بودجه تقدیمی دولت شکلی است

به گزارش واحد تحلیلی خبرگزاری صبح اقتصاد , روز چهارشنبه ۱۲ آذرماه ۹۹ برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلامی ایران برای تقدیم لایحه بودجه نه رئیس جمهور به مجلس رفته بود و نه رئیس مجلس بودجه را تحویل گرفت و این نشان میدهد که شکل و محتوا در تنظیم و تقدیم بودجه از نظر هر دو قوه اهمیتی بیش از رعایت پروتکل های سلامت خودشان نداشته است. اما رئیس جمهور در هیات دولت روز چهار شنبه ۱۲ آذر ماه ۹۹  طی یک سخنرانی مفصل مطالبی تکراری را که برای ایراد در مجلس حاضر کرده بود را ایراد نمود و رسانه‌ها هم آن را تا حد میسور مخابره کردند. ایشان در بخش بودجه سخنان خود اینگونه گفتند که: « سال آینده سال پایانی قرن چهاردهم است و از طرف دیگر این بودجه در زمانی به مجلس شورای اسلامی تقدیم میشود که ما احساس میکنیم شرایط سال آینده با دهه‌ای که گذشت از آغاز سال ۹۰ تا امروز کمی متفاوت خواهد بود. دشمنان ما همه توان خود را برای فشار به مردم و تسلیم شدن آنها بکار گرفتند و تحریم را به یک جنگ تمام عیار اقتصادی کردند اما در عین حال ما فکر میکنیم با شکست فشار حداکثری، شرایط در سال آینده متفاوت خواهد بود نه تنها بخاطر اینکه ترامپ با سیاستهای غلطش شکست خورد بلکه هر دولتی روی کار میآمد، بخاطر شکست این فشار مجبور بود در مقابل ملت ایران سر فرود بیاورد. در شرایطی دولت در سال ۹۲ کار خود را آغاز کرد که برای اولین بار بعد از جنگ تحمیلی بود که دولت شرایط رکود تورمی عمیقی را در کشوربا تورم بیش از۳۴ درصد و با رشد اقتصادی منفی ۷ درصد شاهد بود. دولت در تلاش۶ ماهه اول کار خود و با ورود به سال۹۳ در هر دو مساله یعنی هم تورم و هم رکود تغییرات اساسی را آغاز کرد. در سال ۹۳ ما به تورم ۱۵.۶ درصد رسیدیم یعنی تورم را از رشد بی‌سابقه مهار کردیم و همزمان در سال ۹۳ به رشد اقتصادی رسیدیم یعنی شرایطی که ما در سال ۹۱ و ۹۲ داشتیم، در سال ۹۳ تغییر کرد و رشد اقتصادی ما مثبت ۳.۲ درصد شد. علیرغم اینکه در سال ۹۳ در بخش دوم سال با سقوط شدید قیمت نفت مواجه شدیم و این سقوط بی سابقه بود و نفت ۱۲۰ دلاری به ۳۰ دلار کاهش یافت. در این شرایط ما توانستیم کشور را بدون اینکه تکانه اقتصادی در کشور ایجاد شود، اداره کنیم و در عین حال مذاکرات هسته‌ای را هم ادامه دهیم». اظهارات روحانی برای توجیه شرایط دولت در دوره‌ای که به دولت یازدهم منتسب میشود اساسا فاقد وجاهت برای توجیه شرایط کنونی کشور است. ایشان برای توجیه شرایط کنونی و اهداف بودجه ۱۴۰۰ به مقدورات سالهای قبل تکیه نموده و از ارائه اطلاعات در خصوص این بودجه کاملا طفره رفته است. به بخش دیگر از سخنان ایشان توجه کنیم. « همه این توفیقات در شرایطی به دست آمد که در بهترین شرایط صادرات نفتی در سال ۹۶ درآمد کشور تقریباً به اندازه بدترین سالهای دولتهای قبل بود. در بهترین شرایط ما ۶۵ میلیارد دلار درآمد داشتیم در حالی که در دولت قبلی به طور متوسط ۱۰۰ میلیارد دلار و در سال ۱۳۹۰، ۱۱۹ میلیارد دلار درآمد نفتی وجود داشت. اگرچه در این هفت سال درآمد نفتی ما محدود شد اما تلاش برای گسترش فعالیتهای اقتصادی به گونه‌ای بود که توانستیم این پیشرفتها را حاصل کنیم. همه ما میدانیم قبل از آنکه ترامپ به قدرت برسد، عده‌ای با برجام مخالف بودند، به ویژه صهیونیستها، ارتجاع منطقه و البته تندروهای آمریکا. این سه گروه با همه توان میخواستند برجام به ثمر نرسد اما نتوانستند و ناموفق بودند چون دولت قبلی آمریکا تا حدی به سیاست مدیریت جهان آشنا بود اما کسی در آمریکا به قدرت رسید که نه دارای مدیریت بود و نه سیاست میدانست و نه تدبیر بلد بود و به راحتی با پول عربستان و فشار صهیونیستها و تندروهای آمریکا به هر سمتی میرفت». ایشان اساسا به محتوای بودجه‌ای که تقدیم نایب رئیس مجلس کرده‌اند بی‌توجهند و حدس و گمان‌ها بر این است که وقتی بنا نیست این دولت با آن بودجه درگیر باشد چه جای دفاع از محتوایی که قرار است رقبا متولی آن باشند!!!. در عوض رئیس مجلس در مصاحبه پنجشنبه شب در سیما تکلیف ایشان را یکسره کرد و آب پاکی را  روی دست دولت ریخت و اعلام کرد در این بودجه هم بودجه شرکتهای دولتی نیامده و هم نفس این بودجه فقط جاری است و مهمتر اینکه برای همین بودجه جاری کسر بودجه ای برابر ۱۷۰ هزار میلیارد تومان کسری وجود دارد. با این بیانات بنظر میرسد باید گفته شود این بودجه محتوا که ندارد هیچ در وضع شکلی هم دچار تناقض است. والسلام

 حمیدرضا نقاشیان