کارگردان قسطنطنیه: کپی‌برداری از آثار قدیمی شکست می‌خورد

به گزارش واحد فرهنگی خبرگزاری صبح اقتصاد کریم امینی  اظهار داشت: سینما، سینماست و بسته به شرایط روز جامعه و گاهی اوقات شرایط سیاسی، با فعل و انفعالاتی مواجه می‌شود. خیلی‌ها آمدند و رفتند اما سینما همیشه زنده است. سینمای امروز ما سینمایی زنده است. نمی‌شود گفت که سینمای کمدی ما رو به موت است. فرد باید با سینمای روز، پیش برود اما اگر بخواهیم به عنوان نمونه، از فیلم‌های قدیمی کپی‌برداری کنیم و عین آنها را بسازیم، قطعا با شکست مواجه می‌شویم.

او در این باره که حال امروز سینمای ایران را چگونه می‌بینید، گفت: ما گوشه کوچک و به اندازه ملکولی از سینما هستیم. بزرگان باید به این سوال پاسخ دهند. ما کارمان را می‌سازیم و امیدواریم کارهای بهتری از آب دربیایند.

امینی همچنین درباره «قسطنطنیه» اظهار داشت: این کار، پر از چالش بود. اصولا کاری که در خارج از کشور تولید شود، چالش دارد. بحران دلار و مسائل دیگر هم بود و ما هم با بالا رفتن دلار از نظر بودجه پایین می‎‌آمدیم.

او درباره کار پیشین خود با ابراهیم عامریان گفت: آقای عامریان تهیه کننده شناخته شده‌ و کار بلدی است و دو کار با تهیه کنندگی او داشتم که موفقیت‌آمیز هم بود و این مدیون تلاش همه گروه است. کارگردان، کار خیلی خوب، خوب یا بد می‌سازد و این گونه نیست که همه کارهای یک کارگردان خوب باشد؛ بستگی به گروه دارد و پروداکشنی (تولید) که شکل می‌گیرد.

امینی خاطرنشان کرد: در ابتدا قرار بود تهیه کنندگی کار قسطنطنیه را هم انجام دهم و پروانه ساخت هم گرفتم اما تقریبا اتفاق‌هایی افتاد که نتوانستم ادامه بدهم.

او درباره این که آیا قسطنطنیه در فروش می‌تواند مسیر فیلم «مرد عینکی» را طی کند، گفت: مرد عینکی، کمدی اکشن و قسطنطنیه یک کمدی عاشقانه است. میزان فروش بستگی به زمانی دارد که فیلم اکران می‌شود. ممکن است یک فیلم خوب باشد ولی در زمان بد اکران شود و یا برعکس اما احساس می‌کنم که این فیلم هم مورد استقبال قرار بگیرد و مردم کمدی عاشقانه را دوست دارند و با دیدن این فیلم از مشغله دور شوند.

امینی در این باره که به زعم خیلی از منتقدان، دوران کار طنز دیگر سر رسیده است، تصریح کرد: ۲۰ سال است که کارشناسان و منتقدان این صحبت‌ها را می‌کنند و می‌گویند دوران کارهای طنز تمام شده است. دوران چیزی تمام نمی‌شود. مثل این است که بگویی همه قصه‌ها تمام شده و دیگر نسازیم. هر کدام، فرهنگ و اتمسفر خودش را می‌خواهد. شاید منظورشان جنس خاصی از کمدی باشد. در دهه ۸۰، جنسی از کمدی آمد که خیلی سر و صدا کرد و همه کارگردان‌ها می‌ساختند و دوره‌ای هم، دوره فیلم‌هایی بود که ساخته و در قالب سی دی و یا دی وی دی به بازار عرضه می‌شد.

او تاکید کرد: از آنجایی که بچه کف خیابانم و بچه جنوب شهر هستم، با مردم زندگی می‌کنم و از جنس آنها هستم. برای فیلم‌هایی که ساختیم، نظر مردم شرط است و من و گروهم تلاش کردیم این گونه باشد.

امینی همچنین درباره کار جدید خود گفت: من طنز مطلق نمی‌سازم. موقعیت‌ها باید کمدی باشند. فیلم فسیل، کمدی موقعیت بود و در مرد عینکی، کسی لوده‌بازی درنمی‌آورد. در قسطنطنیه هم همه بازیگران تقریبا جدی بازی می‌کنند. پژمان جمشیدی در این کار، هم لحظات جدی و هم لحظات عاشقانه دارد.