انتقاد از زمان نامناسب برگزاری جشنواره بازی‌های رایانه‌ای / چرا بازی در اولویت نیست؟
انتقاد از زمان نامناسب برگزاری جشنواره بازی‌های رایانه‌ای / چرا بازی در اولویت نیست؟
یک بازی‌ساز قدیمی با انتقاد از زمان برگزاری جشنواره بازی‌های رایانه‌ای فجر در عین حال از بی‌توجهی نهاد متولی اصلی صنعت بازی‌سازی دیجیتال نیز گلایه کرد و گفت: تا وقتی که حتی یک مسئول، زیرمجموعه‌ی خود را جدی نمی‌گیرد چرا باید قانون‌گذار در مجلس شورای اسلامی، حاکمیت و دولت بازی‌سازان را جدی بگیریند؟

انتقاد از زمان نامناسب برگزاری جشنواره بازی‌های رایانه‌ای / چرا بازی در اولویت نیست؟

به گزارش واحد فرهنگی خبرگزاری صبح اقتصاد محمدمهدی بهفرراد  درباره روند برگزاری دهمین دوره جشنواره بازی‌های رایانه‌ای فجر،‌ اظهار کرد: نمی‌توانم به این دوره انتقاد کنم چون به هرحال پس از چندسال دوستان نمایشگاه را آغاز کرده‌اند، اما اگر آرشیو ویدیوها،‌ خبرها و کارهایی که در دوره‌های قبل برگزار شده است را ببینید و بررسی کنید این بخش نمایشگاهی جشنواره به شدت پسرفت محسوب می‌شود. دوره‌های گذشته بسیار باشکوه‌تر، با تعداد غرفه‌های بسیار بیشتر و با حضور پررنگ‌تر بازی‌سازانی که بازی‌های خوبی ارائه داده بودند، شکل می‌گرفت.

چرا صنعت بازی‌سازی پیشرفت نکرده است؟

او با بیان اینکه صنعت بازی‌سازی آنچنان که شایسته است پیشرفت نکرده، درباره علت این موضوع توضیح داد: تصمیم‌های غلط، تغییر مدیریت‌های مکرر، در اولویت قرار نگرفتن اقتصاد خلاق به‌ویژه بازی‌های دیجیتال و… از جمله عواملی است که جلوی پیشرفت بیشتر صنعت بازی‌سازی را می‌گیرد؛ آنهم در شرایطی که جوانان و استعدادهای خوبی برای گسترش این صنعت داریم.

مدیرعامل استودیو بازی‌سازی مدریک ادامه داد: در گذشته چون واژه «بازی» در کنار صنعت گیم و بازی‌های دیجیتال مطرح می‌شد تا حدی سبب می‌شد بازی‌سازی در اولویت قرار نگیرد به چشم همان «بازی» به آن نگاه‌ کنند، اما این دیدگاه در حال حاضر تا حدی تعدیل شده است.

او با بیان اینکه مشکل فعلی اولویت نبودن صنعت بازی‌های دیجیتال در کشور است، اظهار کرد: روزمرگی‌ها و دغدغه‌هایی وجود دارد که سبب شده بازی‌سازی جزئی از موارد پایانی فهرست امور مهم کشور قرار گیرد چراکه نگاه استراتژیک به بازی‌سازی وجود ندارد. اگر متوجه قدرت صنعت بازی‌سازی در اقتصاد شویم مطمئنا به دنبال تقویت بازی‌سازی می‌رویم که از آن برداشت‌های مادی و معنوی داشته باشیم، اما به دلیل سنتی‌ بودن دیدگاه‌ها حتی به این موضوع هم توجه نمی‌شود که بازی‌سازی می‌تواند به داد اقتصاد کشور برسد.

دیگر به گردِ پای ترکیه هم نمی‌رسیم

این بازی‌ساز ادامه داد: تصمیم‌گیرندگان برای صنعت گیم عموما آشنایی درستی از حوزه بازی‌سازی ندارند؛ بنابراین بودجه درستی هم به این بخش اختصاص نمی‌دهند. این درحالی است که همه جهان در حال پیشرفت در صنعت بازی سازی هستند، اما ایران که خیلی زودتر از سایر کشورها هم وارد این صنعت شده شرایط مساعدی ندارد به عنوان مثال ما خیلی زودتر از ترکیه کار را شروع کردیم، اما الان در این صنعت به گردِ پای ترکیه هم نمی‌رسیم.

پدیده «رسوب تجربه» اتفاق نمی‌افتد

او مهاجرت نخبگان بازی‌سازی را نیز مشکل جدی دیگر این حوزه دانست و بیان کرد: بازی‌ساز جوان وقتی ببیند باوجود استعدادی که دارد به او توجه کافی نمی‌شود برای کسب درآمد و استفاده از فرصت شغلی مناسب مهاجرت می‌کند درحالی که اگر فرد مطمئن باشد در ایران هم می‌تواند فعالیت ارزشمند و درآمد مناسبی داشته باشد مهاجرت نمی‌کند. معمولا نیروهای جوان و خلاق را تربیت می‌کنیم و آنها را می‌فرستیم که بروند و بعد مجدد نیروی جدید وارد حوزه می‌شود؛ بنابراین پدیده «رسوب تجربه» اتفاق نمی‌افتد که به بهبود خروجی کمک کند.

