به گزارش واحد اقتصادی خبرگزاری صبح اقتصاد شاخص کل بورس تهران در میانه معاملات امروز (یکشنبه ۲۲ تیرماه) با رشد ۶۳ هزار و ۷۲۷ واحدی از مرز یک میلیون و ۸۰۰ هزار واحد عبور کرد و به یک میلیون و ۸۰۵ هزار و ۱۸۱ واحد رسید که رشد ۳.۶۷ درصدی را نشان می‌دهد.” اثرگذاری ۵ هزار واحدی دو نماد/شاخص بورس از ۱.۸ میلیون عبور کرد”

شاخص هم‌وزن نیز ۱۵ هزار واحد رشد کرد و به ۴۸۶ هزار و ۳۲۵ واحد رسید. تعداد معاملات نیز بیش از یک میلیون فقره به ثبت رسیده است.

سه شاخص «فولاد»، «فارس» و «فملی» با اثرگذاری به ترتیب ۵۶۰۰، ۵۲۰۰ و ۴۴۰۰ واحدی در رشد شاخص کل، از مؤثرترین نمادهای رشد ارزش بازار در معاملات امروز بوده است.

همچنین در حالی که روز گذشته بیشتر نمادها با رشد منفی مواجه بودند، امروز همه گروه‌ها سبزپوش بوده و با رشد مثبت مواجه شده‌اند.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری نیز با دامنه نوسان ۱۰ درصدی در ۱۰ نماد بالای ۷ درصد رشد ارزش سهام را به ثبت رساندند.

گروه شرکت‌های بیمه‌ای نیز در همه نمادها با رشد بیش از ۴ درصد مواجه شد و در چند نماد به سقف ۵ درصد رسید.” رکورد عبور شاخص بورس از ۱.۸ میلیون/ اثرگذاری ۵ هزار واحدی دو نماد”

این رشد قیمت سهام در گروه‌های بانکی، لیزینگ، حمل‌ونقل، پتروشیمی و شرکت‌های پالایشی تکرار شد اما در گروه سیمان اگرچه رشد مثبت بود اما در بیشتر نمادها کمتر از ۳ درصد رشد قیمت سهام رخ داده است.

بیشترین تقاضا در نماد «شستا» با حدود ۷۰۰ میلیون تقاضای خرید، «شپنا» ۳۳۰ میلیون تقاضای خرید و «فولاد» با ۲۲۷ میلیون تقاضای خرید اتفاق افتاد.

همچنین قیمت هر سهم شستا ۳,۲۲۷ تومان تعیین شد که نسبت به روز گذشته با رشد ۵ درصدی به ثبت رسیده است. صد درصد متقاضیان خرید شستا در روز جاری، خریداران حقیقی بوده‌اند.

 اگر چه در سال‌های پیش از سال ۹۱ نیز این ناترازی در ترازنامه بانک‌ها وجود داشت اما با توجه به اینکه در بازه زمانی قبل از سال ۱۳۹۱، همزمان با تورم، درصدی از رشد اقتصادی هم در کشور دیده می‌شد و از سوی دیگر نرخ ارز ثابت مانده بود، این موضوع باعث شده بود تا جریان نقدینگی در بانک‌ها سیال‌تر باشد و در نتیجه ناترازی بانک‌ها به چشم نیاید. در آن دوران بسیاری از بانک‌ها با ایجاد شرکت‌های مرتبط در دو حوزه ساختمان و مستغلات و همچنین بازرگانی خارجی، سودآوری مناسبی را در کنار عملیات تسهیلات دهی خود در دستور کار خود قرار دادند. همچنین تا قبل از شروع تحریم‌ها، تمایل به «افزایش سرمایه» مداوم (که البته منشأ بسیاری از آنها وام دهی و خلق پول از هیچ است و یا سودهای شناسایی شده از تسهیلات بعضاً لاوصول) در بانک‌های بخصوص خصوصی، موج میزد. همچنین نظارت بر نحوه شناسایی سودهای موهومی حتی از محل تسهیلات مشکوک الوصول و طبقه بندی تسهیلات به هیچ عنوان در دستور کار مقام پولی قرار نداشت.