چرا دولت حامی جهش تولید نیست؟

به گزارش واحد تحلیلی خبرگزاری صبح اقتصاد بارندگی های امسال و پارسال در کشور خرابی هایی به بار آورد اما در کنار این خرابی ها در بخش کشاورزی منظور مقام معظم رهبری را با کمک کشاورزان زحمت کش در اقصی نقاط کشور در جهت جهش تولید محقق کرد و با عبارتی در کشت و زرع اعم از محصولات کشتی و بوته ای و درختی تا بیش از ۴۰ و در برخی نقاط تا ۵۰ درصد رشد تولید را ثبت کرده است اما با عدم حمایت ساختارهای بازار ساز توسط دولت و زیرمجموعه جهاد کشاورزی برخی از کشاورزان مجبور شدند که محصولات خود را در کنار جاده ها عرضه کنند و میزان زیادی از این محصولات مانند سیب، انگور، گوجه فرنگی و … به صورت  تولیدات گندیده و نهایتا برای استفاده کود به مزارع بازگشت و جامعه بزرگی از کشاورزان با این شیوه نامناسب مدیریت محصول ملی متضرر شدند.

طبق گزارشات بخش های دولتی و بخصوص آمارهای منتشره توسط هواشناسی در ابتدای سال ۹۹ نیز به فضل و عنایت پروردگار متعال فصل بارندگی خوبی را در اکثر استانها تجربه کرده ایم که هنوز هم که نیمی از اردیبهشت ماه را پشت سر میگذاریم در بسیاری از استانها نزولات آسمانی ادامه دارد و با این شرایط پر آبی ان‌ شاءاللٓه می‌توانیم محصولات کشاورزی بیشتری را نسبت به سال گذشته تولید کنیم. محصولاتی همچون سیب زمینی، پیاز، خیار، گوجه فرنگی، انگور، پرتقال، سیب، سیفی جات، حبوبات، زعفران و خرما امسال جهش تولیدات کشورزی را با آمارهای چشمگیر ثبت خواهند نمود به طوری که آمارها اینگونه نشان میدهند که ما در بیش از ۳۰ محصول کشاورزی به نسبت سالهای گذشته سرآمد حجم تولید هستیم این سرامدی به ما کمک نموده که قادر به رقابت در بازارهای خارجی بوده و توانمندی تولید انبوه بسیاری از این محصولات را در ساختارهای آتی با کمی توجه دولت به کشاورزان نهادینه کنیم. طبق آمارهای منتشره کشور ترکیه همین محصولات را به کشورهای روسیه و آسیای میانه صادر میکند و روزانه مبلی کلان شاید تا حد ۵۰ میلیون دلار تحصیل ارز میکند اما متاسفانه در سال ۹۷ دولت از صادرات محصولات کشاورزی  ایرانی به کشورهای همسایه جلوگیری کرد. در حالیکه تمامی کشورهای همسایه از عراق گرفته تا کشورهای حوزه خلیج فارس، ترکیه، آذربایجان، ارمنستان، افغانستان و … به این محصولات احتیاج دارند و از آن استقبال می کنند و حتی حاضرند جا پای ماندگاری را برای محصولات ایرانی باز و بازار نهادینه ایجاد کنند. توقع این است که دولت با توجه به محدودیت های تامین ارز از طریق فروش نفت به این بازارها توجه شایان و قابل ذکری معطوف نماید اما بنظر میرسد جریان های داخل دولت از موفقیت های این چنینی نه تنها خوشحال نمیشوند بلکه با این نوع ابتکارات در ارزآوری برای کشور مخالفت و ممانعت هم می ورزند. از این ساده تر نمیشود که دولت با استفاده از کارشناسان و مدیران کارآزموده اما دلسوز ونه کارشکنان، راهکارهای اقتصادی مناسبی برای ایجاد ساختار تولید ماندگار و اتخاذ روشهایی برای جذب بازارهای ماندگار ارائه نماید و به کمک مردم و بخش خصوصی درآمدهای نسبتا عظیمی از راه صادرات این نوع محصولات برای کشور طراحی نماید. بسیار طبیعی است که میوه ها و سبزیجات می توانند به شکل تازه صادر شوند و یا پس از فرآوری به شکل خشک و یا کنسانتره که مورد علاقه بسیاری از کشورهاست صادر شوند. کیست که نداند، فرآوری محصولات کشاورزی باعث رونق صنایع بسته بندی نیز خواهد شد. هدایت و حمایت برای ایجاد صنایع بسته بندی در کنار محصولات تولیدی کشاورزی از جمله وظایف دولت است که متاسفانه به آن توجهی نمی‌شود. ایران در سالهای گذشته از بنیه تجربی عظیمی در راه بازرگانی خارجی برخوردار بوده و اگر این تجارب که غالبا در بخش خصوصی نهادینه شده است مورد عنایت و سازماندهی واقع شوند بدون شک وضع مالی کشاورزان و به تبع آن رونق صنایع تکمیلی زمینه رشد و جهش مورد نظر نظام را فراهم خواهد نمود. کافی است هر استان را بعنوان قطب چند فراورده تولیدی به دانش و ابتکار یک دانشگاه بسپاریم و دانشگاه ها در آمایش توسعه تولید با هم به رقابت بپردازند و نهایتا خواهیم دید که چه ابتکارات و نخبگی هایی از همین یک نوع تصمیم بدست خواهد آمد. اما ینکه چرا دولت حامی جهش تولید نیست محل سئوال مهمی است که شاید مجلس یازدهم بدان بپردازد. والسلام

 حمید رضا نقاشیان