اقتصاد ، اضطراب زا ترین محور
اقتصاد ، اضطراب زا ترین محور

روز گذشته که در کانال اقتصادی ها غوطه میخوردم بار چارت عجیبی نظرم را جلب کرد که نام ١۵٠ شهر جهان در آن درج شده و عنوان این بار چارت را هم دیاگرام استرس زا ترین شهر های زندگی در جهان گذاشته بودند. در این دیاگرام هیچ منبع علمی و آماری که نشان دهد مطالعات […]

اقتصاد

روز گذشته که در کانال اقتصادی ها غوطه میخوردم بار چارت عجیبی نظرم را جلب کرد که نام ١۵٠ شهر جهان در آن درج شده و عنوان این بار چارت را هم دیاگرام استرس زا ترین شهر های زندگی در جهان گذاشته بودند.

در این دیاگرام هیچ منبع علمی و آماری که نشان دهد مطالعات بر پایه چه ریشه یابی و یا سنجش هایی صورت گرفته ، مشخص نشده بود و نمیتوانم روی دقیق بودن چینش این بار چارت انگشت تصدیق بفشارم اما بطور ظاهری که به این بار چارت نگاه میکنم تا حدودی میتوانم صحت برخی تقدم ، تاخر های آن را بر شمارم.

در این دیاگرام شهر بغداد در کشور عراق مقام اول و شهر اشتوتگارت در کشور آلمان آخرین مقام را در میان ١۵٠ شهر جهان ارزیابی شده اند . تهران در این دیاگرام مقام دوم را داراست.

با خود سبک سنگین که میکنم مقام تهران را در این رده بندی نسبتا درست می یابم چرا که عوامل تولید اضطراب در تهران آنقدر متعدد و فراگیرند که این مقام را به هویت تهران تقدیم میکنند.

به صد خبر اول در میان خبرها که نگاه میکنی بیش از نود خبر قابلیت انتقال نا امنی و نا بسامانی و سوء مدیریت را القاء میکنند.

امنیت محور سخنان همه جاست و بگونه ای تشریح میشود که ایران و تهران امن است اما وقتی سوء مدیریت ها کنار هم تشریح میشوند ، احساس در نوبت نا امنی از اصل نا امنی کشنده تر است.

بعد از امنیت خبر های مرگ آفرین درجه اضطراب یا استرس را افزون میکنند اما اهمیت ذهنی اخبار بهداشت و حوادث و ارتکاب به جرایم به میزان اضطراب آفرینی اخبار اقتصادی نیستند.

از مقام معظم رهبری تا ریاست جمهوری و برسد به وزارتخانه ها و معاونین و مدیر کل ها و مقامات قضایی این روزها همه از نگران کننده بودن نرخ بیکاری ، آمار فقر، رکود اقتصادی، نرخ تورم، و از همه هیجان زا تر نرخ سود بانکی سخن میکنند.

در خبرها آمده بود که در یک هزار دویست و سی و هفتمین جلسه شورای پول و اعتبار بخش دوم گزارش «نرخ سود بانکی سال ۱۳۹۶ و الزامات آن» تشریح شد. و معلوم شد که در این جلسه معاون اقتصادی بانک مرکزی بخش دوم گزارش «نرخ سود بانکی سال ۱۳۹۶ و الزامات آن» که عمدتاً ناظر بر چالش‌ها و تنگناهای بازار پول و اقدامات انجام شده در این زمینه و همچنین الزامات موفقیت بخشنامه اخیر بانک مرکزی برای سامان‌بخشی به نرخ سود در شبکه بانکی بود، برای اعضای شورای پول و اعتبار ارائه شده است . و چار چوب خبر اینگونه القاء میکند که نرخ اعلام شده ١۵درصد برای سپرده ها مورد پذیرش واقع شده و بانک مرکزی در تدارک راضی نمودن شورای پول و اعتبار به پذیرش نرخ ١٢ درصد است و این درحالی است که مردم عادی در بازار از عدم استقبال بانکها از بخشنامه قبلی نرخ سود سخن میگویند و شاهد می آورند که بانک هنوز نرخ ٢۴ درصد را به سپرده با تاریخ ماههای قبل قرار داد میکند و نامه تسویه حساب از مشتری دریافت میکند.

از طرف دیگر همزمان با همین رویدادهای غیر متجانس با منویات بانک مرکزی روزانه نرخ دلار در بازار در حال افزایش است و کارشناسان اقتصادی هم ضرورت افزایش این نرخ را جزء لاینفک سیاستهای اقتصاد صادرات محور تلقی میکنند.

حال باید دید اول قسم را ارزیابی کنیم یا دم خروس را که این نوع تعارضات مشهود در تصمیم سازی و اجرا چه میزان نا امنی ذهنی جامعه را افزایش میدهد و بر اضطراب روز افزون دامن میزند؟

والسلام

حمید رضا نقاشیان