به گزارش واحد علم و فناوری خبرگزاری صبح اقتصاد اکثر سیاهچاله ها برای مشخص کردن محیط فوری آنها برای ما بسیار کوچک هستند، اما ما هنوز می توانیم با دیدن این که ماده چگونه نزدیک می شود و به درون آنها می افتد، این اشیاء اسرارآمیز را کشف کنیم.
مواد به صورت مارپیچ به سمت سیاه چاله حرکت میکند، آن را گرم می کند و اشعه ایکس را منتشر می کند که در اثر تعامل با گازهای اطراف، به نوبه خود، پژواک می شوند. این مناطق از فضا به دلیل طبیعت شدید و نیروی جاذبه زیاد سیاه چاله ها بسیار پیچیده است .اکنون محققان از رصدخانه اشعه ایکس XMM-Newton آژانس فضایی اروپا برای ردیابی این از تشعشعات نور استفاده کرده و محیط اطراف سیاهچاله را در هسته یک کهکشان فعال ترسیم کرده اند. نتایج آنها در ژورنال Nature Astronomy گزارش شده است.
کهکشان میزبان سیاه چاله یکی از متغیرترین منابع اشعه ایکس در آسمان با نام IRAS 13224–۳۸۰۹ است. “همه با تفاوت نحوه اکو صدا در هنگام صحبت كردن در كلاس نسبت به كليساي جامع، آشنا هستند. ویلیام آلستون از انستیتوی نجوم کمبریج، نویسنده اصلی این تحقیق جدید.
وی گفت: “با روشی مشابه، ما می توانیم ببینیم که چگونه جوهرهای پرتوی اشعه ایکس در مجاورت یک سیاهچاله پخش می شوند تا نقشه هندسه یک منطقه و وضعیت توده ماده قبل از ناپدید را نشان دهند. کمی شبیه به اکو موقعیت کیهانی است. ”
از آنجا که پویایی گاز به شدت با خواص سیاه چاله مصرف کننده در ارتباط است، آلستون و همکارانش همچنین با مشاهده خواص ماده و حرکت مارپیچ به داخل سیاه چاله توانستند توده و چرخش سیاهچاله مرکزی کهکشان را تعیین کنند.
مواد وقتی داخل سیاه چاله می شوند دیسک تشکیل می دهند. در بالای این دیسک ناحیه ای از الکترون های گرم – با دمای حدود یک میلیارد درجه – به نام تاج قرار دارد. در حالی که دانشمندان انتظار داشتند که تکرار واکنشی را که برای ترسیم هندسه منطقه داشتند، ببینند، اما چیزی غیرمنتظره را نیز مشاهده کردند: اندازه تاج به سرعت در طی چند روز تغییر کرد.
آلستون می گوید: “هرچه اندازه تاج تغییر می کند ، با اکو نور نیز مطابقت دارد – مانند سقف کلیسای جامع بالا و پایین حرکت می کند، صدای شما را تغییر می دهد.”
وی گفت: “با ردیابی پژواک های نور، ما توانستیم این تاج در حال تغییر را ردیابی کنیم، و برای توده و چرخش سیاهچاله مقادیر بهتری بدست آوریم. ما می دانیم که جرم سیاهچاله نمی تواند نوسان داشته باشد، بنابراین هرگونه تغییر در اکو باید به محیط گازی کاهش یابد. ”
نتیجه، بر اساس مشاهدات انجام شده با تلسکوپ های رادیویی در سراسر جهان در سال ۲۰۱۷ و انتشار سال گذشته، به یک احساس جهانی تبدیل شد.
وی افزود: “تصویر تلسکوپ Event Horizon با استفاده از روشی موسوم به تداخل سنجی بدست آمده است – تکنیکی که تنها می تواند بر روی معدود سیاهچاله های فوق العاده سنگین روی زمین مانند نمونه های M87 و کهکشان خانگی ما، کهکشان راه شیری کار کند.
مشخص کردن محیط هایی که از نزدیکی سیاهچاله ها استفاده می کنند، یک هدف اصلی علمی برای ماموریت آتنا ESA است که قرار است در اوایل دهه ۲۰۳۰ میلادی آغاز به کار کند و پرده از اسرار جهان داغ و پر انرژی خواهد برد.
اندازه گیری میزان جرم، چرخش و میزان جمع شدن نمونه بزرگی از سیاه چاله ها برای درک گرانش در کل کیهان مهم است. علاوه بر این، از آنجا که سیاهچاله های فوق العاده شدید به خصوص با خصوصیات کهکشان میزبان خود پیوند دارند ، این مطالعات همچنین برای پیشرفت دانش ما در مورد چگونگی شکل گیری و تکامل کهکشان ها با گذشت زمان مهم است.
