با اسنپ بک چه کنیم؟
به گزارش واحد تحلیلی خبرگزاری صبح اقتصاد اساسا میتوان معترف بود که تحریم‌های قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران که در سال ۲۰۱۰ تصویب شد، تأثیرات نسبتا عمیقی بر زندگی ایرانیان داشت ، اگر چه هدف اصلی ، فشار بر برنامه هسته‌ای ایران بود اما در پی و حاشیه خود تحریم بانک مرکزی و نظام بانکی و مشکل در نقل و انتقالات پولی بین‌المللی و کاهش درآمد های ارزی، و مشکلات در فروش نفت ، مشکل در توسعه میادین نفت و گاز و بدنبال خود افزایش شدید نرخ ارز و تورم را داشته است
من باب مثال کمبود دارو و تجهیزات پزشکی ناشی از این تحریم ها به دلیل مشکلات در واردات مشهود تر بوده است. تورم بالای ۴۵ درصد در مرداد ماه کاهش قدرت خرید مردم را بیش از پیش نشان داد.
از دیگر مشکلات ناشی از این تحریم ها مشکلات در سفرهای بین‌المللی بوده که محدودیت در پروازها و نقل و انتقالات را به همراه داشته است.
از دیگر موانعی که ایجاد خواهد نمود کاهش کمیت و کیفیت کالاهای داخلی است که به دلیل محدودیت در واردات مواد اولیه خواهیم داشت.
تأثیر بر کسب و کارها نیز کم تاثیر نخواهد بودمثلا؛
الف – مشکلات در واردات و صادرات
ب- کاهش یا قطع ارتباط با شرکای بین‌المللی
ج- کاهش چشمگیر سرمایه‌گذاری خارجی
د – ایجاد رکود در بسیاری از صنایع
آنچه بر شمردم نتیجه و تتأثیرات اجتماعی سنگینی هم به دنبال دارد ، افزایش فقر و نابرابری بیش از پیش و مهاجرت نخبگان و متخصصان کشور به خارج و افزایش فشار روانی و اضطراب بر خانواده‌ها در کوتاه مدت کمتر قابل مدیریتند.
در میان مدت البته میتوان مدیریت در کشور را بر محورهایی متمرکز نمود که رفته رفته تاثیر تحریم ها را خنثی کنند من باب مثال تشدید سیاست‌های مقاومت اقتصادی در ایران ، ایجاد رشد انگیزشی در برخی صنایع داخلی به ناچار، گسترش همکاری با کشورهای همسایه به جای غرب، بطور اجمال میتوان گفت هدف آمریکا و نوکران حلقه بگوش اروپایی اش از این تحریم‌ها واقعاً زندگی روزمره ایرانیان است تا ایشان را علیه نظام و رهبری بشورانند که صد البته این تدابیر غربی که مبدا آن شیطان بزرگ است ۴۷ سال است با انحا مختلف اعمال میشود، اما نتیجه دلخواه غرب را نداشته و در بسیاری موارد حتی نتیجه عکس داشته است.
کلیدی ترین ابزار مقابله با چالش های غربی حمایت از اقشار کم درامد و ایجاد انسجام اجتماعی است و اتفاقا غربی ها هم همین را نشانه رفته اند. پر واضح است که پشت این فشار ها شرایط شکننده برای غرب است که با بزک کردن آن را پنهان میکنند.راه بقا در ایجاد همبستگی ملی جز مقاومت و تنویر افکار عمومی و همراهی ملی نیست که باید در دستور کار قرار بگیرد. هر صدای ناهنجاری را باید در گلو خفه نمود ولو به قیمت اتهامات. تا دشمن توان ایجاد تَرَک بر یک پارچگی ملی را پیدا نکند،
این گردنه صعب العبور است اما همانند گردنه های گذشته از این هم عبور خواهیم نمود ، انشاالله . والسلام
- نویسنده : حمید رضا نقاشیان
- منبع خبر : ایسنا
