قیمت نفت در سال جاری میلادی با افت و خیزهای فراوانی روبرو بوده است. ترامپ با اعتقاد بر این که قیمت سوخت بسیار بالاست و این هزینه ای است که از سوی کشورهای دارنده نفت به ایالات متحده تحمیل می شود، ترفندهایی برای کنترل بازارنفت اتخاذ کرده است. او بر روی ذخایر نفت و گاز شیل و ذخایر نفت استراتژِک این کشور دست گذاشته است و با افزایش تولید در این بخش ها سعی در کنترل بازار دارد. اما تحریم نفت ایران تصمیم او را با چالش هایی مواجه کرده است.
افزایش تولید شیل که آمریکا را به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل کرده است، با مخالفت سرمایه گذاران صنعت نفت نیز مواجه است. کاهش جهانی قیمت نفت حاشیه ناامنی را برای شرکت های نفتی آمریکا ایجاد کرده است، در نتیجه این احتمال که تولید را کاهش دهند تا بیشتر از این شاهد کاهش قمیت ها نباشند وجود دارد. استیون پروت، مدیر اجرایی یکی از شرکت های تولیدی نفت شیل گفته است در صورت پایین ماندن قیمت ها در بزرگترین میدان نفتی ایالات متحده تولید خود را ۱۰ تا ۲۰ درصد کاهش خواهد داد.
از سوی دیگر، مقامات دولتی ترامپ و تحلیلگران حوزه انرژی نیز افزایش تولید شیل را در کنترل درازمدت بازار نفت مناسب نمی دانند. بلومبرگ به نقل از یک تحلیلگر نفتی نوشته است، استراتژی ترامپ در استفاده از ذخایر نفت شیل در کنترل بازار و پایین نگه داشتن قیمت ها نمی تواند موفق و ادامه دار باشد.
نفت شیل در واقع یک نوع سنگ است که برای استخراج نفت مایع نیاز به حرارت دیدن دارد در نتیجه هزینه استخراج آن بالاست، کارشناسان تخمین زده اند، استخراج هر بشکه نفت شیل ۴۰ دلار هزینه دارد، در نتیجه کاهش قیمت جهانی نفت به زیر ۵۰ دلار به هیچ وجه برای سرمایه گذاران آمریکایی مقرون به صرفه نخواهد بود.
از طرفی ترامپ برای ماندن در جایگاه ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۲۰، به دنبال جلب رضایت افکار عمومی است، او که یکی از اهداف خود را کاهش قیمت سوخت اعلام کرده بود، برای تحقق این هدف تلاش بسیاری می کند. یکی از برنامه های اجرایی او افزایش عرضه نفت خام استراتژیک در بازار است که این موضوع نیز با مخالفت های بسیاری در بدنه دولت او از جمله وزیر انرژی این کشور مواجه شده است. واشنگتن که با یک بازی ژئوپولتیک سعی در کنترل بازار دارد اما به نظر می رسد در دستیابی به هدف قطع کامل صادرات نفت ایران و پایین نگه داشتن قیمت ها شکست خواهد خورد، به گفته یک تحلیلگر مهم ترین دلیل این شکست سیاست های تهاجمی آمریکا در زمینه اقتصاد است، چرا که جنگ تجاری با چین و لغو توافق های ترجیحی با هند و ترکیه آنها را به ادامه واردات نفت از ایران تشویق می کند.
از سوی دیگر اوپک نیز برتعهد خود در کاهش تولید پایبند مانده است و تهدیدهای ترامپ نیز موجب عقب نشینی اعضا نشده است. قیمت های جهانی نفت نیز پس از کاهش تولید اوپک، با افزایش قیمت روبرو هستند.
باید منتظر ماند و دید سیاست ایالات متحده در لغو و یا تمدید معافیت تحریم نفت ایران در پایان ماه مه چگونه اتخاذ می گردد.
لیلا میبان
- منبع خبر : اقتصاد انلاین