رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران مهمترین مخاطرات پایتخت را تشریح کرد.
به گزارش صبح اقتصاد، تهران به عنوان بزرگترین و پرجمعیت‌ترین شهر کشور با مخاطرات بسیاری روبه‌رو است که لازم است تمهیدات مناسبی نیز برای مواجهه با آن در نظر گرفته شود. مخاطراتی که دامنه آن از زلزله و سیل تا آتش‌سوزی و تصادفات رانندگی را شامل می‌شود و طبیعتا دستگاه‌های مختلفی نیز دراین زمینه دارای مسئولیت هستند. اما مسئولیت هماهنگی میان این دستگاه‌ها در حوادثی با ابعاد وسیع کدام بخش است و مهمترین مخاطراتی که تهران را تهدید می‌کند، چیست. علی نصیری، رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران به این پرسش‌ها پاسخ داده است.
نصیری در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه تهران شهر پر مخاطره‌ای است، گفت: بخشی از این خطرها ناشی از موقعیت جغرافیایی این شهر بوده و برخی دیگر نیز به دلیل جمعیت افراد ساکن در این شهر است. در این میان سازمان‌ها و دستگاه‌های مختلفی مسئولیت تامین نظم و ایمنی در شهر را دارند و سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهز تهران نیز به عنوان حلقه واصل و هماهنگ‌کننده تمامی بخش‌هایی است که با مدیریت بحران در ارتباط هستند.
وی ادامه داد: اما باید دقت داشته باشیم، که سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران، نقش هماهنگ‌کنندگی برعهده دارد و مسئول بحران نیست. در واقع تمامی دستگاه‌ها و ادارات به سهم خود مسئول بحران هستند. به تعبیری این دستگاه‌ها دانه‌های تسبیح هستند و سازمان پیشگیری و مدیریت بحران نخ تسبیحی است که مهره‌های آن را به هم مرتبط می‌کند.
نصیری با بیان اینکه قرار نیست سازمان مدیریت بحران پاسخگوی کوتاهی دستگاه‌ها، در سال‌های گذشته باشد، گفت: اتفاقا سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران هم در یکسری از موارد در کنار مردم از دستگاه‌ها مطالبه‌گری می‌کند.
وی یکی از اقدامات سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران را ایمن‌سازی و ارتقا ایمنی در شهر تهران دانست و گفت: تصمیماتی که طی سالیان طولانی در شهر تهران اتخاذ شده برخی جنبه مثبت و برخی جنبه منفی داشته‌اند. وظیفه ما جلوگیری از ادامه‌دار شدن اقدامات منفی و همچنین سبک کردن بارهای تلنبار شده است که البته تمامی آنها در یک سال میسر نخواهد بود.
رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران با بیان اینکه ازنظر من حادثه غیرمترقبه‌ای وجود ندارد، گفت: حادثه غیرمترقبه زمانی رخ می‌دهد که ما غافلگیر شده و آمادگی مواجهه با آن را نداشته باشیم، حالا اگر ما بتوانیم حوادث پیش‌بینی کرده و از قبل برای مواجهه با آن آمادگی داشته باشیم، دیگر حادثه غیرمترقبه معنا ندارد.
نصیری درباره اینکه مهمترین مخاطراتی که تهران تهدید می‌کند، چیست، گفت: معتقدم که زلزله، مهمترین مخاطره شهر تهران است. پس از آن هم سیل، فرونشست زمین، فروریزش زمین، حوادث ناشی از مواد خطرناک، آتش‌سوزی‌ها، ریزش آوار، حوادث ترافیکی، زمین لغزش یا همان رانش زمین و طوفان هم جزو مواردی است که باید در برابر آن آماده باشیم. برای جلوگیری از مخاطرات این بحران‌ها باید قبل از حادثه به آن فکر کرده و برای آن برنامه داشته باشیم. تجهیزات لازم را خریده و آماده کنیم و آموزش‌های لازم را فرا بگیریم.
استانداردهای ساخت و ساز خوب است، اما رعایت نمی‌شود
وی با بیان اینکه در شهرهای پر جمعیت بلندمرتبه‌سازی در زمین‌های کوچک انجام می‌شود، گفت: اگر بخواهیم به تبعات منفی حاصل از زلزله دچار نشویم باید طبق ساخت و سازهای ما بر اساس استانداردها انجام شود. ما استانداردهای خوبی برای ساخت و ساز داریم، اما موضوع اینجا است که این استانداردها اصلا رعایت نمی‌شود.
رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران درباره آمار ساختمان‌های ناایمنی در تهران هم گفت: ببینید این موضوع در حال بررسی است و ۲۲تیم برای مناطق شهرداری در نظر گرفته شده است. در مرحله اول ما تعداد ساختمان‌های مهم شهر تهران مانند بیمارستان، مراکز آتشنشانی و آبرسانی، ورزشگاه‌های مهم، تاسیسات نظامی، دانشگاه‌ها و مراکز تجاری بزرگ، ساختمان‌های دارای بیش از شش طبقه و بیش از پنج هزار متر مساحت را شناسایی کردیم که تعداد آن ۱۶ هزار ساختمان است. این معنایش این نیست که ۱۶ هزار ساختمان نا ایمن داریم، بلکه ۱۶ هزار ساختمان مهم داریم.
رصد ۸۰۰ ساختمان از ۱۶ هزار ساختمان مهم تهران
وی ادامه داد: تا امروز ۸۰۰ ساختمان از ۱۶ هزار ساختمان بلندمرتبه و مهم رصد شده‌اند. در این مدت چندین ساختمان که مثل متروپل ناایمن هستند در تهران شناسایی شده‌اند و در مجموع طی یک سال گذشته فضای شهرداری و شهر تهران فضای ایمنی شده است.
نصیری درباره اعلام ۱۲۹ ساختمان پرخطر در شهر تهران نیز گفت: این ساختمان‌ها از منظر حریق و از سوی آتشنشانی مورد بررسی قرار گرفته و به عنوان ساختمان نا ایمن شناسایی شده‌اند که البته با رفع خلاهای ایمنی ۱۰ ساختمان درحال حاضر تعداد آنها به ۱۱۹ ساختمان نا ایمن رسیده است.
