روند انتخابات ریاست جمهوری آمریکا
به گزارش خبرگزاری صبح اقتصاد، انتخابات ریاست جمهوری آمریکا روز ۳ نوامبر ۲۰۲۰ برای انتخاب چهل و ششمین رئیس‌جمهور این کشور برگزاری خواهد شد.
آمریکایی‌ها روز ۳ نوامبر ۲۰۲۰ (۱۳ آبان‌ماه ۱۳۹۹) برای انتخاب چهل و ششمین رئیس‌جمهور این کشور روانه صندوق‌های رأی خواهند شد. مراحل این انتخابات و نکات مهم درباره آن را در این گزارش بخوانید.
مسئله اصلی انتخابات ۲۰۲۰
مسئله اصلی انتخابات، در یک کلمه «دونالد ترامپ» است و اینکه آیا او به عنوان رئیس‌جمهور مستقر می‌تواند بار دیگر به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شود یا خیر. همه نگاه‌ها به حزب دموکرات دوخته شده و نامزدی که آنها سرانجام برای رقابت با ترامپ معرفی می‌کنند.
سال ۲۰۱۶، ترامپ با راه‌اندازی یک کمپین سیاسی علیه هیلاری کلینتون توانست در ایالت‌های خاکستری مانند کارولینای شمالی و فلوریدا پیروز شود. علاوه بر این، تبلیغات ترامپ در ایالت‌هایی مانند پنسیلوانیا، ویسکانسین و میشیگان که به «دیوار آبی» شهرت یافته بودند هم جواب داد و او توانست در انتخابات ۲۰۱۶ به پیروزی برسد. اما این بار مسائل انتخابات و نامزدها متفاوت هستند و مشخص نیست که ترامپ باز هم بتواند همان کار را انجام دهد.
غیر از انتخابات ریاست‌جمهوری در نوامبر ۲۰۲۰ بخشی از کرسی‌های کنگره هم به رأی گذاشته می‌شوند. در این روز، از میان ۱۰۰ کرسی مجلس سنا ۳۴ کرسی به رأی گذاشته می‌شوند و دموکرات‌ها شانس دارند به اکثریت جمهوری‌خواهان در این مجلس پایان دهند. در مجلس نمایندگان هم که همه ۴۳۵ کرسی به رأی گذاشته می‌شوند دموکرات‌ها قصد دارند از اکثریت خود در این مجلس دفاع کنند.
چه کسانی می‌توانند رأی دهند؟
بیش از ۲۲۴ میلیون نفر در آمریکا در سن رأی قرار دارند. نتایج نظرسنجی‌هایی که مرکز نظرسنجی پیو منتشر کرده نشان می‌دهد شرکت‌کنندگان در انتخابات ۲۰۲۰ از هر زمان دیگر جوان‌تر و متنوع‌تر هستند. سال ۲۰۱۶، یک سوم از واجدان شرایط رأی در انتخابات شرکت کردند یا از شرکت آنها جلوگیری به عمل آمد.
فرایند انتخابات ریاست جمهوری آمریکا
رئیس‌جمهور و معاون رئیس‌جمهور آمریکا به صورت مستقیم با رأی مردم انتخاب نمی‌شوند، بلکه توسط افرادی موسوم به «الکتورها» (گزینندگان) و طی فرایندی موسوم به «مجمع گزینندگان» (الکترال کالج) (Electoral college) صورت می‌گیرد. در واقع، مردم در انتخابات به این الکتورها رأی می‌دهند.
مجمع گزینندگان، در واقع شامل ۵۳۸ الکتور است که هر ۴ سال یکبار برای انتخاب رئیس‌جمهور تشکیل می‌دهند. فردی که بتواند ۲۷۰ رأی الکتور را به دست بیاورد، پیروز انتخابات ریاست جمهوری آمریکا اعلام می‌شود و به عنوان رئیس‌جمهور به کاخ سفید راه پیدا می‌کند.
تعداد الکتورهای هر ایالت، مجموع تعداد نمایندگان آن ایالت در مجلس سنا و مجلس نمایندگان آمریکا است. کنگره آمریکا در حال حاضر شامل ۱۰۰ نماینده مجلس سنا و ۴۳۵ نماینده مجلس نمایندگان آمریکا است (مجموع این الکتورها ۵۳۵ نفر می‌شود و سه الکتور هم برای منطقه کلمبیا موسوم به دی‌سی DC در نظر گرفته شده است.)
