کشور میانمار و یا برای شناختن بهتر (بـِرمه)

(نام رسمی: اتحادیه جمهوری میانمار)

کشوری است در آسیای جنوب شرقی. بزرگ‌ترین شهر این کشور رانگون نام دارد و پایتخت این کشور شهر نایپیداو می‌باشد.

جمعیت میانمار امروزه بیش از ۷۶ میلیون نفراست و زبان رسمی این کشور برمه‌ای است  و واحد پول آن کیات است.

جمعیت این کشور در قالب ۴ یا ۵ قوم که تقریبا ۷۰ درصد از مردم میانمار را تبار «برمه‌ای»و  ۱۰ درصد را تبار «شان» و ۷ درصد را تبار« کارن» و بقیه از دیگر اقوام هستند.٧٠  درصد از مردم میانمار بودایی، ١٣ درصد مسیحی، ١١ درصد مسلمان و بقیه نیز پیرو معتقدات و آیین هندو هستند.

میانمار، با نام پیشین برمه، از مستعمره ‌های  انگلیس بوده  که در سال ۱۹۴۸ ظاهرا به استقلال رسیده است و جمعیت ها و انجمنهای فراماسونری بیش از ۹۰ درصد اقتصاد کشور را از طریق بانکداری خصوصی تصاحب نموده اند.

از زمان اعلام تظاهر به استقلال، این کشور شاهد درگیری‌های درازمدت میان اقوام پرشمار خود بوده و یکی از طولانی‌ترین جنگ‌های داخلی را به خود دیده‌است.

برمه از ۱۹۶۲ تا ۲۰۱۱ تحت یک رژیم دیکتاتوری نظامی اداره می‌شد. اما از پس تغییر مشی انگلستان از استعمار مستقیم به استعمار نو (نئوکولونیالیسم) بابرگزاری انتخابات  تحمیلی در سال ۲۰۱۲،  رژیم نظامی در سال ۲۰۱۱جای خود را به برندگان انتخابات داد که اغلب برمه ایهای انگلیسی شده باپاسپورت انگلیسی اند و حکومتی شبه ‌نظامی جایگزین آن شد که این حکومت دست به یک رشته اصلاحات دموکراتیک زده ‌میانمار از شمال شرقی با چین، از شرق با لائوس، از جنوب شرقی با تایلند، از غرب با بنگلادش و از شمال غربی با هند مرز مشترک دارد و از جنوب غربی با خلیج بنگال و از جنوب با دریای آندامان محصور است. میانمار با مساحت ۶۷۸۵۰۰ کیلومتر مربع دومین کشور بزرگ آسیای جنوب شرقی است. این کشور ۱۹۰۰ کیلومتر مرز آبی دارد. در سال ۱۸۲۴ برمهBurmaتوسط انگلیس  اشغال و ضمیمه حکومت هند، مستعمره شد. در سال ۱۹۳۷ انگلیسی ها برمه را به همراه منطقه «آراکان» (Arakan) که اکنون به آن راخین Rakhineنیز می‌‎گویند، مستعمره‌ای جدا از حکومت هند خواندندو آن را برمه  بریتین نام نهادند.

در سال ۱۹۸۲ در این کشور قانون حقوق شهروندی به تصویب رسید که به واسطه این قانون از میان ۱۴۴ اقلیت موجود در میانمار ۱۳۵ اقلیت حق شهروندی دریافت کردند و ۹ دسته از اقوام اقلیت از حق شهروندی محروم شدند که بزرگ‌ترین این اقلیت‌ها، قوم روهینگیا Rohingyaاست. روهینگیا بیش از ١٠ درصد  جمعیت میانمار را تشکیل می‌دهند و بیشتر در ایالت راخین در سواحل غربی میانمار ساکن هستند. آمار رسمی جمعیت روهینگیا با آمار سازی ۶ میلیون نفر اعلام میشود اما طبق آمار غیر رسمی جمعیت این قوم که صد در صد آن‌ها مسلمان هستند به ۸ میلیون نفر می‌رسد.

انگلیسی ها استاد آمار سازی برای اهداف شوم خویشند اهداف پنهانی که بعد از سی سال افشاء میشود و معلوم میشود چه مبانی آلوده ای پشت ماجرا بوده است . در کشتار مسلمانان میانمار، بیش از هر موضوعی باید به نقش شورای آتلانتیک، طراح اصلی رویکرد گسترش ناتو به سمت شرق، اشاره داشت.

میانمار از لحاظ ژئوپلتیکی حائز موقعیت راهبردی است و به دلیل برخورداری از منابع طبیعی، بویژه نفت و گاز، دارای ثروتی هنگفت می‌باشد. این اهمیت، میانمار را به هدف بسیار مهم برای شورای آتلانتیک تبدیل کرده است. ساحل میانمار به تنگه «مالاکا» یکی از بزرگترین آبراه‌های راهبردی جهان دسترسی دارد. تنگه مالاکا اقیانوس‌های هند و آرام را هم به هم متصل می‌کند و کوتاه‌ترین مسیر دریایی میان خلیج فارس و چین است. ٨٠ درصد از واردات نفتی چین (١٢ میلیون بشکه در روز) با ابر تانکرها از این تنگه حمل‌ونقل می‌شود. از این رو کنترل این آبراه، به مثابه در اختیار داشتن گلوگاه عبور انرژی به چین است. چین بعد از تحولات ١١ سپتامبر و تسلط آمریکا بر چاه‌های نفت منطقه، سعی داشته با تقویت حضور خود در میانمار، مانع از دستیابی آمریکا به تنگه مالاکا شود. در مقابل شورای آتلانتیک از طریق بنیاد اعطای دموکراسی و بنیاد سوروس، کوشید با طراحی و حمایت از «انقلاب زعفرانی» بودایی‌ها در میانمار، حکومتی همسو با غرب را در این کشور روی کار بیاورد. لذا اینگونه ارزیابی میشود که کشتار مسلمانان میانمار مقدمه‌ای برای راه‌اندازی جنگ بودایی-اسلامی و حضور تروریست‌ها در این منطقه بوده تا شورای آتلانتیک بتواند، به بهانه مقابله با حملات تروریستی، به این منطقه وارد شده و آن را  در مقابله با چین به منطقه ای نظامی تبدیل کند.

والسلام

حمید رضا نقاشیان