روز پنجشنبه ۱۹ مرداد و به عبارتی دو روز پیش ، در مجلسی نورانی محضر آیت اله حاج سید محمد قائم مقامی و حضرت حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ مرتضی ادیب یزدی و جناب مستطاب مهندس فرامرز فروزانگهر توفیق تلمذاتی یافته بودم و در حین مباحث جناب رئیسی هم به ما پیوستند و مطالبی متنوع […]
روز پنجشنبه ۱۹ مرداد و به عبارتی دو روز پیش ، در مجلسی نورانی محضر آیت اله حاج سید محمد قائم مقامی و حضرت حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ مرتضی ادیب یزدی و جناب مستطاب مهندس فرامرز فروزانگهر توفیق تلمذاتی یافته بودم و در حین مباحث جناب رئیسی هم به ما پیوستند و مطالبی متنوع از علل و عوامل وقوع انقلاب اسلامی در ایران و نقش تبعید امام (ره) در پخته شدن انقلاب و نقش شهادت ایت الله سید مصطفی خمینی و و جریان های انفجارگونه سیاسی و از جمله نحوه اعدام دکتر فرخ رو پارسا مطرح و حاضرین در این خصوص انباشته های ذهنی خود را یاد آوری نمودند که در این مبحث حضرت آیت الله قائم مقامی جریده ای را ملاحظه فرموده بودندو گویا در آن مطالبی غیر واقع از نحوه اعدام وزیر آموزش و پرورش کابینه دوران نخست وزیری امیر عباس هویدا، خانم فرخ رو پارسا را همزمان با اعدام یکی از فواحش مشهور تهران به نام سکینه قاسمی معروف به پری بلنده در محله بدنام تهران اعلام کرده بود، حاضرین در جمع با اطلاعات ذهنی موضوع را تصحیح و معلوم شد این گونه جراید که در مقابل دانشگاه تهران بفروش میرسند نوعا در صدد تشویش اذهان و اشاعه کذب و متهم نمودن جمهوری اسلامی ایران و حتی مناسباتی در انقلاب اسلامی منتشر میشوند و در همان جلسه مکلف شدم به تحقیق در این خصوص پرداخته قلمی در ابراز مطالب واقع در رد این اتهام غیر واقع به تحریر متنی خسته دارم.
ابتدا باید به عرض خوانندگان برسانم که خانم دکتر فرخ رو پارسا کیست؟ و لذا چند سطری به زندگی نامه اش میپردازم
وی در اسفند سال ۱۳۰۱ در باغی خارج از شهر قم به دنیا آمد.مادر وی فخرآفاق پارسا از فعالان حقوق زنان و مدیر مجله «جهان زنان» بوده و پدرش فرخ‌دین پارسا کارمند وزارت بازرگانی و مدیر مجله‌های «اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران» و «عصر جدید» بوده است.
وی از آن رو در شهر قم زاده شد که مادرش به دلیل نشر مقاله‌ای با عنوان «لزوم تعلیم و تربیت مساوی برای دختر و پسر» در شهر قم در تبعید به سر می‌برد. این مقاله اعتراضات گسترده‌ای را در بین روحانیون آن دوران برانگیخت و موجب تبعید مادر وی گشت؛ ولی پس از تولد وی با میانجیگری میرزاحسن خان مستوفی‌الممالک (نخست وزیر وقت) به تهران بازگردانده شد.
فرخ‌رو پارسا تحصیلات ابتدایی خویش را در دبستان هما در تهران سپری نمود و برای ادامه تحصیل در دوره متوسطه به دانشسرای مقدماتی رفت. وی توانست دوره متوسطه را با کسب رتبه اول به پایان رسانده و به دانشسرای عالی راه یابد. او در سال ۱۳۲۱ دانشسرای عالی را با اخذ مدرک لیسانس در رشته علوم طبیعی به پایان رسانید و به دانشگاه تهران راه یافت. وی تحصیلات دانشگاهی خویش را در رشته پزشکی ادامه داد و توانست در سال ۱۳۲۹ با اخذ درجه دکترا از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل رشته پزشکی گردد.
