رئیس ساز مان برنامه و بودجه ، محمدباقر نوبخت روز یکشنبه بعد از نشست علنی صبح مجلس که دستور جلسه درباره کلیات لایحه بودجه ۹۷ در جمع خبرنگاران حاضر گردید و درباره حفظ بودجه برخی موسسات فرهنگی از وجود پتانسیل بزرگی در مجلس برای تخریب دولت سخن گفت.

این رویه باید حتماً اصلاح شود وقتی چنین آثار تخریبی علیه دولت وجود داشته باشد باید اصلاح شود؛ در ماده ۲۲۱ آیین نامه داخلی مجلس آمده است که در ماده ۱۰۳ قانون محاسبات عمومی وزارت امور اقتصادی و اداری کلیه اسناد و مدارکی که حساب های دریافت و پرداخت دستگاه ها را نشان می دهد و طبق همان شرایطی که در ماده آمده به دیوان محاسبات ارایه کند و دیوان محاسبات نیز آن را دریافت کرده و با سایر اسناد منطبق و گزارشی تهیه کند و نظر خود را هم در آن گزارش به مجلس تقدیم کند که رسیدگی آن برعهده کمیسیون های مجلس است.

نوبخت  معتقد است دیوان محاسبات با کارکردهایش در دهه های گذشته خیلی فاصله گرفته است. امروز به یک مرجع مچ بگیر و پرونده ساز برای مدیران مبدل شده است.

نوبخت در مصاحبه ای در سیمای جمهوری اسلامی ایران به دیوان محاسبات تهمتی زده که با این عبارات قابل رفع و رجوع نخواهد بود چرا که او معتقد است گزارش تفریغ بودجه با دیوان محاسبات  است ولی قرائت آن با دیوان نیست و این موضوع کمی ابهام بر انگیز مینماید که چگونه کسی گزارش را تهیه کند ولی حق قرائت آنرا قانونا به دیگری واگزار کند. بنظر میرسد این موضوع باید اظهر من الشمس بوده باشد که متولی هر گزارشی مسئول ارائه ان هم خواهد بود. اینکه گزارش تفریغ بوجه در محتوای خود اظهار نماید که دولت با اختیارات نداشته ردیفهای بودجه را تعویض نموده و هر پولی را بجای پول دیگر خرج کرده باشد ، چگونه میتواند آبروی دولت را ببرد؟ محمد باقر نوبخت که این همه نگران آبروی دولت است چگونه است که از ارائه گزارشی که عملکرد دولت را مورد سئوال قرار میدهد بر می آشوبد؟

اینکه هر بودجه ای برای جابجا شدن مصوبه مجلس را می طلبد که قانون است. و اگر دولت به این قانون تمکین ننماید که اساسا بودجه آوردن به مجلس و وقت کمسیون تلفیق و بقیه را گرفتن چه ضرورتی دارد؟

دولت در گذشته هم با ارایه سرفصل هایی از برنامه ششم علاقمند گرفتن اختیار مطلق برای هزینه کردن در هر چارچوبی که خود بپسندد بوده است.

در این جلسه باید گفت نه تنها آبروی مجلس رفت بلکه آبروی همکاری کمسیون تلفیق با دولت مشترکا هم با هم رفت ، زیرا مجلس با ورود به محتوای بودجه کلیات بودجه را با ۱۲۰ رای نمایندگان غیر قابل تصویب دانست و آن را به صحن کمسیون پس فرستاد و رئیس دستگاه قانون گذاری را هم که سنگ دولت را شدیدا به سینه میزد در منگنه گذاشت و اجبارا قرار شد بسیاری از بند ها که مربوط به مسائل اقتصادی  از جمله عدم شفافیت در خصوص وجوه پنهان و سری هزینه و هم چنین عدم وجود مکانیزم حذف یارانه برای ۳۰ میلیون نفر و حتی مکانیزم ایجاد یک میلیون شغل، همه و همه که نمایندگان برخی مناطق محروم را به دغدغه و نگرانی برده بود ، را مجددا راهی کمسیون تلفیق نماید.

اساسا دولت و مجلس باید شفافیت را در قانون و اجرای آن چنان رعایت کنند که هیچ فرامین جایگزینی امکان ورود و جابجایی در ردیفها را نداشته و در عین حال در مسیر اجرا قابلیت رصد نمودن داشته باشد. که متاسفانه نوع گزارشات تفریغ در گذشته با انحرافات بسیار گسترده در همه دولت ها این امکان را که شفافیت را دیکته کند نداشته است. یکی از راههای ایجاد شفافیت سایت درست کردن برای خزانه عمومی کشور است تا ورودی و خروجی پول برای همگان خصوصا دستگاههای نظارتی واضح و شفاف و قابل دسترسی بروز بوده باشد و فقط در این صورت میتوان گفت همگان رفتار دولت را در اتاقی شیشه ای رصد و اجازه انحراف به عوامل آن نخواهند داد. والسلام

حمید رضا نقاشیان