اجلاس جی ٢٠ = تغییر رهبری جهان
اجلاس جی ٢٠ = تغییر رهبری جهان

برگزاری اجلاس ٢٠کشور بزرگ اقتصادی در هامبورگ آلمان با نتایج جالبی متفاوت از نتایج تصمیم گیری در اجلاسهای گذشته بود. اینکه جریانات مخالف اقتصاد نو سرمایه داری در هامبورگ شورشی بپا کرده و حوادث خبر سازی را بدنبال خود آفریدند مقوله ایست که در محل خود قابل بحث و ریشه یابی است. برخی رسانه ها […]

برگزاری اجلاس ٢٠کشور بزرگ اقتصادی در هامبورگ آلمان با نتایج جالبی متفاوت از نتایج تصمیم گیری در اجلاسهای گذشته بود. اینکه جریانات مخالف اقتصاد نو سرمایه داری در هامبورگ شورشی بپا کرده و حوادث خبر سازی را بدنبال خود آفریدند مقوله ایست که در محل خود قابل بحث و ریشه یابی است. برخی رسانه ها تامین هزینه این نوع مخالفتها و گردهمًآیی های معارضه طلبانه را متوجه همسویی روسیه و چین تفسیر می کنند و از آن به عنوان نقطه اتکای تعارض در رهبری سوسیال دموکراسی در تقابل با نوسرمایه داری اسم می برند.

صرفنظر از اینکه جریان مخالفت با تصمیمات جی ٢٠از منظر وابستگی به کشورهایی مورد مداقه واقع شود یا خیر، یک نکته مهم لابلای این حضور به چشم می خورد و آن نکته تعارض دو تفکر در اداره جهان است. این که فقر دامنگیر در حوزه اداره اقتصاد با چه فرمولی و در چارچوب کدام تئوری قابل حل است، آینده را تصویر می کند.

در اجلاس هامبورگ دونالد ترامپ سعی در گنجاندن موضوع موشکهای کره شمالی در دستور کار را داشت، ولی عملا اجلاس کوچکترین وقعی به این خواسته نگذاشت.

تاکید اجلاس بر حمایت از تصمیمات محیط زیستی  و اصرار بر بقای تصمیمات پاریس نیز نوعی از مخالفت با سیاستهای دونالد ترامپ را در پی داشت.

تاکید اجلاس بر ایجاد فضای ضد جنگ و تغییر راهبرد در منطقه غرب آسیا طبعا مغایر با سیاستهای امریکا و حتی عربستان سعودی و اسراییل قلمداد می شد.

تاکید اجلاس بر ندیده گرفتن حضور امریکا در سیاستگزاری اداره جهان دال بر تصمیم متخذه اجلاس ولی بیان نشده داشت. بیانیه انتهایی جی ٢٠ مقداری هم عدول از مبانی نو سرمایه داری به سود تفکر چین و روسیه در بر داشت که احتمال می رود فشارهای مردمی ضد اجلاس موجد آن بوده باشد.

تاکید اجلاس بر لزوم اجرای سیاستهای ٢٠٣٠ از دستاوردهای دیگر جهانی سازی سیاستها تلقی می شد. حمایت از آفریقا در قبال معضلات درمانی و غذا جنبه نمایشی تصمیمات جی ٢٠ را هدف گرفته بود. حمایت از فمینیسم در نگاه رهبران ٢٠ کشور دنیا نگاه دیگری است که بر آن تاکید می شود.

حضور رجب طیب اردوغان هم به عنوان مهمان نکات جالبی داشت و اردوغان سعی می کرد اقدامات دیکتاتوری خود در حزب فراماسونری عدالت و توسعه را نزد سران کشورها توجیه کند و به سمت عادی سازی روابط سوق دهد.

بطور خلاصه آنچه از مجموع رفتارها و تصمیمات مذکور در بیانیه و مناطق بیان نشده دریافت می شود اولا بروز اختلافات در اردوگاه غربی و ثانیا موفقیت چین و روسیه در تاثیر بخشیدن به روح بیانیه بود. و لذاست که بسیاری از تحلیل گران حوزه سیاسی اقتصادی دوران رهبری جهان را دوران گذار تلقی می کنند.

والسلام

حمید رضا نقاشیان