فرخ‌رو پارسا در سال ۱۳۲۱ با شخصی نظامی به نام احمد شیرین‌سخن ازدواج کرد و از همان سال پس از اخذ مدرک لیسانس از دانشسرای عالی به تدریس در دبیرستان‌های تهران پرداخت. او پس از پایان تحصیلات دانشگاهی تا مقطع دکترا، علی‌رغم اینکه در رشته پزشکی دانش‌آموخته شده بود کار طبابت را رها کرد و ترجیح داد که به کار فرهنگی بپردازد؛ بدین ترتیب او در وزارت فرهنگ آن دوران مشغول به کار شد.
وی در سال ۱۳۳۳ به همراه تنی چند از همکارانش و البته به رسالت از کار ناتمام مادرش «انجمن بانوان فرهنگی» را برای دبیرستان‌های دخترانه آن دوران تأسیس نمود و در سال ۱۳۳۵ به عنوان یکی از اعضای هیئت رئیسه «شورای همکاری جمعیت‌های بانوان ایرانی» انتخاب شد.
فرخ‌رو پارسا همچنین نخستین مدیر کل زن درساختار دولتی و حکومت ایران بوده است.
او در سال ۱۳۳۹ با آغاز به کار دانشگاه ملی ایران، عهده‌دار سِمَت مدیر کلی دبیرخانه دانشگاه ملی ایران نیز شد.
انتصاب یک زن به این سمت، اعتراضات زیادی را در محافل اداری، فرهنگی و سیاسی تهران به راه انداخت ولی مقامات دانشگاه آن زمان که موضوع برابری زن و مرد در جامعه را موضوعی در ساختار سکولاریزاسیون فرهنگ در ایران میدانستند ، توانستند از برکناری فرخ‌رو پارسا از این سمت جلوگیری کنند.
او در سال ۱۳۴۷ در دولت امیر عباس هویدا به عنوان وزیر آموزش و پرورش انتخاب شد.
در هنگام وزارت حضرت آیت الله شهید سید محمد حسین بهشتی رحمت الله علیه وهم چنین حضرت آیت الله شهید شیخ محمدجواد باهنر رضوان الله تعالی علیه را در امر تهیه کتابهای درسی آن زمان به مشاوره دعوت نموده بود و همین امر بهایی بودن وی را شدیدا مورد تردید و انکار قرار میدهد.
مرکز اسلامی هامبورگ سالها زیر نظرشهید بهشتی با دستور حضرت آیت الله العظمی حاج سید احمد خونساری تاسیس واز محل بودجه وزارتی فرخ رو پارسا بودجه دریافت میکرد. شهید باهنر نیز از وزارت آموزش و پرورش تحت وزارت فرخ رو پارسا امتیاز تاسیس چند مدرسه مذهبی را گرفته بود
پس ازپیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، وی با اتهاماتی چون: «حیف و میل اموال بیت المال و ایجاد فساد در وزارت آموزش و پرورش و کمک به نشو و نمای فحشا در آموزش و پرورش و همکاری مؤثر با ساواک و اخراج فرهنگیان انقلابی از وزارت فرهنگ ایران در دادگاه انقلاب اسلامی شعبه ۶ تهران در زندان اوین به ریاست حضرت ایت الله محمدی گیلانی که عکسی از محاکمه او در کیهان آن زمان نیز چاپ شده، محاکمه شد و به عنوان «مفسد فی الارض» (عامل فساد بر روی زمین) در تاریخ ۱۸ اردیبهشت سال ۱۳۵۹ در همان زندان تیر باران و اعدام گردید. این در حالی است که سکینه قاسمی (پری بلنده) به شهادت مکتوب روزنامه کیهان درتاریخ ۲۱ تیرماه ۱۳۵۸ در زندان قصر اعدام گردیده و در قطعه ۴۱ بهشت زهرا مدفون است. به عبارتی سکینه قاسمی ۹ ماه پیش از فرخ رو پارسا اعدام گردیده است.
البته علت این مغالطه دربرخی مکتوبات و جراید میتواند به سوء نیتی که خانم منصوره پیرنیا در کتاب «خانم وزیر» علیه نظام اسلامی بکار ورزیده و این دو اعدام را مقرون هم و بدون هیچ مستندی اجرای حکم را به بدکاره گاه منتسب نموده است ، صورت پذیرفته باشد.
والسلام
حمید رضا نقاشیان
