به گزارش گروه اجتماعی صبح اقتصاد؛ حمید محجوب در یادداشتی درباره اهمیت دادن به شایسته سالاری افراد در محیط کارو امنیت شغلی، آورده است: شرایط اقتصادی خانواده ها در کشور ما و فاصله زیاد میزان درآمد کارمندان و کارگران با صاحبان مشاغل آزاد از یک سو و هزینه های بالای زندگی از سوی دیگر موجب […]
به گزارش گروه اجتماعی صبح اقتصاد؛ حمید محجوب در یادداشتی درباره اهمیت دادن به شایسته سالاری افراد در محیط کارو امنیت شغلی، آورده است: شرایط اقتصادی خانواده ها در کشور ما و فاصله زیاد میزان درآمد کارمندان و کارگران با صاحبان مشاغل آزاد از یک سو و هزینه های بالای زندگی از سوی دیگر موجب شده، این قشر از جامعه ناچار باشند ساعات بسیار طولانی را گاه تا بیشتر از دو شیفت در محیط کار خود سپری کنند. بنابراین آنها به واقع در محیط کارخود زندگی می کنند و ساعات بسیار کمی را در خانه و نزد خانواده به سر می برند.
بر این اساس لزوم توجه به سلامت روان در محیط کار ایران دو چندان می شود؛ محیطی که باید سرشار از آرامش، رفاقت، مهرورزی و دوستی باشد؛ اما واقعیت از حقایق تلخی حکایت دارد که خواه و ناخواه سلامت روان کارمندان و کارگران را در محیط کار تهدید می کند.
ما از چه حرف می زنیم، وقتی به جای شایسته سالاری و توجه به توانمندی های مدیران و کارمندان، معیارهای دیگری چون آشنایی و پارتی بازی و رفیق بازی در محیط کار حاکم می شود، وقتی امنیت شغلی افراد با عوض شدن مدیران به مخاطره می افتد، وقتی زیرآب زنی و بله قربانگویی، جای کار مطلوب را می گیرد، وقتی کارمندان و کارگران در چنبره قراردادهای کار موقت به جای استخدام رسمی گیر می کنند و هنگامی که تبعیض در محیط های کاری بیداد کند.
این وظیفه مدیران ارشد کشور است که واقعیت را ببینند؛ باور کنیم سیستم اداری کشور ما فلج است و نیاز به تحولی اساسی دارد. مدیران ما باید بیاموزند کارمند بله قربانگویی که مدام با دور زدن سلسله مراتب اداری، در اتاق او را از پاشنه در آورده و خبر می برد و می آورد، هرگز نمی تواند کارمندی شایسته باشد و بدون تردید در چنین فضایی کارمندان و کارگران توانمند و بی حاشیه، دچار افسردگی و سرخوردگی می شوند و نمی توانند شایستگی های خود را به منصه ظهور برسانند.
آرامش و شادابی لازمه ابتدایی کار مطلوب در هر محیط کاری است، اما می توان هر روز صبح هنگام کارت زدن، میزان شادابی را در چهره کارمندان و کارگران دید. سگرمه های در هم ، چهره های مغموم، سلام و علیک کردن های بی حوصله، شروع به کار با روحیه ای که نمی داند فردا سر این کار هست یا نه و کار کردن در فضایی ملتهب و مسموم ناشی از حاکمیت تملق و چاپلوسی به جای توانمندی و کارآمدی، سلامت روان در محیط کاری را تهدید می کند، اینها واقعیت های تلخی است که باید مورد توجه مسئولان بویژه وزارت تعاون، کار و تامین اجتماعی قرار گیرد وگرنه حرف زدن از سلامت روان در محیط کار و شعارهای زیبا سر دادن، بدون اقدام عملی و اصلاح سیستم کارمندی و کارگری کاری سهل و آسان و البته بی فایده است.
