شفافیت، ممیز بین منافع فرد و جمع
به گزارش واحد تحلیلی خبرگزاری صبح اقتصاد طرح اصلاح آیین‌نامه مجلس شورای اسلامی با عنوان ( طرح شفافیت آرای نمایندگان ) هفته گذشته در مجلس مطرح شد و بعد از چکش‌کاری‌های معموله به رای گذاشته شد و رای نیاورد و بطوری ناپلئونی یعنی مرز به مرز با کسر چند نماینده انگشت‌شمار رد شد. وکلای ملت نهایتا پس از بررسی نظرات موافقان و مخالفان این طرح، با ۱۵۳ رای موافق و ۶۳ رای مخالف و ۱۲ رای ممتنع از مجموع ۲۳۴ نماینده حاضر در جلسه با کلیات آن مخالفات کردند. گفتنی است از آنجایی که این طرح نیاز به دو سوم آراء نمایندگان حاضر در جلسه داشت، تنها با اختلاف ۳ رای با کلیات این طرح مخالفت شد. محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی پس از پایان رأی‌گیری کلیات طرح اصلاح آیین‌نامه داخلی مجلس پیرامون شفافیت آرای نمایندگان حسرت‌خوران گفت: با توجه به اینکه اصلاح آیین‌نامه داخلی نیاز به دو سوم آرای نمایندگان نیاز دارد، کلیات این طرح رأی مورد نیاز را کسب نکرد. البته موافقان و مخالفان کلیات طرح با اصل موضوع شفافیت موافق بودند، لذا کمیسیون آیین‌نامه داخلی مجلس تلاش کند تا آیین‌نامه را به نوعی تنظیم و تدوین کند که شفافیت و دغدغه همه نمایندگان دیده شود. عجیب این است که شفافیت آرای نمایندگان در رای‌گیری‌های مجلس مخالفانی دارد. تنها استدلالی که از سوی مخالفان شفافیت تکرار شده، این است که اگر آرای نمایندگان شفاف باشد، روابطشان با مقامات اجرایی به هم میخورد و در نتیجه نمی‌توانند برای مناطقشان، امتیاز و خدمات اجرایی جذب کنند. بسیاری معتقدند ظاهرِ این استدلال، موجه بنظر میرسد و تا حدی مجاب‌‌کننده. اما باطنش به شدت معیوب است و مایوس کننده. وقتی از شفافیت در یک مجلس انقلابی سخن می‌کنیم از یک تحول اساسی در مناسبات قدرت حرف می‌زنیم و نه از یک تغییر مختصرِ اداری در درون مجلس. بزرگترین فاجعه‌ای که نماینده مجلس را به وکیل‌الدوله تبدیل میکند که اولا خیانت به رای موکلان اوست و ثانیا منافع ملی را فدای منافع دولت و یا حتی خودش میکند همین است که معلوم نشود کجا و چگونه به موضوعی رای منفی و یا مثبت داده است. آنچه فساد می‌آفریند، نه صرفاً پنهان ماندن آرای نمایندگان به طرح‌‌ها و لوایح، که روابط مبهم، مشکوک و پیچیده‌‌ی نمایندگان با یکدیگر، دولتمردان، صاحب‌منصبان، وزرا، مدیران اجرایی، صاحبان سرمایه و حتی خدای ناکرده جریان‌سازان خارجی است عقل پاک نهاد و البته انقلابی در مطالبه‌ی شفافیتِ عملکرد نمایندگان، بیشتر باید دنبال پرده‌برداری از این دسته روابط و بده‌‌بستان‌ها باشد. حتی اگر یک مسئول دولتی، به دلیلِ ناهمسویی با فلان نماینده به تکلیف قانونی‌اش در قبال فلان شهر عمل نمی‌کند، نباید چنین گروکشی‌ای از دید مردم پنهان بماند. لابیگری‌های دور از چشم نمایندگان و مردم در گذشته موجب تایید برجام در بیست دقیقه مذاکره شد. این ننگ را مجلس دهم تا ابد به دوش خواهد کشید که چرا دست به چنین اقدام ضد ملی و به نفع سیاستهای فراماسونی زده است. اساسا اگر امروز بخواهم به اهمیت شفافیت رای مردم از طریق نمایندگان به هر موضوعی بپردازم باید تاکید کنم که شفافیت آرا ممیزی برجسته و نموداری روشن مابین منافع فرد و منافع جمع که بهتر است بگویم منافع ملی است. وقتی این شبهه که نماینده‌ای خود را به دولت و یا به جریانهای حزبی و حتی به عوامل خارجی میفروشد و در پنهان به ریل‌گذاری برای حفاظت از منافع مادی خود در مقابل منافع ملت میپردازد، کشور را از استقلال محروم میکند. استقلال یک ملت گاهی برای اعمال قانونی به یک رای برای تصویب نیازمند میشود. همین طرح اصلاح آیین‌نامه برای اعمال شفافیت در رای نمایندگان با ۳ رای در مجلس شورای اسلامی رد شده است. اما همه مجلس را رفوزه کرده است. چالش بین نمایندگان در اعمال نکردن شفافیت باید به امر لحظه‌ای تبدیل شود تا زمینه را برای ورود شیطان و نفوذ مفسده مسدود نماید. یک کشوری با شرایط ما که پنجه در پنجه استکبار در جنگ سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و حتی احتماعی دارد و عوامل دشمن در داخل کشور نفوذ نموده و با ظاهر دگر اندیش تیشه به ریشه اعتقادات ملی و مذهبی مردم میزنند و از هر موضوع کوچکی پیراهن عثمان می‌آفرینند، تحمل وارونگی در نظر نماینده مجلس ولو با ظاهری آراسته غیر ممکن است. ملت غیور و بزرگ ایران به این مطالبه رسیده است که نماینده او باید پاک‌دست و پاک‌نظر بوده و توجیه کسب امتیاز برای منطقه ولو محروم را نپذیرد. اگر آن ۶۳ نفر که به طرح اصلاح آیین‌نامه رای منفی و کبود داده‌‌اند افشا نشوند فردا برجام‌هایی را تصویب و یا منافعی از ملت را رد خواهند نمود که آثار شوم آن بر پیشانی دیگران هم سایه می‌افکند. لذاست که امر شفافیت تمام نشده و از مطالبات جدی مردم انقلابی ایران اسلامی است. والسلام
حمیدرضا نقاشیان
- منبع خبر : صبح اقتصاد
