حادثه تلخ و تنفر آمیز داعشی در۱۲ خرداد ۹۶ در تهران که تمام جمهوری اسلامی ایران را از منظر مجلس ،با حمله به جمهوریت و از منظر حرم امام (ره) به رکن رکین اسلامیت نشانه رفته بود، ابعاد متفاوتی را به تبادر ذهن انسان خلجان میدهد که فی الواقع دست خدای متعال را در ابعاد […]
حادثه تلخ و تنفر آمیز داعشی در۱۲ خرداد ۹۶ در تهران که تمام جمهوری اسلامی ایران را از منظر مجلس ،با حمله به جمهوریت و از منظر حرم امام (ره) به رکن رکین اسلامیت نشانه رفته بود، ابعاد متفاوتی را به تبادر ذهن انسان خلجان میدهد که فی الواقع دست خدای متعال را در ابعاد مختلف موضوع به مشاهده مینشاند و تعجب همگان را متوجه اگر و مگر های متعددی نموده و هم آه و هم دود از نهاد انسان بر می آورد که خود مبحثی واقعاً حیرت آور است.
ابعاد امنیتی موضوع از حیرت آورترین نظرگاههای ماجراست.
اینکه چگونه این عناصر خبیث به داخل ساختمان راه می یابند؟
اینکه چگونه به صحن علنی راه نمی یابند؟
اینکه تا طبقات فوقانی مجلس نفوذ میکنند؟
اینکه حتی یک نماینده مجلس به شکارشان نمی افتد؟
اینکه چه پاک طینتانی طعمه شهادت میشوند؟
اینکه در حریم حرم اتفاق به تاخیر افتاده ؟
اینکه موفق به نفوذ به داخل حرم نمی شوند؟
اینکه ائمه جماعات در حوزه عامه را به اعلان برائت از این تفکرات تکفیری و وهابی دعوت میکند؟
اینکه عملیاتی که میتوانست فجایعی بسیار دهشتناک تر از خرداد و تیر و شهریور سال ۶۰ بیافریند به ترقه بازی ای تشبیه میشود؟
اینکه یکی دستگیر و همه تروریستان بدرک واصل میشوند؟
و بالاتر از همه اینکه این دو ماجرا ۱۷ شهید روی دست نظام میگذارد؟
و آخر الامر اینکه بلبل زبانان دوره تبلیغ انتخابات را به ندامت از هرچه به امنیت و نیروهای پاسدار امنیت تاخته اند، وامیدارد.
همه و همه محصولی می آفریند که نظام جمهوری اسلامی را هم هوشیار تر و هم منزه تر از همیشه نزد بد و خوب جهانی معرفی میکند.
واقعا به یک جمع بندی عجیبی توجه و تنبه میدهد که یکی « فتنه ها بما نصرت میدهند» و دیگر اینکه نظام جمهوری اسلامی هرجا به خشکی از طراوت عدول میکند دست آب یاری شهدا « طراوت ایام دفاع مقدس» را باز می آفریند.
شهید و خون شهید و پرداختن به جنس شهادت و ابعاد شهادت از وقوع تا تشییع و از تدفین و تعظیم همه موج آفرینند.
وقتی جنس انسانها به منزلت پرواز ارتقاء می یابند بدون شک نیازمند حادثه ای برای تدارک میدان پرواز اند.
یک جا حادثه را ابن ملجم می آفریند.
یک جا حادثه را همسر امام مجتبی (ع) می آفریند.
یک جا یزید و ابن زیاد و ابن سعد و شمرابن ذوالجوشن و بقیه ارازل میافرینند .
یک جا ساواک و شاه مخلوع می آفریند.
یک جا عناصر منحرف از بیداد فرقان می آفرینند.
یک جا منافقین کوردل با شهید کردن نزدیک به ۱۷ هزار انسان پاک نهاد می آفرینند.
و یک جا هم داعشی و داعش مداری در یمن و بحرین و در سوریه و عراق و تهران و همه و همه آب یاری کنندگان درخت پرواز برای تنومند شدن شجره اعتقاد به بستر آفرینی برای ظهور منجی اند و بدون ذره ای شک و شبهه این پدیده ها این جمهوری را استحکام روز افزون می بخشند که نیست الا اینکه خون شهید طراوت بخش مسیر ابتلای ما به تطهیر جان و آماده برای لقای جانان شویم.
این جمهوری به قرآنی مجهز است که در آن بیش از ۹۰ بار واژه شهید و شهادت و ایثار و ابلاغ زنده بودن صاحبان افتخار شهادت را متبلور نموده لذاست که به هدایت قرآن بمانیم و پاس بداریم فاتحیم و زخم برداریم و جان بدهیم قدم به قلم قبول بدرگاه رضای خالق برده ایم
چرا که شهید اول و آخر ماجرای کمال در حیات بشریست.
والسلام
