رئیس جمهور روحانی این روزها حال خوشی ندارند. ترامپ بد جوری ایشان را عصبی کرده است. فراموش نمی کنم روز ۲۳ تیر۱۳۹۴ رئیس جمهور روحانی با چه غرور و باد به غبغبی پشت تریبون تشریف برده و فرمودند: «اما امروز به ملت شریف ایران اعلام می‌کنم: که طبق این توافق، در روز اجرای توافق، […]
رئیس جمهور روحانی این روزها حال خوشی ندارند. ترامپ بد جوری ایشان را عصبی کرده است.
فراموش نمی کنم روز ۲۳ تیر۱۳۹۴ رئیس جمهور روحانی با چه غرور و باد به غبغبی پشت تریبون تشریف برده و فرمودند:
«اما امروز به ملت شریف ایران اعلام می‌کنم: که طبق این توافق، در روز اجرای توافق، تمامی_تحریم_ها ، حتی تحریم‌های تسلیحاتی، موشکی هم به صورتی که در قطعنامه بوده، لغو خواهد شد. تمام تحریم‌های اقتصادی شامل مالی، بانکی، بیمه، حمل و نقل، پتروشیمی و فلزات گرانبها به طور کامل لغو خواهد شد و نه تعلیق و حتی تحریم تسلیحاتی هم کنار گذاشته می‌شود.»
آن روز و در دو سرمقاله قبل از آن روز نوشتم، کودکانی را فرستادیم جنگ. غـافـل از دنـدان بُرّای نـهنگ. مبنای مذاکره را دشمن تعریف کرده بود. مذاکره در زمین دشمن انجام میشد. طرف ما در مذاکره عوامل تکنوکرات غرب تحصیل کرده بودند. بچه ها انقلاب در مذاکره غایب بودند. گزارشهای تیم مذاکره به دولت و ملت پنهانکارانه بود. ایران را، انقلاب را و هنر مندی تکنولوژیک هسته ای را که غرور ملی برای ایران و ترس و نا امیدی برای دشمنان ، آفریده بود، برای موفقیت حزبی خود به وثیقه بردند و به دروغ اعلام کردند رهبری در جریان است.
پایه مذاکره غلط چیده شده بود و کودکان ما از اینکه با بزرگان (بقول خودشان) می نشینند، احساس غرور می کردند و با این کودک انگاری ها خوردیم ضربه ای را که حتی پیامبر (ص)در اُحُد نخوردند. دروازه غرور ملی به دست عوامل بظاهر ملی شکست. در کانون ابراز قدرت علمی کشور بتون ریخته شد. دو سال است ماله کشان را به مزدوری برده اند که بر این خفت ملات پنهانکاری بمالند اما دُم خروس مزاحم است.
خاک بر سر این اندیشه که ملت را به هیچ انگارد. خاک بر فرق این بینش که ارزش انقلاب را با مبانی دیپلماسی غربی معامله کند. امروز معاون اول رئیس جمهور مجبور می شود دست گدایی به سوی آسیا و اروپا دراز کند که شما را به خدا به ترامپ گوش ندهید.
همین دیروز ایشان در اظهارات خود فرموده اند: « براساس اطلاعاتی که تاکنون درباره تحریم‌های جدید منتشر شده است، اگر بتوانیم با روشی پیش برویم که با اروپایی‌ها و آسیایی‌ها کار کنیم، تحریم‌ها بی تأثیر خواهد بود، بویژه اینکه ما با امریکایی‌ها به طور مستقیم کار زیادی نداریم.»
عاقبت دست باخته همین است. باج سی ساله به توتال است. باج سی ساله به شرکت ملی نفت چین است. باج ده ساله به قرار داد استقراض از بانک چینی است.بپذیریم، یا نپذیریم پوست هندوانه برجام ما را لیز داده و به این شرایط کشانده است.
وقتی کت و شلوار مارک ”بوس” مارک ”لافائت” پوشیدی که جلوی خارجی کم نیاوری شعور کرباس پوشی گاندی را نه میفهمی و نه ارج میگذاری.
کودکانه اندیشیدن یعنی این که ندانی عده ای منافعشان در فریفتن توست. اگر در برجام نباخته بودیم امروز دست طلب نزد خارجی نداشتیم. اگر هیلاری کلینتون در کتاب خاطراتش لو نداده بود نمی دانستیم که برجام محصول کدام توافق پشت پرده علیه ملت ایران است.
رای به حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری رای به یک اندیشه نیست. رای به آتش زدن به استقلال ملی است. خدا چهار سال پیش رو را به خیر کند .
والسلام
حمید رضا نقاشیان
