عادت ها نیاز به باز نگری دارند.
پدیده ای بنام تبعیت از مفاهیم جا افتاده
نسبت اندیشه به اقدام را کاهش میدهند.
روان کاوان امروزی به این سازه در جامعه
عادت های بی علت لقب داده اند.
در جوامع غربی برای اثبات عادت گرایی در جامعه آزمایشات رفتاری میکنند.
در زبان و ادبیات پارسی برای پرهیز دادن جامعه از تبعیت های خام ضرب المثل هایی بوجود آمده که نشان میدهد اندیشمندان و حکما و علما نسبت به رفتار ها بی تفاوت نبوده اند.
عبارتی مثل تقلید کور کورانه عبارتی فارسی است و از این زبان به بقیه فرهنگها انتقال یافته است.
عبارت یک بز گر بقیه را هم گر میکنه غلو در همین مفهوم است.
در جهان امروزی بسیاری از جوامع از جمله ایرانیان دچار این بلیه اند.
رای مردم انگلستان به خروج از اتحادیه اروپایی سوق دادن جامعه بسمت منویات معامله شده پشت پرده بود.
گرفتن رای مردم ترکیه برای خروج از مکانیزم انتخاب پارلمانی استفاده از بلوغ نارس جامعه بر همین منوال بود.
به گزارش مجله ساینس مانیتور در ماه فوریه ٢٠١٧ در ایالت ما ساچوست آمریکا روی تعدادی میمون این آزمایش را انجام داده اند تا اثبات کنند پدیده عادت میتواند
اندیشه گریزی ایجاد نموده و یک جامعه را در فرایند رفتارها مسخ نمایند
گروهی از دانشمند روان کاو ۵ میمون را در قفسی قرار دادند.
در وسط قفس یک نردبان و بالای نردبان یک دسته موز گذاشتند تا میمونها را تحریک به بالا رفتن از نردبان کنند.
هر زمانی که میمونی بالای نردبان می‌رفت دانشمندان بر روی سایر میمون‌ها آب سرد می‌پاشیدند.
پس از مدتی، هر وقت که میمونی بالای نردبان می‌رفت سایرین او را کتک می‌زدند.
پس از مدتی دیگر هیچ میمونی علی‌رغم وسوسه‌ای که داشت جرات بالا رفتن از نردبان را به خود نمی‌داد.
دانشمندان تصمیم گرفتند که یکی از میمون‌ها را جایگزین کنند.
اولین کاری که این میمون جدید انجام داد این بود که بالای نردبان برود که بلافاصله توسط سایرین مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
پس از چندبار کتک خوردن میمون جدید با این که نمی‌دانست چرا؟
اما یاد گرفت که بالای نردبان نرود.
میمون دومی جایگزین گردید و همان اتفاق تکرار شد.
سومین میمون هم جایگزین شد و دوباره همان اتفاق (کتک خوردن) تکرار گردید. به همین ترتیب چهارمین و پنجمین میمون نیز عوض شدند.
آن چیزی که باقی مانده بود گروهی متشکل از ۵ میمون جدید بود که با اینکه هیچ‌گاه آب سردی بر روی آن‌ها پاشیده نشده بود،
میمونی که بالای نردبان می‌رفت را کتک می‌زدند.
و پرهیز از پرداختن به وسوسه دسترسی به موز عادت و شاید بشود گفت فرهنگ شد.
اگر امکان داشت که از میمون ها بپرسند که چرا میمونی که بالای نردبان می‌رود را کتک می‌زنند یقیناً جواب آن‌ها این می بود :
این اتفاقی‌ است که اطرافمان می‌ افتد!
این جواب به نظر شما در جوامع امروزی در بسیاری ملل آشنا نمی‌آید؟
بشر امروزی مشغول زندگی با عادتها نشده است؟
عادتها قادرند هویت ایجاد کنند؟
حضرت امیر علیه السلام عادت را مخل تفکر معرفی فرموده اند.
اصولی بودن انسانها به معنی دوری گزیدن از عادتهاست.
برای هر پدیده ای باید تحلیل چرائی داشت
تا بستر اندیشه از عادتهای کور کورانه رها
گردیده و به مفاهیم انگیزشی رشد کمک نماید.
رشد هر جامعه موکول به پردازش نقطه به نقطه موضوعات مبتلابه جامعه است.
پردازش ممکن است با انگیزه های حزبی و یا جریانی صورت پذیرد و رسانه ها در جریان پردازش به جامعه خط بدهند .
وجود تضارب افکار در جامعه پرهیز از خط دهی یک جانبه نموده و مبنای بوجود آمدن اندیشه و استدلال میگردد.
یک جامعه فرهیخته به هدف مشترک در جامعه می اندیشد و مبانی تحکیم هدف مشترک را تقویت میکند.
هزینه کلانی که رسانه های بیگانه در هر کشوری انجام میدهند خط دهی به عادتها و گریز از هدف گزاری معقول در راستای منافع ملی آن جامعه بوده است.
ما ملت ایران بعد از انقلاب به رشدی نسبی برای پرداختن به تعقل اجتماعی نائل آمدیم
ولاکن هنوز رگه هایی از تبعیت کور کورانه از جریان سازیهای بیگانه در ایران باقی است.
امید به اینکه انتخابات ٩۶ شائبه تقلید سیاسی را کاهش داده به منافع ملی و غیر همسو بودن با منافع بیگانه بیاندیشیم
ملی بیاندیشیم اسلامی تصمیم بگیریم و ایرانی رای بدهیم.
والسلام

حمیدرضا نقاشیان