به گزارش گروه اجتماعی صبح اقتصاد؛ شهردار سابق تهران بارها و بارها در میان سخنان خود از تنگناهای موجود بر سر راه خدمت‌رسانی به مسافران مترو و اتوبوس گفته و اعلام کرده بود که:« شلوغی‌های مدام اتوبوس و مترو درشان مردم نیست، واقعا متاسفم و از مردم عذرخواهی میکنم» واقعیت چیست؟ چرا دولت به تعهداتش […]
به گزارش گروه اجتماعی صبح اقتصاد؛ شهردار سابق تهران بارها و بارها در میان سخنان خود از تنگناهای موجود بر سر راه خدمت‌رسانی به مسافران مترو و اتوبوس گفته و اعلام کرده بود که:« شلوغی‌های مدام اتوبوس و مترو درشان مردم نیست، واقعا متاسفم و از مردم عذرخواهی میکنم»
واقعیت چیست؟ چرا دولت به تعهداتش در مورد پرداخت سهم خود در توسعه و ساخت مترو عمل نمی‌کند و مترو تهران اولویت مسئولان کشوری نیست!
دولت بیش از شش سال است که ریالی برای خرید اتوبوس جدید به شهرداری تهران نداده، این در حالی است که بر اساس قانون سهم دولت در این نوسازی (اتوبوس )۸۰ درصد است! و سهم ۵۰ درصدی در توسعه و ساخت مترو دارد که یا پرداخت نمی‌کند یا اعتبارات را قطره‌چکانی می‌دهند!
پول ندادن و بی‌توجهی دولت به آنجا رسید که هابیل درویش مدیرعامل متروی تهران در مراسم افتتاح ایستگاه مترو حسین آباد در آذرماه سال گذشته درحالی‌که کارد به استخوانش رسیده بود اعلام کرد که:«دولت باید ۵۰ درصد هزینه‌های مترو را متقبل می‌شد، اما هنوز یک ریال هم به ما داده نشده است و این در حالی است که “مترو” سنگین‌ترین پروژه عمرانی کشور است.امسال نه تنها دولت پولی نداده بلکه چند صد میلیارد تومان به‌زور چماق! در قالب جریمه مالیات و با ممنوع‌الخروج کردن اعضای هیئت‌مدیره و تعطیلی کار، دریافت کرده است و ماهی ۲۰۰ میلیارد تومان ناچار شدیم بدهیم. اما این در حالی است که مالیات برای سال ۸۹ بوده است و حتی منطقی در این کار وجود ندارد و می‌گویند باید پرداخت شود! خودتان می‌دانید که با چه مصیبتی پول می‌گیریم و اگر خودکشی کنیم و خودمان را زیر ماشین بیندازیم بهتر است ازاین‌گونه پول گرفتن! و حالا نه تنها دولت به مترو کمک نمی‌کند بلکه می‌خواهد پول هم بگیرد و این در حالی است که این پول‌ها را شهرداری به ما داده نه دولت که می‌خواهد در قالب عناوین مختلف آن را بگیرد».
زورگیری دولت از مترو در حالی انجام می‌شد که دولت سهم ۵۰ درصدی خود در توسعه مترو را نداده و همچنین به‌واسطه عدم ارائه سهم ۸۰ درصدی‌اش سبب فرسودگی بیش از نیمی از ناوگان اتوبوسرانی شده به‌گونه‌ای که پیمان سنندجی مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی نیز اعلام کرد: «بیشتر اتوبوس‌های تهران در مرز فرسودگی قرار دارند و از سال ۱۳۸۹ تاکنون هیچ‌گونه اتوبوسی از محل اعتبارات سالیانه دولت به شرکت‌واحد تحویل نگردیده است و نوسازی ناوگان صرفاً محدود به خرید مستقیم شهرداری بوده است».
بی‌مهری دولت به حمل‌ونقل عمومی و مردم که مخاطبان اصلی اتوبوس و مترو هستند، در حالی بود که برخی از کارشناسان این برخورد را سیاسی و حزبی و در راستای تخریب قالیباف می‌دانستند که توانسته بود باوجود همه محدودیت‌ها و بی‌مهری‌ها تهران را آباد کند، اما این سخن منتقدان زمانی قابل فهم شد که شهردار جدید تهران در کمتر از یک ماه از تکیه زدنش به صندلی سبز بهشت، خبر از ورود اتوبوسها و واگن‌های جدید می‌دهد!
قالیباف رفت/چراغ سبز دولت به نجفی
محمدعلی نجفی در حاشیه پیاده‌روی نمادینش در روز جهانی بدون خودرو، اعلام می‌کند: «برای تحقق هدف شهرداری در راستای بهبود کیفیت حمل‌ونقل باید قطارها را افزایش دهیم، اما هم به منابع مالی ریالی و هم نیاز منابع مالی ارزی داریم. هرچند اقداماتی در این زمینه انجام و مقدماتی فراهم شده که با کمک دولت بتوانیم تعداد قطارها را افزایش دهیم».
شهردار تهران اظهار داشت:«در حال حاضر مناقصه بین‌المللی برای ساخت واگن‌ها انجام شده است و تا اوایل آبان ماه تکلیف مناقصه روشن خواهد شد. به محض مشخص شدن شرکت برنده در مناقصه، شرکت‌های داخلی همکار تعیین می‌شوند. امیدواریم تا آخر امسال بتوانیم واگن‌های جدیدی را به مترو اضافه کنیم.روزانه در ساعات پیک مصرف استفاده از مترو (۱۶ الی ۱۸) جمعیت و ازدحام مردم درخطوط مترو به حدی زیاد است که گاهی افراد به علت نبودن ظرفیت برای استفاده از قطار دچار بحث و مشاجره و گاهی در داخل واگن ها نیز به علت فشار شدید شاهد نارضایتی و ناتوانی افراد سالمند هستیم».
اتوبوس های مجازی!
وی با اشاره به اهمیت تقویت ناوگان حمل و نقل عمومی نیز اینچنین گفت: «پیگیری‌هایی برای خرید تعدادی از اتوبوس‌های ایکاروس از مجارستان انجام شده که امیدواریم ظرف دو الی سه ماه آینده این اتوبوسها وارد ناوگان شوند».
جای تامل دارد که چرا زمانی که توان داخلی ظرفیت و پتانسیل تولید اتوبوس را دارد و مقام معظم رهبری در بسیاری از نشست های خود به استفاده وبهره برداری از ظرفیت داخلی اشاره کرده‌اند باز هم شهردار تهران با هماهنگی با دولت هم سو و هم عقیده با خود بدون توجه به این موارد خبر از ورود اتوبوس های دسته چندم از مجارستان را می‌دهد.
حال باید بگذریم از اینکه شرکت‌های واگن سازی هر روز در هر جای کشور یک به یک تعطیل می‌شوند و باز شدن فاینانس برای خرید خارجی معنایی ندارد، اما نمی‌توان از برخورد سیاسی دولتی گذشت که به سبب دلایل سیاسی و عدم تطابق حزبی با قالیباف، فاینانس و اتوبوسها را معطل نگه داشت تا شهردار جدیدی به بهشت برود و حالا در اولین ماه حضورش در شهرداری برای او چراغ سبز خرید واگن و اتوبوس روشن می‌کند…