انتخاب خود الکتورها یک فرایند دو مرحله‌ای است. در مرحله اول، احزاب سیاسی در هر کدام از ایالت‌ها مدتی قبل از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا عمومی، الکتورهای بالقوه خودشان را انتخاب می‌کنند. در مرحله دوم، در روز انتخابات ریاست جمهوری آمریکا ، رأی‌دهندگان در هر ایالت، با رأی دادن به نامزدهای رئیس‌جمهور، الکتورهای خودشان را انتخاب می‌کنند. نام الکتورها ممکن است روی برگه‌های رأی، زیر نام نامزدهای ریاست‌جمهوری رأی شده باشد و ممکن هم هست که نام آنها درج نشده باشد که این موضوع به قوانین انتخاباتی در هر ایالت بستگی دارد.
در قانون اساسی آمریکا هیچ بند یا قانونی وجود ندارد که الکتورها را ملزم کند رأی خودشان به نامزدهای ریاست‌جمهوری را طبق آرای مردمی بدهند. با وجود این، برخی از ایالت‌ها الکتورهای خودشان را ملزم کرده‌اند در رأی دادن به نامزدهای انتخابات، عیناً مطابق با رأی مردم عمل کنند که به آنها الکتورهای متعهد گفته می شود. غالبا الکتورها در روز انتخاب نهایی (در ماه دسامبر) به نامزدی رای می‌دهند که اکثریت رای دهندگان ایالتی آنها، انتخاب آن نامزد را توقع دارند.
به واقع با توجه به اینکه اعضای کالج انتخاباتی توسط حزبی برگزیده می شود که بیشترین رأی را در ایالت مورد نظر به دست آورده است، کمتر اتفاق می افتد که این اعضا رأیی مغایر با آنچه که حزب پیروز در انتخابات ایالتی مورد نظر دارد بدهند.اما بارها اتفاق افتاده است که اعضای کالج‌های انتخاباتی در روز رای‌گیری برای رئیس‌جمهور (در دسامبر )،به نامزدی غیر از آنچه که انتظار می‌رفته است رای داده‌اند و به عبارت دیگر خلف وعده کرده‌اند.
زمان‌بندی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا
فرآیند انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، از نظر زمان‌بندی معمولا شامل مراحل زیر است:
در فصل بهارِ یکسال پیش از برگزاری انتخابات، نامزدها، قصد خود را برای ورود به این رقابت‌ها به صورت رسمی اعلام می‌کنند.
در فصل تابستانِ یکسال پیش از برگزاری انتخابات تا بهار سال بعد (فصل بهارِ سال برگزاری انتخابات) کارزارهای انتخاباتی و مناظرات حزبی در سطح ایالتی برگزار می‌شود و نامزدها تلاش می‌کنند با تبلیغات، اعلام سیاست‌ها و انتقاد از رقبای درون حزبی، اقبال اعضای حزب‌شان را به خود جلب کنند.
از ژانویه (دی ماه) تا ژوئن (خرداد ماه) سالِ برگزاری انتخابات، انتخابات ایالتی درون حزبی برای انتخاب «نمایندگان حزبی» – که نهایتا در «مجمع ملی» شرکت می‌کنند – برگزار می‌شود.
از جولای (تیرماه) تا اوایل سپتامبر (شهریور ماه) سالِ برگزاری انتخابات، احزاب آمریکایی «مجمع ملی» خود را برگزار کرده و طی آن «نمایندگان حزبی» منتخب از ایالت‌های مختلف، نامزد نهایی حزب را برای رقابت‌های ریاست جمهوری انتخاب می‌کنند.
از سپتامبر (شهریور ماه) تا اکتبر (مهر ماه) سالِ برگزاری انتخابات، کارزارهای تبلیغاتی و مناظرات نامزدهای ریاست جمهوری این کشور برگزار می‌شود.
در اوایل نوامبر (آبان ماه) سالِ برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا (سه‌شنبه پس از اولین دوشنبه ماه نوامبر)، انتخابات عمومی ریاست جمهوری برگزار شده و شهروندان آمریکایی در هر ایالت به نامزدهای متقاضی عضویت در کالج الکترال رأی می‌دهند.
در اوایل دسامبر (آذر ماه) سالِ برگزاری انتخابات، اعضای کالج الکترال، برای انتخاب رئیس جمهوری و معاون رئیس جمهوری رأی می‌دهند.
