ایشان ضمن بهره مندی از محضر دیگر اساتید: نظیر محمدعلی کیانی¬نژاد (آهنگساز و نوازنده مطرح ساز نی)، محمدتقی سعیدی و جمشید برازنده آثاری را بصورت آلبوم و تک آهنگ اجرا کرده اند و همچنین کنسرتهایی را در داخل و خارج (سال ۱۳۸۸ ه،ش کنسرت در فرایبورگ آلمان و سال ۱۳۹۵ ه،ش کنسرت در کنسروآتوآر چایکوفسکی مسکو). در سال ۱۳۹۴ به دعوت استاد فرهاد فخرالدینی به ارکستر ملّی ایران راه یافتند و متاسفانه با قطع همکاری استاد فخرالدینی با ارکستر ملّی، این دعوت منجر به اجرا نشد.
نحوه شکل گیری اثر نگاری منی به چه صورت بود؟
ما تجربه همکاری در آثار زیادی را با سینا فرزادی پور داشتیم از جمله تیتراژ پایانی سریال پشت کوهای بلند به نویسندگی و کارگردانی استاد امرالله احمدجو. نگاری منی هم بر اساس ایده و طرح سینا فرزادی پور برای تولید یک مجموعه آلبوم موسیقی با لهجه اصفهانی و با هدف معرفی بخش های تازه ای از ادبیات، فرهنگ و موسیقی اصفهان در سال ۱۳۹۰ شکل گرفت و اولین بار هم در دانشگاه صنعتی اصفهان این قطعه با همراهی گروه موسیقی نوژان به سرپرستی سینا فرزادی پور و بابک رجبی و با صدای بنده و برادرم اجرا شد.
مدتها بود سینا فرزادی پور اصرار بر تولید رسمی این اثر داشت و بنده برخلاف ارتباطی که با اثر برقرار کرده بودم ترس داشتم از انتقاداتی که شاید اهالی موسیقی و بویژه اساتید به کلام وارد کنند و در نهایت با آهنگساز تصمیم گرفتیم کلام را جایگزین وآن را ضبط کنیم. اما بعد از مدتی خطر کردیم و با کلام اصلی کار را ضبط کردیم، آنهم خطری بر اساس علاقه مندی که نسبت به ترانه در من ایجاد شده بود.
این اثر چقدر مورد توجه قرار گرفت؟
ببنید حقیقت امر این است که قبل از انتشار اثر بصورت رسمی، کار را برای چند نفر (بصورت طبقه بندی شده بین موزیسین تا آدمهای عادی) پخش کردم و وقتی با بازخوردهای مثبت روبرو شدم مطمئن بودم این کار جای خودش را بین مردم باز میکند و همین اتفاق هم افتاد. اما فکر هم نمی کردم کار تا خارج از مرزهای کشور دیده بشود. از اولین ساعتی که این اثر در فضای مجازی منتشر شد شاهد استقبال و بازخوردهای خوبی بودیم تا حدی که نگاری منی بین هنرمندان سینما، ورزشکاران، شعرا و … در فضاهای مجازی دست به دست میشد و گاهاً از طریق دیگر دوستان خبردار میشدیم که نگاری منی را در فلان جا شنیدیم یا فلان شخصِ هنرمند یا … در صفحه مجازی شان باشتراک گذاشتند و تا الان حدود دو میلیون و چهارصد هزار بار، نگاری منی دانلود شده و به جز داخل ایران، هموطنان عزیزمون در کشورهایی نظیر: آلمان، فرانسه، نروژ، بلژیک، ترکیه، امارات متحده عربی، آمریکا، کانادا و … هم این اثر را دانلود کرده اند و حتی پیام های تبریک این عزیزان را نیز داشتیم.
چه شد که تصمیم گرفتید موسیقیئی تولید کنید با استفاده از ترانه ای با لهجه، آنهم لهجه اصفهانی؟
لهجه اصفهانی دارای شیرینی و جنبه طنز گونه¬ای است اما شما وقتی نگاری منی را می شنوید با یک اثر موسیقی (در دستگاه سه گاه و از نوع موسیقی دستگاهی شهری ایران) با استفاده از لهجه ای مواجه می شوید که در نگاه اول طنز آلود است اما وقتی تأمل می فرمائید، بسیار جدّی است و دارای روایت. همونطور که مستحضرید ما موسیقی فولک داریم، موسیقی کردی با گویش کردی، موسیقی منطقه خراسان، موسیقی منطقه بوشهر، موسیقی منطقه شمال کشور (که خود تقسیم بندی دارد) و جای موسیقی با لهجه اصفهانی واقعاً در این بین خالی بود و این تفکر و ایده سینا فرزادی پور بود که منجر به تولید چنین موسیقی با چنین محتوایی شد. حتی یادم هست با استاد کیومرث پور احمد (کارگردان مطرح سینما) در خصوص نگاری منی که صحبت می کردم، فرمودند شما همان کاری را در موسیقی انجام دادید که من در سینما برای لهجه اصفهانی و اشاره داشتند که مخاطب در قصه های مجید هم می خندد و هم اشک می ریزد.
اشاره داشتید به دانلود نگاری منی، از چه منبعی این اثر دانلود شده ؟
نگاری منی در سایت و اپِ شرکت نواهنگ منتشر شد و توسط همین شرکت در سایت های بین المللی نظیر آمازون، آیتونز، اسپوتیفای، اپِل موزیک، گوگل پِلِیِر و … منتشر شد.
معمولاً آثاری که دیده میشوند تحت حمایت مجموعه هایی دولتی یا خصوصی هستند. حمایت از مجموعه شما به چه صورتی بود؟
بنده و برادرم طی سالهایی که فعالیت داریم از هیچ ارگان یا مجموعه ای حمایت نشدیم و صرفاً بصورت مستقل کارهامون رو پیش می بریم. حتی تولید مجموعه آلبومی که قرار بود با لهجه اصفهانی منتشر بشود، با شورای موسیقی یکی از مجموعه های فرهنگی دولتی مطرح شد و متاسفانه با بی توجهی از کنار کار رد شدند. باید صراحتاً بگویم مدیران مراکزی که از آنها ی اد کردم فقط در حد صحبت با ما همراه بودند و هیچ وقت صحبتهایشان جامعه عمل نپوشید.استعداد های در این مملکت وجود دارد که اگر به آنها توجه بشود و درست در مسیر قرار بگیرند، می توانند سفیرانی باشند برای اشاعه فرهنگ و هنر این سرزمین در جای جای دنیا که هم غرور آفرینند و هم باعث سربلندی.
