نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاریها همه ساله در نیمه های پاییز در وسعتی نسبتا بزرگ برگزار میشود ودر مجموع نزدیک به هزار موسسه و روزنامه و مجله و گاهنامه و سایتهای خبر از تهران وشهرستانها در این گرد همایی نسبتا باشکوه گرد هم می آیند و گاهی تبادل رابطه میکنند و گاهی هم در رقابت علیه […]

نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاریها همه ساله در نیمه های پاییز در وسعتی نسبتا بزرگ برگزار میشود ودر مجموع نزدیک به هزار موسسه و روزنامه و مجله و گاهنامه و سایتهای خبر از تهران وشهرستانها در این گرد همایی نسبتا باشکوه گرد هم می آیند و گاهی تبادل رابطه میکنند و گاهی هم در رقابت علیه یکدیگر مشغولند.
در واقع باید اذعان داشت که آنچه در نمایشگاه هدف گذاری میشود ارتقای سواد رسانه ای مردم است.
فراموش نمیکنم چند سال پیش یکی از مسئولین برگزاری نمایشگاه اعلام کرده بود، نمایشگاه مطبوعات یک ضیافت رسانه ای است وآنچه در نمایشگاه هدف گذاری میشود ارتقای سواد رسانه ای مردم و روزآمد شدن خبرنگاران، نخبگان و دست اندرکاران رسانه ای است.
حال با خود می اندیشم و به سئوالاتی واصل آمده ام که با این دست آورد مسئول پرداخت هزینه های مترتب بر نمایشکاه کیست؟
امروزه اداره یک موسسه مطبوعاتی تقریبا کاری مشابه کوه کندن با منقاش است. اقتصادی که از دولت نهم تا امروز برای کشور تدارک شده انصافا اجازه بسیاری از امور مخصوصا رسانه داری را نمیدهد.
وقتی مسئول محترمی عنوان ضیافت بر نمایشگاه میگذارند باید تاوان هزینه ضیافت را نیز بپذیرند.
وقتی امر ارتقاء سطح دانش ملی مطرح است باید هزینه این دانش آوزی را دولت بپردازد.
وقتی رسانه ها در یک گرد هم آیی برای دولت آبرو میسازند لذا دولت باید دست مبارکش را در جیب کرده و هزینه بدهد.
اینکه نه تنها هزینه نمیپردازند و تازه از مطبوعات هم تلکه وار هزینه حضورشان در نمایشگاه را نیز مطالبه میکنند، باید گفت بابا دولت دست مریزاد!!
اگر مسئولین محترم و زحمت کش برگزار کننده نمایشگاه ایران را با کشورهای غربی مقایسه نموده و معتقدند که رسانه ها باید روی پای خود ایستاده و حتما خودشان نیز برای رویدادهای ملی هزینه کنند، سخت در اشتباهند.
ایران را نه با اروپا و نه با امریکا و نه با چین وژاپن نمیتوان مقایسه نمود. ایران باتوجه به شرایط خاص خود زمینه اتکای مطبوعات روی پای خود را ندارد.
اینکه در چنین شرایط حساسی از تاریخ بیداری ملت ایران با بی اعتنایی به ضرورت مردمی بودن نیاندیشیم و هرچه فشار است را بر سر مردم وسازمانها و شرکتها و موسسات مردم نهاد آوار کنیم چه کسی زیان خواهد کرد ؟ «کسی بر سر شاخ بن میبرید؟» تمام معضلات تحمیل شرایط به مردم به چشمان مسئولین خواهد رفت.
نتیجه این می شود که خبرگزاری فارس در نمایشگاه شرکت نکنند!
تنیجه این میشود که خبرگزاری تسنیم در نمایشگاه شرکت نکنند!.
تنیجه این میشود که روزنامه دنیای اقتصاد در نمایشگاه شرکت نکنند!.
تنیجه این میشود که روزنامه شرق در نمایشگاه شرکت نکنند!.
نگاه مدبرانه در ایجاد پیوند وحدت آفرین این بود که با ایشان می نشستند و قسمشان میدادند که امروز روز وحدت است و همت نموده حضورتان را تحقق بخشیده و بعد از نمایشگاه یکی یکی مطالبات را میدهیم و اگر لازم می بود حتی نازشان را هم میکشیدیم.
این بی توجهی مسئولین محترم بخشودنی نیست و رجاء واثق دارم بدون کوچکترین اغمازی دود آن چشم وزارتخانه را خواهد سوزاند.لذا باید با دقت به این فکر فرو برویم که «مطبوعات در نمایشگاه مطبوعات برای خودشان چه منافعی دارند؟؟؟!!! »

حمید رضا نقاشیان

والسلام