اوایل ژانویه (دی ماه) سالِ بعد از برگزاری انتخابات، کنگره آمریکا به ریاست معاون وقت رئیس جمهوری این کشور، آرای کالج الکترال را شمارش می‌کند.
۲۰ ژانویه (یکم بهمن ماه) سالِ بعد از برگزاری انتخابات، مراسم تحلیف رئیس جمهوری منتخب ایالات متحده آمریکا برگزار می‌شود.
شرایط نامزدها
رئیس جمهوری و معاون رئیس جمهوری برای دوره‌های چهارساله انتخاب می‌شوند. نامزدهای تصدی این سمت، علاوه بر اینکه باید متولد آمریکا و شهروند این کشور باشند، باید تا روز تحلیف، دستکم ۳۵ سال سن و ۱۴ سال ساکن ایالات متحده باشند. البته تصدی این سمت تنها برای دو دوره متوالی ممکن است.
انتخاب نامزدهای حزبی
احزاب عمده آمریکایی برای انتخاب نامزدهای حزب‌شان برای تصدی منصب رئیس جمهوری، «مجمع‌های ملی» برگزار می‌کنند که در واقع اجلاس‌های بزرگی هستند که «نمایندگان حزبی» ایالت‌ها در آن شرکت می‌کنند. این نمایندگان حزبی در برخی ایالت‌های این کشور از سوی «عامه اعضای حزب» و در برخی دیگر از سوی «انجمن‌های حزبی» انتخاب می‌شوند. البته برخی از این «نمایندگان حزبی» بنا به سمتی که در حزب دارند، یعنی در واقع به خاطر ارشدیت و سابقه فعالیت حزبی، به عنوان «نماینده حزبی» انتخاب شده و در مجمع‌های ملی احزاب آمریکایی شرکت می‌کنند.
نمایندگان حزبی: نمایندگان حزبی چیزی مانند اعضای کالج الکترال هستند، با این تفاوت که در چارچوب حزبی عمل کرده و هدف آنها انتخاب نامزد نهایی حزب برای ورود به رقابت‌های ریاست جمهوری این کشور است. نمایندگان حزبی، در اکثر موارد از پیش وعده داده‌اند که به کدام یک از نامزدهای حزبی رأی داده و در هنگام تشکیل «مجمع ملی حزبی» نیز معمولا به نامزد مدنظر خود رأی می‌دهند. با این حال، در حزب دموکرات آمریکا، برخی نمایندگان حزبی وجود دارند که از پیش وعده‌ای برای حمایت از یک نامزد مشخص نداده و در نهایت کار می‌توانند بنابر نظر خود به هریک از نامزدهای حزبی رأی دهند.
انتخاب نمایندگان حزبی: نمایندگان حزبی در هر ایالت، معمولا به یکی از این دو شکل انتخاب می‌شوند: یا از طریق رأی عمومی اعضای حزب (یا مردم) در آن ایالت – که به آن primary می‌گویند – یا از طریق انجمن حزبی در ایالت – که به آن Caucuse می‌گویند. البته هر یک از این دو شیوه، می‌توانند به دو طریق انجام شوند: باز و بسته. در شیوه باز، هر شهروندی می‌تواند شرکت کند، و در شیوه بسته، تنها کسانی که عضو رسمی حزب باشند می‌توانند در انتخابات شرکت کنند.
تعداد نمایندگان حزبی: طبق تقسیم‌بندی حزب دموکرات، در مجموع ۴۷۶۵ نماینده حزبی وجود دارد که هر نامزدی که بتواند حمایت ۲۳۸۳ تن از آنها را کسب کند، نامزد نهایی دموکرات‌ها برای رقابت‌های ریاست جمهوری خواهد شد. در حزب جمهوری‌خواه نیز مجموع ۲۴۷۲ نماینده حزبی وجود دارد و هرکسی که بتواند حمایت ۱۲۳۷ تن از نمایندگان حزبی را کسب کند، به عنوان نامزد نهایی حزب انتخاب می‌شود.
همراهی نامزدهای ریاست جمهوری و معاونت ریاست جمهوری
در انتخابات ریاست جمهوری این کشور، هر یک از نامزدهای تصدی پست رئیس جمهوری، یک فرد را به عنوان نامزد معاونت رئیس جمهوری همراه خود دارند. در واقع نام‌های این دو تن به صورت لیستی است و نمی‌توان رئیس جمهوری را از یک لیست و معاون وی را از لیست دیگری انتخاب کرد.
