ستاره‌شناسان هشدار داده‌اند که ماهواره‌هایی همچون استارلینک می‌توانند رصدهای تلسکوپ‌هایی که در مدار نزدیک به زمین فعالیت می‌کنند را مختل کند.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیجیتال‌ترندز، ستاره شناسان بار دیگر نگران تاثیر ماهواره‌هایی مانند ماهواره‌های اینترنتی استارلینک شرکت اسپیس‌ایکس بر تحقیقات علمی هستند. یک مطالعه جدید به بررسی تاثیر چنین ماهواره‌هایی بر رصدهای تلسکوپ فضایی هابل پرداخته و دریافته است که رصدها در حال حاضر تحت تاثیر تعداد ماهواره‌های مجاور قرار گرفته‌اند.
تلسکوپ‌هایی مانند هابل به دلیل موقعیت مکانی خود در منطقه‌ای به نام مدار پایین زمین(LEO) در برابر تداخل ماهواره‌ای آسیب‌پذیر هستند. این منطقه در ارتفاع کمتر از ۱۲۰۰ مایلی(۱۹۳۱ کیلومتری) از سطح زمین، هم برای پروژه‌های علمی مانند هابل و ایستگاه فضایی بین‌المللی و هم برای پروژه‌های تجاری مانند ابرصورت‌های فلکی ماهواره‌ای اهمیت زیادی دارد. در حالی که سال‌هاست در این منطقه ماهواره‌ها وجود دارند اما به تازگی تعداد این ماهواره‌ها به طور چشمگیری افزایش یافته که علت آن به طور ویژه وجود پروژه‌هایی مانند استارلینک است که بر استقرار هزاران ماهواره در مدار متکی هستند.
وقتی این ماهواره‌ها از مقابل تلسکوپ‌هایی مانند هابل عبور می‌کنند، می‌توانند رگه‌های روشنی را بر روی تصاویر به دلیل بازتاب نور خورشید ایجاد کنند که این موضوع، داده‌ها را از نظر علمی بی‌فایده می‌کند. محققان دریافتند که تنها بخش کوچکی از تصاویر هابل در حدود کمتر از یک درصد در حال حاضر تحت تاثیر قرار گرفته‌اند و تصاویر مختلفی با رگه‌های اختلال مانند تصویر زیر ایجاد کرده‌اند. این نگرانی بزرگی برای آینده است، زیرا قرار است تعداد چنین ماهواره‌هایی طی چند سال آینده افزایش یابد.
نویسندگان این مطالعه برای نشان دادن مقیاس بالقوه مشکل، داده‌هایی را در مورد تعداد فعلی ماهواره‌ها در مقایسه با تعداد پیش‌بینی شده ماهواره‌های پرتاب شده در دهه آینده ارائه دادند.
آنها نوشتند: تا تاریخ این بررسی، ۱۵۶۲ ماهواره استارلینک و ۳۲۰ ماهواره وان وب در مدار بودند که جمعیت ماهواره‌های نزدیک به مدار هابل را افزایش می‌دهد. با این وجود، تعداد ماهواره‌های موجود در مدار نزدیک به زمین در آینده افزایش خواهد یافت، به طوری که تخمین زده می‌شود که تعداد ماهواره‌ها در این مدار به ۶۰ هزار تا ۱۰۰ هزار ماهواره تا دهه ۲۰۳۰ برسد.
اسپیس ایکس تلاش‌هایی برای کاهش تاثیر ماهواره‌های خود بر رصدهای نجومی انجام داده است. برای مثال این شرکت آنها را با رنگ تیره‌تری رنگ کرده تا از بازتاب نور خورشید جلوگیری شود و مدار آنها را طوری تنطیم کرده تا کمتر نور خورشید را منعکس کنند. اما همانطور که این مطالعه نشان می‌دهد، پاسخ به این سوال که چه کسی می‌تواند از فضا استفاده کند و اینکه آیا اولویت باید به تحقیقات علمی داده شود یا شرکت‌های خصوصی به این زودی‌ها امکان‌پذیر نیست.
این تحقیق در مجله Nature Astronomy منتشر شده است.
