هنوز دو ماه از ارائه لوح ثبت جهانی کلپورگان به عنوان نخستین روستای آسیا و اقیانوسیه نگذشته است که معاون صنایع دستی سیستان و بلوچستان دستور داده، کارگاه سفالگری و دومین موزه زنده دنیا که در این روستا قرار دارد، تعطیل شود. شهریور ماه امسال، اسم روستای سفالگری کلپورگان به عنوان نخستین روستای آسیا و […]
هنوز دو ماه از ارائه لوح ثبت جهانی کلپورگان به عنوان نخستین روستای آسیا و اقیانوسیه نگذشته است که معاون صنایع دستی سیستان و بلوچستان دستور داده، کارگاه سفالگری و دومین موزه زنده دنیا که در این روستا قرار دارد، تعطیل شود.
شهریور ماه امسال، اسم روستای سفالگری کلپورگان به عنوان نخستین روستای آسیا و اقیانوسیه به فهرست شورای جهانی صنایع دستی اضافه شد. روستایی که قدمت سفالگری در آن به هفت هزار سال می‌رسد و زنان آن توانسته‌اند این هنر- سنت قدیمی را تا کنون حفظ کنند.
کارشناسان و ارزیابان شورای جهانی صنایع دستی بعد از بازدید از نخستین کارگاه سفالگری این روستا که قبل از انقلاب ساخته شده است و به واسطه فعالیتی که زنان سفالگر در آن انجام می‌دهند دومین موزه زنده دنیا محسوب می‌شود، اظهار شگفتی کردند.
غدا هیجاوی- رییس منطقه‌ای آسیا و اوقیانوسیه در شورای جهانی- به همراه معاونش احمد الفارسی در جشن جهانی روستای کلپورگان که ۲۱ آذرماه در سراوان برگزار شد، شرکت کردند و لوح ثبت جهانی این روستا را به مسوولان و مردم سیستان و بلوچستان واگذار کرد.
هنوز دوماه از ارائه این لوح نگذشته است که مسوول کارگاه سفالگری و دومین موزه زنده دنیا اظهار می‌کند: معاون صنایع دستی سیستان و بلوچستان گفته است باید کارگاه این روستا تعطیل شود و هنرمندان در خانه‌هایشان فعالیت کنند.
پروانه دهواری با اظهار نگرانی درباره این اتفاق به ایسنا، می‌گوید: قرار بود روز پنجشنبه ۲۸ دی ماه درِ کارگاه را قفل کنند اما من مقاومت کردم و اجازه چنین کاری را ندادم. با پیشکسوتان سفالگری که موی شان را در این کارگاه سپید کرده‌اند به ملاقات مسوول میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سراوان رفتیم تا دلیل این کار را جویا شویم، می‌گویند قرار است کارگاه را تبدیل به موزه کنیم! مگر این کارگاه موزه زنده نیست؟
او ادامه می‌دهد: حدود ۲۵ سفالگر در کارگاه و ۲۵ نفر دیگر در خانه‌هایشان برای من کار می‌کنند. مواد اولیه سفالگری در کارگاه آماده می‌شود و همه سفال‌ها نیز در کوره پخته همین کارگاه می‌شود. اگر قرار باشد کارگاه را تعطیل کنند، پس سفالگران چکار کنند!؟ به جای آنکه بعد از ثبت جهانی به فکر رونق سفالگری این منطقه و وسعت آن باشند، می‌خواهند تنها جایی که به واسطه آن ارزیابان شورای جهانی روستا را ثبت کرده‌اند، تعطیل کنند!؟
مسوول کارگاه سفالگری و دومین موزه زنده دنیا، افزود: با سرپرست میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سیستان و بلوچستان- سید محمدرضا واعظی مقدم- نیز تلفنی صحبت کردم که گفت مشکل‌تان را مکتوب کنید برایم بفرستید. من هم این کار را انجام دادم. همچنین هنرمندان سفالگر کلپورگان نامه‌ای به معاونت صنایع دستی و هنرهای سنتی کشور- بهمن نامور مطلق- نوشتن بلکه از بسته شدن دومین موزه زنده دنیا جلوگیری شود.
به گزارش ایسنا، روستای کلپورگان که به واسطه هنر سفالگری هفت هزار ساله‌اش عنوان جهانی را کسب کرد، دو کارگاه سفالگری دارد. کارگاه سفالگری قدیمی که قبل از انقلاب ساخته شده است به عنوان دومین موزه زنده دنیا و نخستین موزه زنده ایران شناخته شده است. حدود یک سالی می‌شود که کارگاه کوچکتری با هزینه بهزیستی برای زنان سرپرست خانوار ساخته شده است. برخی دیگر از هنرمندان این روستا در خانه‌هایشان مشغول به کار هستند و سفال‌ها را برای پخت در کوره به کارگاه‌ها می‌برند.
سفال کلپورگان از خاک همان منطقه ساخته می‌شود. پیش از این نایب رئیس انجمن سفال و سرامیک کشور گفته بود جهانی شدن سفال کلپورگان نباید به ساختار یا بدنه سفال این منطقه آسیب وارد کند.
