هدف واقعی آمریکا از اعزام نیرو به سوریه جلوگیری از شکست مفتضحانه داعش در مقابل اقدامات ارتش و نیروهای مردمی در سوریه است . دو روز پیش از این روزنامه نیویورک تایمز در گزارش کوتاهی نوشت: تصمیم «پنتاگون » با هدایت و حمایت رئیس جمهور آمریکا برای ارسال ٢٠٠٠ نظامی به سوریه برای مقابله با […]
هدف واقعی آمریکا از اعزام نیرو به سوریه جلوگیری از شکست مفتضحانه داعش در مقابل اقدامات ارتش و نیروهای مردمی در سوریه است . دو روز پیش از این روزنامه نیویورک تایمز در گزارش کوتاهی نوشت: تصمیم «پنتاگون » با هدایت و حمایت رئیس جمهور آمریکا برای ارسال ٢٠٠٠ نظامی به سوریه برای مقابله با داعش ممکن است به ظاهر کار کوچکی به نظر برسد، اما در عمل تبعات بسیار گسترده و جهانی بدنبال خواهد داشت که میتواند شیپور جنگ جهانی را با آتش بیاری رژیم صهیونیستی بدنبال خود فراهم آورد.
این تعداد سرباز و حضور محدود اگرچه بسیار کمتر از دویست هزار سرباز آمریکایی است که اوباما رئیس جمهور پیشین آمریکا در سال ٢٠٠٩ زمانی که وارد دفتر کارش در کاخ سفید شد، به عراق و افغانستان اعزام نمود اما تغییر شرایط سیاسی نظامی در منطقه بیش از آنکه تشدید نا امنی و حمایت از تروریسم محور تغییرات باشد را متوجه حضور و قدرت نمایی دو ابر قدرت نظامی ارزیابی میکند .
وزیر خارجه روسیه دو شب گذشته حضور نظامیان امریکایی را در خاک دیر الزور غیر قانونی و خلاف منشور صلح جهانی و کنوانسیون ژنو در حق حاکمیت کشور ها دانست و این یعنی اول ماجرای مقابله که طبعا با لفظ آغاز میشود.
اینکه رهبران سوریه هشدار میدهند که ورود نظامیان امریکایی را ورود دشمن به خاک این کشور تلقی میکنند نیز ابتدای یک ماجرای جدید است.
این بار بدون پرده پوشی نیروهای آمریکایی جنگ زمینی در سوریه را رهبری خواهند نمود ، در عملیات نظامی درگیر خواهند شد و بظاهر بدون مجوز معتبر کنگره امریکا ، به کار خود ادامه خواهند داد. بر خلاف حضور و اقدامات سربازان آمریکایی در عراق که به درخواست دولت این کشور متظاهر به مبارزه با داعش بوده اند، سربازان این کشور در سوریه در حقیقت در کشور مستقل دیگری و بدون هیچ مجوزی در حال انجام ماموریت نظامی هستند.
چندی است که مشخص شده بهترین راه برای شکست داعش، پایان دادن به جنگ داخلی سوریه بین دولت «بشار اسد» رئیس جمهور و نیروهای مخالف است تا هر دو گروه با مشارکت با یکدیگر و تمرکز بر داعش، با تروریست های این گروه ها مقابله کنند. رئیس جمهور سابق امریکا اوباما در زمان خود و در سفری به اروپا به اروپایی ها گفته بود «این تروریست ها مهمترین تهدید برای کشورهای ما هستند.» متاسفانه دولت و رئیس جمهور دیوانه امریکا علی رغم خواست و نگرانی جهانی دست به اقدامات مخاطره آمیزی زده است که میتواند عواقب بسیار نگران کننده ای برای امنیت جهانی داشته باشد.
روسیه در شرایط کنونی همانند ایران از دولت قانونی بشار اسد در سوریه حمایت می کند، اما در فراز هایی از ادوار گذشته شریک قراردادی آمریکا برای اجرای آتش بس ها و تلاش برای یافتن یک راه حل سیاسی در سوریه بوده است.
انتقال نیروی زمینی امریکایی در این کشور به حوزه منطقه و شهر «دیر الزور »، شک و تردیدهای گذشته در تحلیل حمایت مستقیم امریکا از تروریسم داعشی را به واقعیت ملموسی بدل کرده که نه روسیه و نه ایران هیچ یک نمیتوانند چشم خود را بر این اقدام نظامی امریکا بسته و آن را ندیده بینگارند و همین امر است که صلح جهانی را به خطر انداخته است.
این در حالی است که اقدامات امریکا در میانمار در حمایت از کشتار مسلمانان توسط بودائیان تند رو در پاک سازی منطقه از نیروی غیر خودی تلویحا امریکا را با چین در گیر نموده است.
ساحل میانمار در تنگه «مالاکا» یکی از بزرگترین آبراههای راهبردی جهان بشمار میرود . تنگه مالاکا اقیانوسهای هند و آرام را به هم متصل میکند و کوتاهترین مسیر دریایی میان خلیج فارس و چین است. ٨٠ درصد از واردات نفتی چین (١٢ میلیون بشکه در روز) با ابر تانکرها از این تنگه حملونقل میشود. از این رو کنترل این آبراه، به مثابه در اختیار داشتن گلوگاه عبور انرژی به چین است. چین بعد از تحولات ١١ سپتامبر و تسلط آمریکا بر چاههای نفت منطقه، سعی داشته با تقویت حضور خود در میانمار، مانع از دستیابی آمریکا به تنگه مالاکا شود. اما امریکا در آن منطقه نیز دست به ایجاد تنش زده و شورای آتلانتیک را از طریق بنیاد اعطای دموکراسی و بنیاد سوروس، در حمایت از کشتار مسلمانان و تقلیل توان اجتماعی غیر خودی در تنگه مالاکا نیز دست به اقدامات شرارت بار زده است و این نیز زمینه تنش در خاورمیانه را به خاور دور نیز گسترش میدهد.
افزایش حضور نظامی آمریکا در سوریه خطرات جدی و سوالات پاسخ داده نشده ای را به دنبال خواهد داشت که نیات رژیم صهیونیستی در منطقه را کاملا آشکار میکند. مهمترین سوال این است که حضور نیروهای بیشتر در سوریه چه معنایی برای دخالت آمریکا در این کشور خواهد داشت و این جنگ چگونه و آیا واقعا به پایان خواهد رسید؟
والسلام
حمید رضا نقاشیان