انتخاب اعضای کالج الکترال
انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در واقع شامل برگزاری ۵۱ انتخابات مجزا در ۵۰ ایالت به علاوه پایتخت این کشور است. در این ۵۱ منطقه، رأی‌دهندگان به نامزدهای عضویت در «کالج الکترال» رأی می‌دهند – کسانی که از پیش وعده داده‌اند که به کدام یک از نامزدهای ریاست جمهوری رأی خواهند دارد؛ در واقع رأی‌دهندگان هنگام انداختن برگه رأی خود، در اکثر ایالت‌ها، نام نامزدهای عضویت در کالج الکترال را نمی‌نویسند، بلکه برگه‌هایی را به صندوق رأی می‌اندازند که در روی آن نوشته «رأی دهنده به فلان نامزد ریاست جمهوری». پس از برگزاری انتخابات محلی در ۵۱ منطقه آمریکا، اعضای انتخاب شده، کالج الکترال را تشکیل می‌دهند.
در ۴۸ ایالت آمریکا، وقتی که یک نامزد بتواند اکثریت آرای شهروندان این کشور را کسب کند، تمامی سهمیه الکترال آن ایالت را آن خود می‌کند. برای مثال اگر ۵۱ درصد شرکت‌کنندگان در انتخابات ایالت نیویورک به ترامپ (در واقع به افرادی که اعلام کرده‌اند که در کالج الکترال به ترامپ رأی می‌دهند) رأی دهند، تمامی سهمیه ایالت نیویورک در کالج الکترال به ترامپ (حامیان ترامپ) اختصاص پیدا می‌کند. تنها در دو ایالت نبراسکا و ماین، سهمیه ایالتی تاحدی براساس درصد رأی‌دهندگان توزیع می‌شوند.
ساکنان سرزمین‌های ماورای بحار آمریکا نقشی در انتخاب اعضای کالج الکترال ندارند، هرچند در رقابت‌های مقدماتی درون حزبی، هر کدام از این سرزمین‌ها، تعدادی نماینده حزبی را به مجمع‌های ملی احزاب ارسال می‌کنند.
انتخاب رئیس جمهوری و معاونش توسط کالج الکترال
پس از تشکیل کالج الکترال، اعضای آن برای انتخاب رئیس جمهوری و معاونش تشکیل جلسه داده و رأی می‌دهند. اما هر کدام از اعضای کالج الکترال از پیش وعده داده‌اند که به چه کسانی برای ریاست جمهوری و معاونت رأی می‌دهند و در اغلب موارد، اعضای مجلس الکترال بر همین اساس رأی داده‌اند. به این ترتیب هر یک از نامزدهای ریاست جمهوری که بتواند دستکم ۲۷۰ رأی از مجموع ۵۳۸ رأی کالج الکترال را کسب کند، به ریاست جمهوری این کشور انتخاب می‌شود.
نقش‌آفرینی کنگره در انتخابات ریاست جمهوری
اگر هیچ یک از نامزدهای ریاست جمهوری نتواند اکثریت آرای کالج الکترال را کسب کند، مجلس نمایندگان آمریکا از بین سه نامزدی که بیشترین رأی را در کالج الکترال کسب کرده‌اند، یکی را به عنوان رئیس جمهوری انتخاب می‌کند. با این تفاوت که در مجلس نمایندگان، نمایندگان هر ایالت آمریکا، به صورت یکجا و در قالب یک رأی واحد به یکی از نامزدها رأی می‌دهند. برای انتخاب معاون رئیس جمهوری نیز، در این شرایط، سنای آمریکا از بین دو نفری که بیشتری رأی را در کالج الکترال کسب کرده‌اند، یکی را برای این سمت انتخاب می‌کند.
دیوان عالی آمریکا
اگر در فرآیند برگزاری انتخابات اعضای کالج الکترال در مناطق ۵۱گانه آمریکا اختلافی به وجود بیاید – همانند انتخابات سال ۲۰۰۰ و مناقشه بر سر شمارش آرای ال گور و جورج بوش در ناحیه پالم بیچ ایالت فلوریدا – دیوان عالی آمریکا مسئولیت رسیدگی به موضوع مورد مناقشه را داشته و تصمیم مقتضی را اتخاذ می‌کند.
روند انتخابات ریاست جمهوری آمریکا
- منبع خبر : تسنیم
