نرخ رشد فقر در کشور ۳ برابر شد
به گزارش واحد تحلیلی خبرگزاری صبح اقتصاد , در ایران فی‌الواقع کسی در صدد رفع مشکلات اقتصادی و محرومیت مردم نیست. حقوق ۳ میلیونی و هزینه ۱۰ میلیونی یعنی نرخ رشد فقر ۳ برابر شده است.
دولت و دولتیان نمایش کار بری اقتصادی میدهند اما فی‌الواقع کاری برای مردم نمیکنند. به نمودارهای بانک مرکزی که نگاه میکنی خود دولت که در اصل بانک مرکزی هم دست دولت است که وضع به این حالت درآمده بنای انجام کاری درمان محور برای جامعه ندارند. هر روز که میگذرد خبرهای تکان دهنده‌تری به گوش میرسد. همین روزنامه ما، صبح اقتصاد شنبه ۵ مهر ماه تیتر زده بود که در یک خانواده ۴ نفره خط فقر به ده میلیون تومان رسیده و این به معنای نابودی به تدریج یک خانواده ۴ نفره وقتی است که ماهیانه کمتر از ده میلیون تومان درآمد دارد. امروز دیگر بسیاری از کارگران توان خرید گوشی موبایل برای ادامه تحصیل فرزاندانشان را ندارند. شرم‌آور نیست که در چند سال اخیرآحاد جامعه و علی‌الخصوص کارگران کشورمان تحت تاثیر شدیدترین فشارهای اقتصادی همچون افزایش افسارگسیخته تورم و کاهش درآمد نسبت به هزینه‌ها و کاهش قدرت خرید، با نرخ سرسام آور افزایش فقر رو به روبوده اند؟ این سخنان را در اصل یک مقام مسئول به زبان آورده است. بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور میگوید که: « خط فقر در جامعه برای خانوار ۴ نفره ۱۰میلیون تومان است و بسیاری از کارگران توان خرید گوشی موبایل برای ادامه تحصیل فرزاندانشان را ندارند. حمیدرضا امام قلی تبار، بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور درباره مشکلات کارگران در تأمین امرار معاش و هزینه‌های تحصیل فرزندان خود در شرایط دشوار قدرت خرید بسر می برند. فاجعه بارتر اینکه در این اواخر مهمان ناخوانده‌ای بنام کرونا به آن اضافه شده است. این معضلات، مدیریت و روال عادی زندگی کارگران را تحت الشعاع قرارداده و آنها را در تأمین هزینه‌های روزانه به بن‌بست رسانده است. از طرفی در یکی دو ماه اخیر تحمیل هزینه‌های تحصیل فرزندان کارگران چالش دیگریست که آنها را بطور فزآینده‌ای ایشان را با خود مواجه نموده است. زیرا درآمد ناچیزشان حتی کفاف تأمین هزینه‌های مسکن‌شان را نخواهد داد. در این شرایط اغلب مردم از جمله کار گران با حقوق ثابت و افزایش و تحمیل هزینه هرگز توانایی تأمین مخارج دیگری چون تحصیل فرزندان خود را ندارند، در نتیجه با یک محاسبه ساده میتوان فهمید که عوامل فوق منجر به سقوط این طبقه از دهک درامدی به پایین‌تر از خط فقر و فقر مطلق نزدیک شده باشند. این موضوع را از این حیث مورد تاکید قرار میدهم که براساس تعریف سازمانهای جهانی خط فقر را حداقل درآمدی میدانند که یک نفر بتواند در یک کشور در حد اقل معیشت و رفاه زندگی نماید با توجه به برآورد حدود ۱۰میلیون تومانی خط فقر کشورمان برای یک خانواده ۴ نفره و دریافت خوشبینانه حقوق ماهیانه سه میلیون تومان به راحتی میتوان اثبات نمود که بیش از نیمی از جمعیت کشورمان به شرایط چسبیده به فقر مطلق بسر ببرند. واقعا برای متولیان اقتصاد کشور قابل فهم نیست که با این حساب پرداختهای توام با اصرار مدارس همچون شهریه ثبت نام در کنار خرید اجباری لباس فرم و ملزومات و نوشت‌افزار دانش‌آموزی آنهم با وجود کرونا از سردرگمی فاحش مردم در جامعه حکایت دارد؟؟؟ مفهوم نیست که عملکرد دولت به عنوان متولی اقتصاد تضادی آشکار با اصل سی قانون اساسی کشورمان دارد که تامین هزینه تحصیل فرزندان خانواده‌های ایرانی، تا پایان دوره متوسطه را رایگان دانسته است و اگر تهیه‌ی گوشی تلفن همراه دانش آموزان را به این ساختار اضافه نماییم به طور محسوسی بی تدبیری کسانی را می بینیم که بی هیچ پشتوانه‌ای و بدون توجه به وضعیت مالی خانوارها برای والدین نسخه‌های صد من یک غاز مینویسند. بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور دست روی نقطه مهمی گذاشته است که میگوید: ««در این شرائط خرید اقلام مورد نیاز یاد شده بطور متوسط به ۶ الی ۷ میلیون تومان منابع نیاز دارد که تامین آن در شرایط کنونی از سوی والدین دانش آموزان حتی بصورت اقساطی هم امکانپذیر نبوده و نیست. زیرا کسانی که در فقر مطلق بسر میبرند و حقوق دریافتی آنها در هفته‌ی اول هر ماه صرفاً جهت پرداخت اجاره هزینه میگردد تهیه‌ی اقلام فوق ولو بصورت اقساطی معنایی ندارد»». این تصمیمات نشان میدهند دولت خود از رفاه کامل برخوردار است و درکی نسبت به نداری اقشار آسیب‌پذیر ندارد و فقر را بیش از واقعی قلمداد نمودن یک شعار سیاسی میداند. اگر کرونا در کشور دست و پاگیر است باید مدارس تحت الشعاع کرونا تعطیل میشد تا تبعیض این مقدار نمایش نداشت. والسلام
حمید رضا نقاشیان
- منبع خبر : صبح اقتصاد
