نتانیاهو مرعوب جنبش نظامیان ضد جنگ

به گزارش واحد بین الملل خبرگزاری صبح اقتصاد «عمار علی حسن» نویسنده و پژوهشگر جامعه شناسی سیاسی عرب در گزارش تحلیلی خود که در پایگاه شبکه الجزیره منتشر شد، نوشت: از زمان آغاز عملیات طوفان الاقصی، توده اسرائیلی ها پیوسته مخالفت خود را با نحوه اداره امور از سوی کابینه نتانیاهو ابراز کرده اند. این مخالفت با اظهارات نویسندگان و تحلیلگران چپ‌گرا در سرزمین های اشغالی آغاز شد و پس از آن برخی جناح‌های سیاسی به تدریج به خاطر عدم دستیابی رژیم اسرائیل به پیروزی سریعِ مورد انتظار در جنگ و نحوه عملکرد نامناسب ارتش، به آن پیوستند.

دامنه این مخالفت ها سپس گسترده تر شد و خانواده‌های اسیران صهیونیست را در بر گرفت و به موازت آن نیز، صدای جریان اپوزیسیون سیاسی بلندتر شد.

امروز، کابینه نتانیاهو که برای حمله‌ جدید به نوار غزه بسیج شده است، با دو واقعیت بی‌سابقه روبروست: نخست اینکه، ارتش در حالی وارد مرحله جدید جنگ می شود که براساس نظرسنجی‌ها، اکثر اسرائیلی ها موافق ادامه آن نیستند و دوم اینکه، خود ارتش نیز اعتراض خود به مرحله جدید جنگ را برخلاف گذشته به ارزیابی و مشورت‌ بین سیاستمداران و نظامیان محدود نکرده بلکه در عمل آن را ابراز و اعلام داشته است.

این رویه با تشکیل جنبش موسوم به «نظامیان برای ربوده‌شدگان (اسیران صهیونیست)» گسترده‌تر و عمیق‌تر از آنچه شده است که رژیم اسرائیل تاکنون به آن عادت داشته است. این جنبش نه تنها از نتانیاهو خواسته که به عنوان امن‌ترین و راحت‌ترین راه برای آزادی اسرا، وارد مذاکره با حماس شود، بلکه اشغال شهر غزه توسط ارتش اسرائیل را نیز رد کرده و آن را «غیرقانونی»، نمایانگر «خیانت به گروگان‌ها (اسیران صهیونیست) و توده اسرائیلی ها» و «خطری برای جان اسرا» توصیف کرده است.

این جنبش که اکنون شامل بیش از ۴۰۰ نظامی ذخیره است، به خاری در چشم نتانیاهو تبدیل شده و به چند دلیل او را نگران و وحشت‌زده کرده است.

تقویت این جنبش و افزایش مداوم شمار اعضای آن از ماه اکتبر گذشته و مخالفت آن با خدمت نظامی در نوار غزه به علت به خطر افتادن جان اسیران صهیونیست و خدمت نکردن به کابینه افراطی نتانیاهو با شرکت در چنین جنگی از جمله دلایل وحشت و نگرانی نتانیاهو از این جنبش است.

این جنبش همچنین نیات نتانیاهو را افشا کرده و او را به عنوان یک «افراطی» و «سیاستمداری که همه چیز را برای بقای خود فدا می‌کند» توصیف می‌کند.

این جنبش فقط به افشا کردن نیات نتانیاهو نیز بسنده نکرده بلکه خواستار پاسخگو کردن نتانیاهو و سیاستمداران همسو با او و فرماندهان نظامی شده است که نتانیاهو را در تشدید جنگ علیه غزه همراهی می کنند. این لزوم پاسخگو کردن آنها بر سه مبنای فقدان مشروعیت کابینه برای ادامه جنگ، به خطر انداختن جان اسیران صهونیست و مقدم شمردن منافع شخصی نتانیاهو بر منافع عمومی رژیم اسرائیل استوار بوده است.

این جنبش از منظر فهم و درک اجتماعی رایج، استدلال سیاسی و اخلاقی قوی‌ دارد، به این معنی که این جنبش نه توسط کسانی که همیشه از خدمت وظیفه نظامی امتناع کرده اند و نه توسط کسانی که در این جنگ هزینه‌ای نداده اند و نه توسط کسانی که به صورت شفاهی و از راه دور در آن شرکت کرده‌اند، آغاز شده بلکه توسط کسانی آغاز شده که در ابتدا در این جنگ شرکت داشته‌اند.

البته جنبش «نظامیان برای ربوده شدگان (اسیران صهیونیست)» نخواهد توانست مانع ادامه جنگ نتانیاهو برای اشغال شهر غزه، آنطور که او می‌خواهد، بشود اما بدون شک، یکی از اهرم های فشار علیه او در حال حاضر خواهد بود و در آینده نیز – اگر نتانیاهو مورد بازخواست یا محاکمه قرار گیرد- شرایط سختی را برای او رقم خواهد زد.