آمریکا درمانده تر از همیشه

به گزارش واحد تحلیلی خبرگزاری صبح اقتصاد , پس از جریان واخوردگی بین المللی آمریکا در رای نیاوردن قطع نامه تجدید تحریم تسلیحاتی ایران و همراهی یک کشور فسقلی به نام دومینیکن فی الواقع آمریکا از همه جا مانده و رانده به در و دیوار میزنند.

مایک پامپئو وزیر خارجه آمریکا که ادعا کرده بود بعد از شکست قطعنامه مذکور به مکانیزم ماشه در برجام روی خواهد آورد چین و روسیه را تهدید کرد که اگر برای بازگشت تحریم‌های بین المللی علیه ایران مانعی ایجاد کنند، واشنگتن آنها را مجازات خواهد کرد. وزیر خارجه آمریکا در گفت‌وگو با فاکس نیوز در پاسخ به سوالی درباره اینکه کشورش چه تدابیری علیه روسیه و چین در صورت عدم پیروی از تحریم های بین المللی علیه ایران اتخاذ خواهد کرد، گفت: « همان اقداماتی را اتخاذ خواهیم کرد که قبلا علیه کشورهایی ناقض تحریم‌ها اتخاذ کرده بودیم. ما پیشتر تدابیری را علیه کشورهایی که تحریم‌های آمریکا را نقض کرده بودند، اتخاذ کرده بودیم و همان تدابیر را اتخاذ خواهیم داد به خصوص اینکه تحریم های سازمان ملل نقض شود». فی الواقع امروز امریکا در چالش های موازی اولویت خود را گم کرده است. از یک سو با چین دعوای کرونا را حل نکرده است. از سوی دیگر کرونا در آمریکا هنوز رکورد دار است. از سوی دیگر تولد ناخالص داخلی موجب رشد منفی در اقتصاد شده و فضای درآمد آمریکایی ها را به چالش کشیده و از سویی آمار بیکاری در آمریکا بیداد می کند و در عین همین حالات ترامپ بعنوان سردمدار کاخ سفید از جو بایدن رقیب دموکرات خود عقب افتاده است و فشار افکار عمومی و بودجه زمینه اخراج نظامیانش را از خاورمیانه و خلیج فارس روز افزون نموده است همه اینها آمریکا را نوعی درمانده کرده که به هر خرده کاهی در غرق شدن دست می اندازد. توقع آمریکا این بود که ۱۱ کشور حتی بدون چین و روسیه در جریان قطعنامه نوعی با قطعنامه پیشنهادی تعامل کنند اما تیرش کاملا به سنگ خورد. فضای امروز جهانی با عملکرد ستیزه جویانه ترامپ سازگار نیست. کاخ سفید احساس میکند جنگ را باخته و حال باید عقب نشینی کند و این عقب نشینی او را در انتخابات نوامبر بازنده می کند. رقیب ترامپ در مقابل او سیاست نرمش را توصیه نموده و در دستور کار قرار داده است. جو بایدن با ابتکار عمل دموکراتها هم گوی سبقت را از رقبا در حزب ربود و هم دونالد ترامپ را در کنج قفس به پارس کردن واداشته است. نگاه به آمریکا از هر سو که بنگری نگاه به شیر بی یال و دم و کوپال شده است. پرخاش پامپئو به چین و روسیه در برخورد با سیاستهای ضد ایرانی فضای آینده را هم مبهم نموده است. هنوز اقدامات مربوط به مکانیزم ماشه در وزارت خارجه آمریکا کلید نخورده، مقامات چین با مصاحبه های گوناگون رسما عدم امکان استفاده از مکانیزم ماشه برای کشوری که از برجام خارج شده را جار می زنند. فی الواقع اگر قرار باشد مردم آمریکا اولویت دولت ترامپ را در این ۴ ماه باقی مانده از ریاست جمهوریش ترسیم کنند به سه نکته توجه خواهند داد. اول اینکه با خروج از خاورمیانه هزینه های گزاف کشورش را پایین بیاورد چرا که در شرایط بد اقتصادی این هزینه ها نه تنها هیچ دردی از ترامپ و کاخ سفید و مردم آمریکا دوا نمیکند بلکه باری گزاف بر بار مشکلات آنها افزوده است. گذشته از بار اقتصادی خروج نظامیان آمریکا از منطقه مقداری از نرخ تنفر مردم منطقه و جهان را نسبت به آمریکا کاهش میدهد. در ثانی مردم آمریکا از مدیریت مواجهه دولت آمریکا با ویروس کرونا ناراضی اند فلذا بخش مهمی از اعتراضات تبعیض نژادی در آمریکا متوجه همین موضوع است که کاخ سفید به نگرانی مردم از همه گیری ویروس کرونا کم توجه است. فرایند کاهش ارزش دلار و کم کم به سقوط نزدیک شدن آن دلهره عظیمی در مردم آمریکا ایجاد نموده است و به این وضوح ترامپ و تشکیلات کاخ سفید به موضوع بی توجهند و بجای آنکه هزینه ها را کاهش داده قدرت پرداخت بدهی  تریلیونی خود به جهان را افزایش دهند، بی خود و بی جهت هزینه تراشی میکنند. آمریکا امروز درمانده تر از همیشه همانند ۹۹ درصد کشورهای دیگر جهان بهتر است به داخل خود بپردازد و آلت دست جریان صهیونیستی که به منافع خود بیش از مردم آمریکا توجه دارد نشود. والسلام

 حمید رضا نقاشیان