دی ماه ۱۳۹۴ پیش بینی کرده بودم برجام حاصل افکار کودکانه ایست که نه به فرجام و نه به انجام خواهد رسید دیروز یعنی روزجمعه ۱۲ آذر ۹۵ و به عبارتی عرق سرد بر پیشانی دیپلماتهای هوچی در وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران در دولت یازدهم نشست . عرقی که سردیش با هیچ ورقی به […]
دی ماه ۱۳۹۴ پیش بینی کرده بودم برجام حاصل افکار کودکانه ایست که نه به فرجام و نه به انجام خواهد رسید
دیروز یعنی روزجمعه ۱۲ آذر ۹۵ و به عبارتی عرق سرد بر پیشانی دیپلماتهای هوچی در وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران در دولت یازدهم نشست .
عرقی که سردیش با هیچ ورقی به گرمی نخواهد گرایید. در دولت دمکراتها و حضور واپسین روزهای حاکمیت اوباما بعد از کنگره در امریکا مجلس سنا هم تحریمهای ناشی از قانون اتمام پذیرفته شده آی آس آ
Iran Sanction Act را با تقریبا صددرصد رای مثبت علیه ایران و کشورهای در گیر برجام در اروپا تصویب کرد و بدون شک اوباما نیز آنرا تایید خواهد نمود.ان روزها در مقاله ای نوشتم:
قدیمها در بازار معاملات وقتی کسی یک معامله بی رمق و از روی وادادگی میکرد میگفتند « سگ داده سگتوله گرفته» از آنجا که ما صنعت هسته ای را دست آورد گرانقدر جوانان دانشمند و بعضا به توفیق شهادت نایل آمده کشور عزیز و انقلابیمان قلمداد میکنیم عبارت سگ را بکار نمیبریم تا خدای ناکرده کمترین اهانتی به صنعت هسته ای روا نکرده باشیم اما فی الواقع
میتوان گفت « شیر نری داده ایم کُرّه خر استانده ایم» چرا که دریک موازنه قابل شمارش همه آنچه دولت یازدهم در قبال هزینه های سیاسی ، اجتماعی
، اقتصادی ، اخلاقی انجام داد در مقابل آنچه دریافت نمود که بدون کمترین شائبه ای کمترین منفعتی برای ملت و حتی دولت هم در بر نداشت ندارد دیروز همین کٌره خر هم سقط گردیدو معلوم شد، مصرع مذکور حتی عین مصداق مزبورهم نبوده است.
اگر منصفانه و دور از انگ و تهمت سیاسی عمل تیم مذکور و نتیجه بدست آمده را در یک ترازو ارزیابی کنیم به نتیجه ی وحشت ناک غبن آمیز بر میخوریم که در تاریخ عملکرد ملت ایران نمونه هایی مانند آن به ندرت یافت میشود .مگر امثال ترکمن چای .از قبل از مذاکره مقام معظم رهبری هشداردادند که امریکا قابل اعتماد نیست ولی دل فریفتگی به غرب این هشدار پیر برنا در منطق و عزت طلبی را به کم انگاشت و کرد آنچه امروز جز خیانت نام دیگری بدان نمیتوان گذاشت.
ارزیابی شخصی حقیر از آنچه دادیم و آنچه نگرفتیم همان است که در دیماه گذشته به قلم کشیدم موضوع :
به دست دادن ظریف با وزیرخارجه امریکا نمی ارزید.
به بغل گرفتن وزیر خارجه فرانسه نمی ارزید.
به خندیدن کودکانه با وزرای خارجه دول دشمن نظام نمی ارزید.