وقتی وزیر ارشاد بازی‌سازی را جدی نمی‌گیرد از دیگران توقع داشته باشیم؟

بهفر از عدم حمایت نهاد بالادستی متولی صنعت بازی‌سازی نیز گلایه کرد و گفت: متاسفانه حمایت درستی صورت نمی‌گیرد. حمایت گاهی درنظر گرفتن بودجه مناسب و گاهی رفع موانع و دست‌اندازهای کاری، تصویب قوانین جدید، اصلاح اساسنامه، تفویض اختیار عمل و … است که در نهایت اولویت نیست. اصلا به وزارت ارشاد بروید و ببینید چند درصد وقت وزیر ارشاد در طول سال به موضوع بازی‌های دیجیتال اختصاص می‌یابد؟ تا وقتی که حتی وزیر، زیرمجموعه‌ی خود را جدی نمی‌گیرد چرا باید قانون‌گذار در مجلس شورای اسلامی، حاکمیت و دولت ما بازی‌سازان را جدی بگیریند؟ این درحالی است که اشاره‌های رهبری به صنعت بازی‌سازی بیش از صحبت و عمل نهادهای تصمیم‌ساز بوده است.

بازی‌های دیجیتال کالای لوکس نیستند

او با تاکید بر اینکه بی‌توجهی به بازی‌های دیجیتال مربوط به جناح و دولت خاصی هم نمی‌شود، تصریح کرد: این بی‌توجهی مسئله‌ای است که با روی کار آمدن هر دولتی با آن مواجه بودیم. بخش عمده‌ای از این بی‌توجهی به دلیل عدم آگاهی از اهمیت صنعت بازی‌سازی است که مسئول مربوطه اصلا نمی‌داند با چه کالای استراتژیکی مواجه است و حتی فکر می‌کند با یک مقوله لوکس مواجه است. وقتی گفتمانی هم برای بازی‌سازی شکل نگیرد نیروی انسانی هم نسبت به آن کم‌توجه می‌شود.

انتقاد از زمان برگزاری جشنواره

این بازی‌ساز قدیمی با انتقاد از همزمانی برگزاری دهمین جشنواره بازی‌های رایانه‌ای با جشنواره فیلم فجر، بیان کرد: در گذشته به دو دلیل فصل تابستان برای برگزاری جشنواره بازی‌ها انتخاب شده بود. اول اینکه بازی‌های دیجیتال بیشتر مخصوص بچه‌ها است و تابستان زمان خوب فراغت بچه‌ها است و دوم اینکه برگزاری رویداد در تابستان سبب می‌شد جشنواره زیر سایه هیچ رویداد و مناسبت دیگری نرود و به این ترتیب فرصت عرض اندام و دیده شدن داشته باشیم.

او افزود: گاهی اوقات تصمیم‌ها سیاسی است. از نگاه من به شدت بی‌تدبیری است که فکر کنیم حالا که همه حوزه‌ها از جمله سینما، موسیقی، هنرهای تجسمی و… جشنواره فجر دارند، بخواهیم بازی‌ها را هم ذیل جشنواره‌های فجر در نظر بگیریم تا از قافله عقب نمانیم. با این تصمیم عملا به کم‌توجهی بیشتر به این حوزه دامن زده‌ایم. منطق حکم می‌کند جشنواره بازی‌های دیجیتال زیر سایه جشنواره‌های پر طمطراق دیگر فجر نرود و در زمان و موقعیتی برگزار شود که به درستی دیده شود.

بضاعت اندک یک صنعت پس از ۱۵ سال کار جدی

بهفر این تصمیم‌ را آسیب‌زا خواند و گفت: صنعت بازی‌سازی یک نهال کم‌جان است. اینکه این نمایشگاه کل بضاعت صنعت بازی‌سازی ما بعد از ۱۵ سال کار جدی باشد خجالت‌آور است. این فاجعه به خاطر تصمیم‌های غلط است که متوجه مدیر فعلی بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای هم نیست. موضوع مهم این است که هرکس در این مسند می‌نشیند برای ایجاد تغییر باید جسارت داشته باشد تا جلوی سیر نزولی صنعت بازی‌سازی در ایران گرفته شود.

داور رویداد سرمایه‌گذاری دهمین جشنواره بازی‌های رایانه‌ای (سکوی پرش غزال) درباره آثاری که در این بخش داوری شدند، توضیح داد: بازی‌ها خوب و تا حدی قابل دفاع بودند. برخی بازی‌ها نسبت به چند سال قبل بهتر بودند، اما بعضی دیگر هم کار جدی و خوبی نبود. مدل ارائه گروه‌ها حرفه‌ای تر شده و ظاهرا آموزش‌هایی که برایشان گذاشته‌اند جدی‌تر بوده است. در مورد برخی بازی‌ها اتفاق‌نظر جدی برای سرمایه‌گذاری بر آنها وجود داشت، اما برخی دیگر چندان مورد توجه قرار نگرفتند چراکه یا بازی خوبی نبودند و یا هنوز در حد یک طرح باقی‌مانده بودند. برخی بازی‌ها نیز محصولات خاص محسوب می‌شوند؛ یعنی محصولاتی نیستند که در بازار و میان مخاطبان مشتری داشته باشند و بیشتر بازی‌های جشنواره‌ای محسوب می‌شوند که ناشران خاصی باید به سمت آنها بروند.

  • منبع خبر : ایسنا