به گزارش واحد تحلیلی خبرگزاری صبح اقتصاد این گزارش معتقد است ، « برای تدوین سیاست‌های مناسب جهت مهار برنامه هسته‌ای و موشکی ایران و رفتارهای بی‌ثبات‌ساز آن، باید علاوه بر تکیه بر توانمندی‌های آمریکا، اولا باید محدودیت‌های آن را نیز به رسمیت شناخت، اگر بخواهیم محدودیت ها را شمارش کنیم باید به محدودیت در نفوذ بر کارگزاران ، عدم امکان تحمیل اراده سیاسی و در عین حال در برخی مسائل به دنبال بُردهایی در کوتاه مدت باشیم و در برخی دیگر، توافقات پایاپایی را پذیرا باشیم در حالی که تلاش‌های بلندمدتی برای تغییر سیاست‌های ایران در مرحله بعد را در نظر داشته باشیم . در چنین شرایطی باید پیامدهای منفی سیاست‌های خود علیه ایران را به حداقل برسانیم. برای مثال فعالیت‌های ایران در منطقه را بدون افزایش وحشتناک مداخله در منطقه یا عقب‌نشینی کامل از آن باید مهار کنیم.» در این گزارش تحلیل‌گران مرکز آمریکای نو اضافه می‌کنند «برای سیاست‌گذاری مناسب علیه ایران، باید برخورد سیاست‌های مختلف ایالات متحده و اولویت‌های گوناگون آن را با یکدیگر در حوزه‌های تحریم، مقابله با ترویسم، مقابله با اشاعه هسته‌ای و مانند آن مدیریت کرد». اینکه در منطقه بیداری مردم در حدی افزایش یافته که براستی و حتی با سنجش میتوان اذعان داشت در همه قرون و اعصار گذشته جوامع اسلامی در منطقه از چنین بینش و اطلاعاتی برخوردار نبوده اند از محتوای این گزارش کاملا مغفول مانده است. این گزارش در عین حال ۱۲ توصیه کلیدی به کاخ سفید میکند که ذیلا عین آنها را می آورم .
۱- کاخ سفید باید شفافیت‌سازی کند که راهبردش در قبال ایران، تغییر رژیم نیست بلکه یک معامله بزرگ است (big for big trade). در این مسیر باید پاداش‌های بیشتری برای ایران در نظر گرفته شود تا به معامله راضی شود.
۲- کانال‌های ارتباطی با ایران را در هنگام پیگیری مذاکرات در سطوح عالی باز نگه دارید.
۳- زمینه و شرایط محیطی را فراهم کنید که ایران همچنان به محدودیت‌های هسته‌ای و اهرم‌های مرتبط با شفافیت در برجام پایبند بماند.
۴- یک سری گزینه‌های منضبط شده و باقاعده برای مهار آن دسته از فعالیت‌های هسته‌ای ایران که اهمیتش بیشتر است در نظر گرفته شود تا به تدریج، زمینه اولیه برای یافتن یک راه حل بلندمدت برای چالش هسته‌ای ایران به دست آید.
۵- به دنبال محدودیت‌های واقع‌بینانه بر برنامه موشکی ایران باشید و تلاش‌تان را بر جلوگیری از اشاعه این توانمندی از ایران به کشورهای دیگر متمرکز کنید.
۶- از سیاست‌های مختلف به ویژه تحریم برای بیشینه‌سازی فشار بر ایران از طریق برجسته‌سازی فعالیت‌های غیرقانونیِ غیرهسته‌ای ایران بهره بگیرید.
۷- تأثیرات منفی تحریم‌های یکجانبه ایالت متحده بر اقتصاد آمریکا را تا حد ممکن کاهش داده و به فکر ایجاد و حفظ یک پایه اساسی و بلندمدت برای تحریم ایران باشید.
۸- برای مقابله با جنگ نامنظم ایران (مثلاً در خلیج فارس)، همکاری بیشتر و نزدیکتری با شرکای عرب داشته باشید.
۹- پیشگیری از ظهور مجدد داعش باید اولویت اصلی در برنامه‌ریزی خروج نیروها از سوریه باشد، اما محدودکردن دستاورهای ایران در سوریه نیز تا حد ممکن باید در دستور کار قرار گیرد.
۱۰- نیازمند یک راهبرد صبورانه در لبنان هستیم، بدین صورت که با ایجاد جایگزین‌های پایدار برای حزب‌الله، آرام آرام از نفوذ آن کاسته شود.
۱۱- تعهد بلندمدت و روشنِ خود را در مورد آینده عراق نشان دهیم.
۱۲- به سعودی‌ها در مورد جنگ یمن یک گزینه شفاف ارائه کنید: یا اجازه دهند ایالات متحده بیش از پیش در مدیریتِ کار وارد شده و در عرض تغییر بنیادی در روش جنگ صورت دهد، یا دیگر از حمایت آمریکا در این جنگ خبری نخواهد بود.
فرایند های توصیه شده در این گزارش در طول چهل سال گذشته همواره محل چالش بین نو محافظه کاران و لابی صهیونیستی و بعضا هم پیمانان اروپایی ایالات متحده بوده و هیچ گاه براین محورها توافق جدی و هم نوایی بعمل نخواهد آمد و لذاست که باید این تلقی را داشت که اسلام و تشیع در اصل و نهایت خود همواره متکی به بینش اجتماعی پیروان در بستر توسعه بسمت عبور از تنگناهایی خواهد بود که دیدگاههای مادی در مقابل او فراهم می کنند. والسلام
حمید رضا نقاشیان
