دهه اول محرم امسال نسبت به دهه اول محرم سالهای قبل شور و شکوه بیشتری داشت . این شور و شکوه میتوانست منطقه تقابل سیاسی با غرب در ابراز خصومتهای اخیر از داعش گرفته تا برخورد ناشیانه ترامپ در مجمع عمومی سازمان ملل و حتی حوزه حضور مردم در غوغای استقبال و بدرقه از جسم صد چاک محسن حججی را جلوه بوده باشد اما باز و هنوز ما و شاید باید بگویم بعضی از ما هنوز کلاس اولیم و تا عاشورایی شدن سالها باقیست که باید منتظر ماند و نظاره نمود. امام موسی صدر کتابی دارند به نام «سفر شهادت» که  منبر ها و سخنرانی های ایشان را در باره‌ قیام عاشورا و ابعاد و نتایج و پیامدهای این نهضت در آن کتاب جمع آوری نموده اند و حقاً این کتاب را باید عزاداران ایام عاشورا بخوانند و برخی از ابعاد نهضت عاشورا و تاسی لازم از برگزاری سالگرد های این نهضت را بیاموزند و بیاموزانند.

ایشان در بخشی از این کتاب که موکول به یکی دو سخنرانی ایشان است اشاره نموده اند که :

حسین(ع) سه گروه دشمن دارد.

دسته اول از دشمنان حسین (ع)آنانی اند که او را کشتند. ایشان اینگونه اظهار نظر فرموده اند که : این دسته کم‌خطرترین دشمنان پسر فاطمه سلام الله علیها هستند ، چرا که اینان تنها جسم امام را کشته اند. که نقل به مضمون اشاره دارد به اینکه حتما جسم امام علیه السلام هزار سال نمیماند و روزی همانند پدر گرامی خود و یا جدّبزرگوارشان ، رسول عظیم الشان اسلام از دنیا میرفتند.

دسته دوم کسانی در تاریخ بوده اند که آنان  همه نوع تلاش کرده اند تا آثار تاثیر گزار و تربیت بخش و جنبه زیارتی  امام را محو کنند، ایشان در یک ندانم کاری و لجبازی فیزیکی مبادرت به تخریب مضجع شریف  امام  نموده و من باب مثال همانند سعودی ها قبور مطهر چهار امام معصوم را ویران کرده اند تا مثلاً از آمدن زائران  حضرت برای زیارت امام علیه السلام جلوگیری کنند یا کسانی را که در اطراف مضجع شریف  آن حضرت زندگی می‌کنند مورد آزار و اذیت قرار دهند . امام موسی صدر خطر این دسته  را بیش ‌تر از دسته اول  دانسته و معتقد است  این دسته نتوانستند  نور امام حسین علیه السلام و بقیه را خاموش نموده و حتی نتوانستند کاری از پیش ببرند.

ولی دسته سوم که خطرناک‌ترین دشمنان آن حضرت هستند، هم آنانند که از روز بعد از شهادت امام علیه السلام تاکنون کوشیده اند اهداف امام حسین(ع) و ابعاد انقلاب حسینی را تحریف نموده و آن را ابزار دین فروشی و تزویر و تحمیق و یا کسب درآمد و گاهی خروج از ورشکستگی خود قرار دهند و  و از ماجرای عاشورا بهره ‌برداری‌های بی‌ارزش کنند و یا آن را مورد سوء‌استفاده برای منافع شخصی قرار دهند. اینان تلاش کردند بالاترین بُعد حسینی یعنی هدف نهضت حسینی را در جهت منافع خود مصادره کنند.

من از خودم و شما سؤال می‌کنم:  ما از روز عاشورا چه بهره‌ای برده‌ایم ؟  چه سودی به‌دست آورده‌ایم؟  چه استفاده‌ای در عرصه عمومی و چه استفاده‌ای در زمینه فردی برده‌ایم ؟ اگر استفاده نبرده باشیم و تنها متظاهرانه گریه کرده باشیم ، به ‌شما خبر می‌دهم که این کار سودی ندارد.

ما از کدام دسته هستیم؟ از کسانی که بظاهر گریه می‌کنند و معنای حسین (ع) را می‌کشند؟

روشن است که شخص امام حسین(ع) الآن بظاهر حضور ندارند تا کسی او را بکشد، ولی چیزی گران‌بهاتر و مهم‌تر از خود امام حسین(ع) در دستان ماست؛ کرامت امت حسین (ع) ، مقدسات حسین (ع).

اگر ما تظاهر به گریه کنیم، ولی در عین حال برای تضعیف اهداف امام حسین(ع) تلاش کنیم؛ اگر گریه کنیم و در صف باطل باشیم؛ اگر گریه کنیم، ولی گواهی دروغ بدهیم؛ اگر گریه کنیم، ولی به‌دشمنان کمک کنیم و به‌اختلاف و تفرقه در جامعه خود دامن بزنیم؛  اگر گریه کنیم، ولی گناهانمان بیش‌تر شود؛  در این صورت ما گریه می‌کنیم، ولی در عین حال حسین (ع) را نیز می‌کشیم.  زیرا تلاش می‌کنیم هدف حسین را از بین ببریم که گران‌بهاتر از خود اوست.

ان‌شاء‌الله که ما از این دسته ها هم نیستیم، اما عاشورایی شدن جنس دیگری را میطلبد. عاشورا خط ممیز داشت مهم این است که به چه قیمتی این طرف خطیم و خدانکند بهایمان مارا به خط فروشی بیاندازد که خط فروشی از خود فروشی بد تر است چرا که نفاق از کفر بد تر.

حمید رضا نقاشیان

والسلام