در حالی که زمان اندکی به قرعه‌کشی لیگ یک و کمتر از یک ماه به آغاز این رقابت‌ها مانده، نه تنها وضعیت مالکیت تیم نفت همچنان مبهم است، بلکه تیمی هم وجود ندارد که بخواهد در لیگ یک به میدان برود. باشگاه نفت تهران، فرزند ناخوانده وزارت نفت در ایامی که تیم‌های لیگ برتری و […]
در حالی که زمان اندکی به قرعه‌کشی لیگ یک و کمتر از یک ماه به آغاز این رقابت‌ها مانده، نه تنها وضعیت مالکیت تیم نفت همچنان مبهم است، بلکه تیمی هم وجود ندارد که بخواهد در لیگ یک به میدان برود.
باشگاه نفت تهران، فرزند ناخوانده وزارت نفت در ایامی که تیم‌های لیگ برتری و لیگ یکی خودشان را برای حضور در رقابت‌های پیش‌روی آماده می‌کنند، حال و روز خوبی ندارد. این تیم بدون بازیکن، مربی و مالک گوشه‌ای رها شده تا شاید کسی سرش به سنگ بخورد و عهده‌دار این تیم شود.
باشگاه قدیمی نفت تهران در اواخر لیگ هفدهم از مالک پرهیاهویش پس گرفته شد و به شرکت تهران کاررسا واگذار شد و تقریبا شرایط خوبی داشت تا اینکه درگیر مشکلات مالکان قبلی شد و مجمع موسسان باشگاه نفت نامه واگذاری این تیم به این شرکت را امضا نکرد تا نفت تهران در سراشیبی سقوط قرار گیرد و در نهایت به لیگ یک سقوط کند.
مالک باشگاه نفت پیش از پایان لیگ برتر اعلام آمادگی کرده بود تا با نهایی شدن واگذاری این تیم به شرکت مذکور، بدهی‌های نفت را پرداخت کند و مقدمات حضور مجدد این تیم قدیمی را در لیگ برتر فراهم کند. با این حال پس از سقوط نفت به لیگ یک، باز هم تیم به شرکت تهران کاررسا واگذار نشد تا پس از چند نامه نگاری، اوایل تیرماه، رضا گل‌محمدی مدیرکل ورزش و جوانان استان تهران، دوباره مالکیت نفت به مجمع موسسان باشگاه نفت یا همان شرکت نفت واگذار شد.
گل‌محمدی درباره این موضوع در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: از نظر من، به خاطر اینکه شرکت نفت باشگاه نفت را واگذار نکرد، خودش مالک این باشگاه است و باید تاوان تعهداتش را بدهد.
اما چرا مجمع باشگاه نفت، حاضر به نهایی کردن این انتقال نشد؟ از همان اواخر لیگ هفدهم، نام علی کاردر، مدیرعامل شرکت ملی نفت بر سر زبان‌ها افتاد و نام این فرد در نامه‌های مالک شرکت تهران کاررسا برای پیگیری انتقال مالکیت باشگاه نفت به این شرکت دیده می‌شود. درباره نقش مدیرعامل شرکت ملی نفت در نهایی نشدن انتقال باشگاه نفت، ناصر فریادشیران که یکی از افراد پیگیر این ماجرا است، توضیح می‌دهد: “برای واگذاری باشگاه نفت، بالاترین مقام شرکت ملی نفت که مدیرعامل این شرکت است، باید این موضوع را تایید و امضا کند. متاسفانه دو ماه قبل از عید این نامه نزد آقای کاردر می‌رود اما او امضا نکرد. او حتی دستور داد که از طریق حقوقی قانون تایید بالاترین مقام را از اساسنامه حذف کنند تا خودش امضا نکند و برای خودش تعهد ایجاد نکند. البته کاردر در نهایت این نامه تایید مالکیت شرکت تهران کاررسا را امضا نکرد تا انتقال باشگاه نفت به این شرکت نهایی نشود. زمانی که آقای فردوسی، مالک شرکت تهران‌کاررسا این عدم همکاری را دید، نامه‌ای زد که چون باشگاه به او منتقل نشده، دیگر در باشگاه نفت هیچکاره است و از آن زمان به بعد برای نفت هزینه نکرد.
با همه این اوصاف، سید شریف حسینی که از سوی وزیر نفت به عنوان مسئول رسیدگی به واگذاری باشگاه نفت انتخاب شده بود، در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص آینده این باشگاه اظهار کرد: ما دیروز نامه‌ای توسط مجمع باشگاه نفت به وزیر نفت ارسال شده که تا هفته آینده دستور آن صادر خواهد شد. هنوز مشخص نیست که این باشگاه به مالک دیگری واگذار شود یا نه. ان‌شاءالله وضعیت باشگاه نفت تا قرعه‌کشی رقابت‌های لیگ دسته یک مشخص می‌شود.
در هر صورت، موضوع مشخص درباره نفت تهران، عقب ماندگی این تیم نسبت به سایر تیم‌های لیگ یکی است و به همین دلیل نمی‌توان آینده روشنی برای این تیم در این رقابت‌ها قائل بود. حتی با گذشت دو هفته از لیگ‌های پایه هم نفت تهران به خاطر اینکه تیمی برای حضور در این رقابت‌ها ندارد، نتوانسته در این لیگ‌ها شرکت کند. البته این یک وجه ماجراست و در سوی دیگر، طلبکارانی هستند که سال‌ها منتظر احقاق حقشان مانده‌اند. طلبی که در حدود ۴۰ میلیارد تومان براورد شده است.
با این حال باید امیدوار بود که شاید با اخذ تصمیمی درست راجع به نفت تهران، این باشگاه که تا همین سال گذشته یکی از بازیکن‌سازترین باشگاه‌های ایران بود و بازیکنانی همچون علی‌رضا بیرانوند و مرتضی پورعلی‌گنجی را به تیم‌ملی معرفی کرد، شرایطش بهبود پیدا کند و امیدوار به بازگشت به روزهای اوج باشد.