به بی اعتبار کردن حجم خصومت و دشمنی نظام و انقلاب با آنان ایضاً
به امتیازی که در حضور ومراقبت های نوبه ای آژانس داده ایم ایضاً
به مکالمه ولو کوتاه حسن روحانی با اوباما ایضاً
به اتهام پنهانکاریهای دولت در مقابل مجلس و ملت ایضاً
به اتهاماتی که مخالفین اوباما به ملت و دولت و نظام ما زدند، ایضاً
به دم در آوردن ترکیه و حجاز و خرده مملکتها در مقابل انقلاب ایضاً
به دامن زدن در صف فشرده ملت و القاء دو دستگی ملت ایضاً
به بی آبروکردن جوانانمان در حج عمره ایضاً
به از دست دادن حجاج شریف و عزیزمان در حج ٩۴ایضاً
به ۲۰ دقیقه تصویب لاریجانی و ۲۰ دقیقه تحریم سنای امریکا ایضاً
و اگر بخواهم بجز کل صنعت هسته ای که بجز علم و فناوری اعتبار و ارزش فرهنگی برای ایرانیان ، عزتی بی همانند فراهم آورده بود را هم به ایضاً اضافه کنم به فراهم آمدن رابطه بانکی برای دوسه تا از بانکهای ایرانی آنهم زیر سایه نظارت همه دشمنان و دشمنی ها فی الواقع میتوان دوباره و با صراحت گفت:
« کودکانی را فرستادیم جنگ» « غــافل از دندان بُرّای نهنـگ » «آبرو بردند از این شیر ژیان»« آبروشان گشت خود بی آب و رنگ»
با این تحریم ظالمانه که اوباما در پاشنه خداحافظی با کاخ سفید از مجلسین کنگره و سنا علیه ملت ایران دشت کرد میتوان دوباره و با صراحت گفت :
ضرر کردیم زیرا کوتاه آمدیم . ضرر کردیم زیرا دشمن خسته و درمانده بود و ما در خستگی و درماندگیش بداد او رسیدیم . ضرر کردیم زیرا آنچه دادیم و آنچه نگرفتیم باهم قابل قیاس نیستند. ضرر کردیم زیرا دست از مقاومت کشیدیم. ضرر کردیم زیرا از مکتب خود که اشداء علی الکفار بود ، عقب نشستیم . این عقب نشینی آنقدر زیانبار بود که جیبوتی نوک انگشتی در نقشه جهان را علیه ما جری کرد.
این عقب نشینی سومالی و سودان و حجاز را پر روکرد. این عقب نشینی دل انقلابیون این کشور را جراحت زد. این عقب نشینی دل واپسی آفرید. این عقب نشینی باعث کیف و خوشامد دستگاه خفیه انگلستان و امریکا و در خفا موساد شد. منافقین به این عقب نشینی راضی شدند و صد ها عارضه فراموش نشدنی دیگر از جیب انقلاب و ملت.
اینها معتقدند ریشه های انقلاب را در مذاکرات خشکانده اند که این تحریم نشان داد نتوانسته اند و ان شاالله تا ظهور ناجی بشریت هم نخواهند توانست بخشکانند .
اینها معتقدند دولت و ملت ایران از این پس جیره خور آنانند که ملت استوار و سر زنده در مقابل آنها ایستاد و فریبشان را نخورد و همین ایستادگی موجب تحریم گردید..
اینها میفهمند که ما در مذاکرات با آنها حرف محرمانه از ملت زدیم اما ملت اگرچه نافرمانان و غرب زدگان را نخواهد بخشید اما مشت آنان را گشود و به امیالشان تن در نداد.
اینها تحلیل میکنند که بعد از خمینی (ره) دولتها زور شکستن مقاومت را نداشتند اما این دولت داشت و شکست و هنوز یکسال نگذشته خود به باور غلط خود اذعان کردند.
بسیار دلسردم . بسیار مغبونم. بسیار محزونم. و میفهمم که :
در ژنو و نیویورک و مسقط و وین و ایضاً در حجاز و … بر ما چه رفت و اما این دل سردی به تجربتی در آمیخت که بر همه ثابت شد که غرب یکپارچه کلاش و بد عهد و تمامیت خواه است .
تیتر روزنامه های آنروز را دیدم که نوشته بودند ، تحریم رفت و تیتر روزنامه های امروز را میبینم که نوشته اند تحریم نرفته برگشت.
گویی مقایسه کرده بودند با «شاه رفت » در انقلاب و فکر میکردند این نوعی پیروزیست و امروز به باوری رسیدند که این برجام نه بر انجام و نه بر انسجام بود که عجولانه قصد تحمیل داشت.
امروز اگر چه از شکست ذلیلانه دولت یازدهم افسرده ام و آنرا به زیان ملت میدانم اما به فضل پروردگار برای باز گرداندن همیت علمی ملت ایران خوش بینم.
امروز اروپا هم کاری از پیش نبرد و درمقابل زیاده خواهی امریکا واخورده شد
حتی اگر بیانیه بدهد و کار امریکا را نقض برجام بداند واخورده است.
ما تنها یک راه بیشتر نداریم و آن اینکه برجام را ندیده گرفته و زیان هسته ای خود را جبران کنیم
ما چاره را در خیری پیش بینی میکنیم که خدای متعال برای ملت ایران فرا رونهاده است.
ولذاست که دولت بی نور یازدهم را رفته قلمداد میکنم و بفضل خدا برای خیزشی نو در بازگرداندن عزت به ملت در انتخابات پیش رو امید وارم
والسلام
