فصل انتخابات که فرا میرسد ، جوهر ذات از نیات به عالم جلوات سر برون کرده ادبیات مکالمه و مناقشه در طلب قدرت به واقع می شکفد و طهارت به حقارت فروخته میشود که چیست قدرت و شهرت که بشر را از خویشتنش در میشکافد و جنس نفسش را به حراج دنس میاورد و حیوان […]
فصل انتخابات که فرا میرسد ، جوهر ذات از نیات به عالم جلوات سر برون کرده ادبیات مکالمه و مناقشه در طلب قدرت به واقع می شکفد و طهارت به حقارت فروخته میشود که چیست قدرت و شهرت که بشر را از خویشتنش در میشکافد و جنس نفسش را به حراج دنس میاورد و حیوان درون دندان آز تیز نموده به واقع نیاز مجسم میگردد و او که پنهانیاتش حجاب تعصب و تظاهر به تن داشت دکان خویش فروشی آراسته و رنگ نو می یابد و چشم حقیقت طلبان را به تنوعی از بُروز دیروز به ماجرای امروز روشن و منور میکند که فی الواقع تا حدی قیامت همین گونه است.
آن قــدٓر در جمع مستــان ناگزیر از هوشی ام
فجرفریادم نمیدانم چرادر کسوت خامـوشی ام
روزنامه ها را که ورق میزنی ، فضای مجازی را که در مینوردی، به اخبار صدا و سیما که نظر میکنی ، ولوله های زلزله های نفسانی را بیش از همه احساس میکنی که چه؟؟؟
بهار احساس تکلیف فرارسیده و از باقی حواس پیشی جسته و پیشقدم ایثار گردیده است و خود اظهاری در نمایش پدیده ای مهیج سربرافراشته که نامش کاندیداتوریست.
در میان این همه احساسات به پا خواسته از تکلیف ، تکلف هایی هم دیده میشوند که حیرت انسان را بر انگیخته و به غفلت از این همه بی پیراستگی پایان می بخشد.
امام جعفر صادق علیه السلام در فرمایشات گهر باری عبارتی طلائی دارند که فرموده اند :
وایاکم أن تذلقوا ألسنتکم بقول الزور و البهتان و الاثم و العدوان
مبادا زبانتان را به گفتار دروغ و تهمت و گناه و دشمنی بگشایید.
در این روایت که به تواتر از زبان مبارک امام صادق علیه السلام شنیده شده فقط امر به نهی نیست ، بلکه امر به تحذیر است؛
به این معنا که حضرتشان میفرمایند:
ای « ایاکم » . آلوده مسازید
مؤمنان، مواظب باشید که زبان شما نلغزد و مرتکب گناه نشود چرا که انسان در معرض اشتباه و فراموشی است و باید همیشه هوشیار باشد، « تزلقوا » اگر « ایاکم » به معنای لغزش آمده است.
عبارت بعد از « زلاقت » به معنای فصاحت و زبان آوری و « ذلاقت » . و مواظب باشد فی الواقع میتوان گفت معنای عبارت این است که از این که زبانتان به لغزش دچار گردد، و قول زور و بهتان بر آن جاری گردد حذر کنید،
کنترل زبان نسبت به تقوا مانند آب است نسبت به « تذلقوا » زندگی.
همان طور که بدون آب زندگی ناممکن است بدون بازداشتن زبان از گناه به دست آوردن ملکه تقوا ممکن نیست. اگر زبان در دهان مراقبت گردد از ارتکاب به بسیاری از گناهان حذر میشود. انسانها همان طور که با دست و پا و چشم و گوش خود گناه میکنند با زبان نیز مرتکب گناه میشوند، اما اگر تمام گناهان اعضای بدن را با هم جمع کنند به اندازه گناهان زبان نمیشود. امام سجاد زین العابدین علیهم السلام میفرمایند:
ان لسان ابن آدم یشرف علی جمیع جوارحه کل صباح ، فیقول کیف أصبحتم
فیقولون بخیر ان ترکتنا ، هر روز صبح زبان از اعضای بدن میپرسد:
حال شما چطور است؟ آنها جواب میدهند که اگر تو ، ای زبان که منشأ گناهان بزرگی چون دروغ، غیبت و تهمت هستی ، بگذاری حال ما خوب است
فصل انتخابات بیشتر از فصول دیگر زمان مراقبت از زبان است.
متاسفانه و شرم آفرین اینکه در حضور و تبلیغ و تخریب انتخاباتی روشی متداول شده که در لسان عامه آنرا پاپتیگری ، لوده رفتاری ، هرزه زبانی، میشناسند و در ادوار انتخاباتی از کسانی بروز نموده که داعیه اخلاق و استادی دانشگاه و تعلیم و تعلم داشته اند و بی شرمانه تر اینکه این روشها را فرهنگ معرفی کرده اند!!
کجا دیده شده ملتی که تعداد ادباء و شعرا و نویسندگان و معارفش بر همه ملت ها تفوق داشته این شیوه ها را به نام مردمی بودن ، فرهنگ بداند؟؟
حقیر معتقدم پاپتیگری منحصراً دکان تزویر و ریا کاری است
حقیر معتقدم هرزه زبانی منحصراً شیوه انسانهای دون معیار است
حقیر معتقدم لوده رفتاری نوعی نمایش مستهجن خیابانی است.
حقیر معتقدم پاپتیگری تفاوتی با لومپنیسم ندارد
حقیر معتقدم هیچ یک از واژه ها که نام بردم دخلی به فرهنگ ندارند.
ای کاش انتخابات در نظام اسلامی ما مظهر شکوه و جلوه اخلاق حسنه میگردید.
کاندیدا ها بیش از احساس تکلیف در حضور احساس تکلیف بر اخلاق مینمودند.
به امید روزی که ملت با رای خود به بد اخلاقی ، دروغ ، تظاهر، تزویر ، نه قاطع بگویند
والسلام
حمیدرضا نقاشیان
