و تعامل خوبی برقرار کردند و او هم متقابلاً این تعامل را حفظ کرده است.
با توجه به نقش آفرینی و تحرکات لاریجانی و نیروهای همسو با او می توان اذعان داشت: آنها حاضر نخواهند شد به این سادگی از جفرافیای سیاسی کشور خارج شوند به همین جهت در انتخابات مجلس آینده حاضر خواهند شد، اما آیا لاریجانی کاندیدای انتخابات ۱۴۰۰ خواهد شد؟ و آیا اصلاح طلبان می پذیریند از او حمایت کنند؟
نمی توان از هم اکنون به پرسش مطرح شده پاسخ داد اما آنچه مسلم است علی لاریجانی در صورت حضور در انتخابات ۱۴۰۰، رویکرد انتخابات ۸۴ را در پیش نخواهد گرفت، او در آن مقطع نیازمند حمایت های شورای هماهنگی نیروهای انقلاب و بخصوص شیخ نور(ناطق نوری) بود اما در حاضر خود صاحب تیم، نیرو و نفوذ است و می خواهد نه به عنوان بازیگر بلکه به عنوان کارگردان در عرصه سیاسی و انتخابات کشور ایفای نقش کند.